Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Revolution van the Beatles, waarop Goofball doordraaide met Get Up Stand Up van Bob Marley.
We zijn nu al effe bezig met dit thema, en ik besef nu pas dat ik nog had kunnen verder doen (Revolutionary Kind van Gomez), maar ik ging een andere richting uit. Omdat het zo leuk was. Ik dacht eerst aan Stand van R.E.M., maar daarna ook aan Get Up. Beide van hetzelfde album (Green). Grappig toch? Get Up Stand Up, Get Up, Stand?
Mag ik eens een bekentenis doen? Ik vind Losing My Religion en Everybody Hurts van R.E.M. vreselijk saaie nummers. Roep jij nu “heiligenschennis!!” of “ik ook!!”? Ik ben benieuwd.
Geef mij maar Green, vind ik hun beste album. Green en Document. (waar dan wel The One I Love op staat, dat ik ook meer dan beu gehoord ben). Muziek zoals ik ze graag heb. Lekker onstuimig, rinkelende gitaartjes, Beatle-esque aaah aaah aaah aaah achtergrondkoortjes… Bring It On baby! (hm, ik zal hier toch eens wat Gomez moeten binnensmokkelen, is al de tweede referentie naar hen in dit bericht).
Goofball, ’t is weer aan u!
WWil je me wegjagen?