Mark Lanegan Mark Lanegan
Daniel Lanois
Met Acadie levert de producer van onder andere U2, Bob Dylan en Robbie Robertson een excellent debuutalbum af. Als je thuis bent in het productiewerk van Lanois, zal je hier waarschijnlijk de elementen herkennen die zijn werk zo onderscheiden. De plaat is nogal stilletjes maar niet vervelend, ingehouden maar toch emotioneel, vriendelijk maar niet te familiair, met een zweem mystiek maar niet te esoterisch... Favoriete nummers zijn Jolie Louise, The Maker enWhere The Hawkwind Kills.
The Laughing Clowns Deze plaat veroorzaakte nogal een schok toen ik er voor het eerst naar luisterde. Ik verwachte iets in de lijn van het geluid van The Saints, maar hoorde iets compleet anders. Geschift, chaotisch, maar tegelijkertijd ook warm en jazzy met een losgeslagen saxofoon. Stellige favoriet van deze plaat is het nummer Every Dog Has Its Day, anderen zijn Everything That Flies (Is Not a Bird) en Sometimes. Obscuur, maar toch een aanrader.
Led Zeppelin Nadat mijn interesse in Led Zeppelin weer leven ingeblazen werd door Tool's cover van No Quarter, begon ik uit te kijken naar een verzamelaar. Het was nogal moeilijk iets te vinden dat ik echt goed vond, omdat die verzamelaar aan de nodige voorwaarden moest voldoen (No Quarter moest erop staan, de prijs moest redelijk zijn...), en uiteindelijk kreeg ik deze Remasters van een vriend. Deze dubbel-CD, samengesteld door Jimmy Page, biedt een selectie uit Led Zeppelin's bekendste nummers als Whole Lotta Love of Stairway to Heaven en minder bekende songs als In the Evening of Celebration Day, en luide rockers als Communication Breakdown of Immigrant Song en zachtere en akoestische nummers als The Rain Song. Tel daar nog bij het bluesy Since I've Been Loving You, het psychedelische Dazed and Confused, het reggae-achtige D'yer Mak'er, en je begrijpt dat Remasters het hele spectrum van Led Zep's oeuvre bestrijkt. Ondanks die diversiteit blijft het album toch een coherent geheel. Als je kennis wil maken met die diversiteit aan muziek die Led Zeppelin gecreëerd heeft, maar niet al hun platen wil kopen, is Remasters een uitstekende keuze.
Jo Lemaire Jo Lemaire is één van de beste Belgische zangeressen, maar ik ben er niet ondersteboven van. Het meeste van haar werk vind ik te gepolijst, en ik hou ook niet zo van Franstalige muziek (gek genoeg moet ik zelfs nog minder hebben van haar Engelstalige nummers). Toch staan er een paar fijne nummers op deze compilatie: de Gainsbourg cover Je Suis Venue te Dire que Je M'en Vais vast en zeker, en ook C'est Mon Bateau en Parfum de Rève.
The Lemonheads Prachtige plaat met een mooie mix van pop, power-pop en country-rock. Evan Dando is zijn gewoonlijke egocentrische en zeurende zelf, maar dat is hij meestal wel op briljante wijze. Op deze plaat worden hij en zijn Citroenhoofden bijgestaan door Belinda Carlisle en Juliana Hatfield (de eerste voor backing vocals, de tweede ietsje promimenter). Ik heb een eeuwige zwak voor Into Your Arms en It's About Time, andere hoogtepunten zijn The Great Big No en Rick James Style.
John Lennon Eén van de eerste platen die ik kreeg (de 6e, om precies te zijn). Een wisselvallige compilatie, zonder twijfel het gevolg van de wisselvallige solo-carrière van Lennon. Er staan parels op deze plaat, zoals Jealous Guy, Imagine of Woman, maar persoonlijk vind ik nummers als Happy Xmas (War Is Over) en Instant Karma! absolute stinkers. Daarenboven ontbreken er nummers... waar is Working Class Hero, of Cold Turkey?
Blijkt nogal obscuur te zijn (niks gevonden op het internet, weet niks over hen), maar wie van jaren 80 muziek en new wave houdt, herkent dit nummer meteen. Leuke elektronische jaren 80 dansmuziek.
The Lighthouse Keepers Van obscuur naar nog obscuurderder... ik denk dat ik één van hun nummers voor het eerst op VPRO radio hoorde, kocht de plaat en was er volledig en compleet ondersteboven van. De slaperige stem van Juliet Ward (de plaat werd 's nachts opgenomen om kosten te besparen), het rammelende geluid, de melancholische en bitter-zoete popnummers, de naïviteit... moeilijk omer favorieten uit te halen, maar ik noem hier toch A Time of Evil, Power Ring, We've Got a Gig, Big Noise en Evil Touch.
Little Richard Een klein cadeautje voor mezelf na al het harde werk voor een muziekquiz, gevonden tussen de overgebleven prijzen. Met veel klassiekers (Good Golly Miss Molly, Tutti Frutti, Lucille), en als extraatje 6 nummers met Jimi Hendrix, die voor een tijdje deel uitmaakte van Little Richard's groep.
Live Gekregen van een nichtje toen Milan geboren werd. Ze bracht de CD en een enorme ghettoblaster mee naar het ziekenhuis... je zág de verpleegsters gewoon medelijden hebben met dat arme babietje dat al zo'n lawaai moest doorstaan... 
Ik hield van dit album van voor naar achter en van achter naar voor, vooral van I Alone, Selling the Drama, Lightning Crashes, All Over You en Shit Towne. Een heel krachtige plaat, met heel directe en soms bittere teksten.
Living Colour Deze verbazingwekkende debuutplaat van de eerste (crossover) hardrockband bestaande uit enkel zwarte groepsleden is heel coherent en krachtig. Leider Vernon Reid's gitaarspel is imposant, de kracht van zanger Corey Glover's stem trekt de aandacht. De teksten zijn bezield, ontroerend soms, een ook bijwijlen maatschappijkritisch. Het is moeilijk songs op te noemen, omdat deze plaat uitzonderlijk consistent is, maar Cult of Personality, Middle Man, Open Letter (to a Landlord), Memories Can't Wait (een Talking Heads cover) en Glamour Boys mogen zeker niet vergeten worden.
Hoewel op deze plaat sommige van mijn favoriete Living Colour nummers staan, vond ik de plaat in z'n geheel niet zo goed als Vivid. Nog meer dan op Vivid probeert Living Colour verschillende elementen aan hun crossover hard rock toe te voegen (jazz, rap, pop, funk, punk), en soms beïnvloedt dit amalgaam aan stijlen de coherentie van het album. Maar de twee prachtige lovesongs Solace of You en Love Rears Its Ugly Head zijn uitstekend. Andere hoogtepunten zijn Elvis Is Dead en Type.
Los Lobos Deze plaat gekocht nadat ze zo'n 15 jaar op mijn verlanglijstje gestaan had... Will the Wolf Survive is een favoriet uit de goeie ouwe tijd (hm). De muziek laat meer Mexicaanse invloeden horen dan ik verwacht had (Corrido #1 en Serenata Norteña), maar na de monsterhit La Bamba had ik beter moeten weten. Nog een favoriet is de levendige cover van I Got Loaded en ook Evangeline.
Terug naar homepage; Terug naar algemene muziekpagina; Ga naar K; Ga naar M