… ofte de kleine gelukjes. Alhoewel dat net iets te klein klinkt. Die grote kleine gelukjes? Die momenten van intense tevredenheid.
Want ik had het er gisteren over, over het vinden van een camperplekje waar ik het zalig vind. Stilte, rust, weg van de platgetreden paden. Intens gelukkig word ik daarvan.
Of muziek. Deze week naar de twee meesterwerken van de Smashing Pumpkins geluisterd, Siamese Dream en Mellon Collie & the Infinite Sadness. Het was lang geleden, en dan overvalt het me hoe goed die toen waren. Maar echt. Perfect. Voor mij toch. Intens gelukkig word ik daarvan.
Een lange babbel met twee gelijkgestemde vrouwen (zwaait naar omabaard en Matroos Beek), onder het genot van een kop koffie en een Tom Paus, met fantastisch zicht op de Westerschelde en de vele schepen die er voorbij varen. Het gevoel van die instant klik en bij jou voel ik me op mijn gemak. Intens gelukkig word ik daarvan.
Of zo die melancholie die me overvalt bij bepaalde nummers van Crowded House en Neil Finn. De orgeltjes die me weemoedig maken. Maar ook: intens gelukkig word ik daarvan.
De geur van seringen. Intens gelukkig word ik daarvan.
Als ik iets gemaakt heb waar ik echt tevreden over ben. Genaaid, gehaakt, gebreid. Maken geeft een goed gevoel. Intens gelukkig word ik daarvan.
Als ik iets doe waar een kleinkind blij mee is. Die blinkende oogjes. Intens gelukkig word ik daarvan.
(de foto, gemaakt door Janna, combineert de twee hierboven)
Als ik het geduld kan opbrengen om in de kou drie kwartier te staan wachten tot de zon door de mist opdoemt als een grote, oranjerode bol. Intens gelukkig word ik daarvan.
En jij? Waar word jij intens gelukkig van?
De zon die al van ’s morgens vroeg in de keuken binnen schijnt, het eerste prille lentegroen aan de bomen, de natuur die ontwaakt na een veel te lange en natte winter, maar even goed de eerste sneeuw, mijn kleinzoon die me in de armen vliegt als ik aan de schoolpoort op hem sta te wachten, een vriendschap die al 60 jaar meegaat en nog niet ‘versleten’ is, …
Stuk voor stuk dingen die ik ook graag heb. Ja, zélfs die eerste sneeuw. Als alles mooi wit en stil is.
Hopen dat mijn reactie niet verdwijnt:-).
Nagenieten van een warme welkom en fijne babbel, zoals gisteren.
De zon, een optreden, een fietsuitstap… Als je goed kijkt, valt er zoveel moois te beleven.
Ze staat er
Nagenieten, dat ook ja
Overal zijn fijne dingen. Weet je wat ook? Een glas vers appelsiensap. Daar kan ik ook zo van genieten
En ik ook van een theetje! De kleine dingetjes die het leven de moeite waard maken
Zoveel kleine en grote momenten maken het leven de moeite waard. Zoals jouw fijne gezelschap gisteren. De klik die er meteen was, het je op je gemak voelen bij iemand — zo kostbaar. En dan zie ik die foto van je kleindochters, stralend in hun jurkjes, die jij voor hen hebt gemaakt. Fantastisch gewoon.
Kostbaar en mooi
Die twee hè, ook zo mooi
Van alles !!! Maar om nu (vooraf) iets al te bestempelen als ‘intens’ vind ik lastig. Dat moet het moment uitwijzen.
Het mogen dingen zijn die voorbij zijn hè, zoals ik ze hier ook benoem
Naar een concert gaan en dan eens rond me kijken op een onbewaakt moment en zien hoe iedereen danst, zingt en geniet. Daar word ik intens gelukkig van!
Oh ja, dat, helemaal! Ik heb zo ook een paar momenten die in mijn geheugen gegrift staan. Rondkijken en al die hoofdjes synchroon zien knikken, of een nummer dat ontploft en zien dat beneden in de standing room de zaal ook ontploft… heerlijk!
Mij overvalt vaak op volstrekt onverwachte momenten een geluksgevoel. Als ik pannekoeken sta te bakken bijvoorbeeld. De eerste maten van een stukje Bach en natuurlijk de tweede gitaarsolo in Comfortably Numb, of, cheesy maar toch, Nessun Dorma gezonden door Pavarotti. Of tijdens een wandeling waarop ik denk aan een ijsje van de Italiaan in Haren. Of tijdens een koers op Canvas als de verslaggever zegt: ‘We gaan naar Renaat op de motor’. Of als ik uit de bus in mijn geboortedorp stap, de eerste stappen op de oude klinkers van de Hereweg, de kromgegroeide bomen waar ik links af ga slaan. Een glas rosé op het terras van de uitspanning aan het Paterswoldse meer. Dat engeltje aan de hand van opa gisteren op koningsdag, vleugels van gaas, suikerspin, ogen als spiegels.
Wat een mooie reactie <3
Ik vind trouwens Nessun Dorma gezongen door Pavarotti helemaal niet cheesy. Kippenvel en ontroering, iedere keer opnieuw. Prachtig. Ik moet er nog maar aan denken en ik word al week.
Momenteel heb ik geen intense geluksgevoelens. Ik ben een beetje afgevlakt. Er is wel een dankbaarheidsgevoel bij diverse dingen. Ik vestig daar wel mijn aandacht op en daardoor verdiept het gevoel zich wel. Het kan om hele simpele dingen gaan zoals in bad gaan, ijs eten, me gehoord voelen, als iemand de moeite neemt voor mij om iets te doen of te zeggen, als ik pijnloos kan hardlopen en het gaat lekker.
Er bewust aandacht aan besteden, dat werkt wel. En dat het om kleine dingen gaat, maakt niet uit
Mijn kleinkinderen zien genieten
Mijn dochters gelukkig zien
Een koffietje op een terras
Zalige dingen
Intens gelukkig overkomt me niet zoveel meer maar de geluksmomenten zijn toch nog legio, en vaak vergelijkbaar met de jouwe.
Fijn dat die er toch nog zijn
Daar moet je wél zelf aan werken, het komt niet aanwaaien maar is de moeite waard.
Op de fiets overvalt mij dikwijls een geluksgevoel. Gewoon onderweg zijn en kijken naar de kwetterende boerenzwaluwen op telefoondraden. Maar altijd wanneer mijn dochter (onverwacht) thuiskomt. Dat gaat vanzelf.
Wat een lieve foto’s van je blije kleindochters.