Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagochtend ontwaken we in Bassevelde. Net zoals ik gisteren geen zin had om buiten gaan voor de zonsondergang, heb ik nu ook geen zin om buiten te gaan voor de zonsopgang en geniet ik van mijn room with a view.
Wat later maken we wel een kort fietstochtje naar Boekhoute, alwaar je dit mooie kasteel Ter Leyen kan vinden. Jammer genoeg wel privaat domein, dus aan de mooie weerspiegeling van het kasteel in het water heb je niet veel. Het is nu wel een vakantiewoning, dus op die manier misschien.
Is dit de BOU-8 vissersboot? Wellicht wel, is me niet helemaal duidelijk, de al dan niet restauratiewerken blijken nogal een soap te zijn daar in Boekhoute. Boekhoute in het Meetjesland, jaja, waar in lang vervlogen tijden een vissershaven was.
We maken nog een omwegje langs de, euh, omweg, en ik denk al dat we heelhuids met 4 banden in goede staat gaan terugkomen op de camperplaats.
Dat was jammerlijk te vroeg gejuicht edoch, op zo’n 1,5 kilometer van de camperplaats loopt mijn voorband toch weer leeg. Hoera. Derde keer. We vervolgen onze weg te voet (lieve Meneertje Mertens zeult mijn fiets mee en ik huppel verder met de zijne, solidariteit in beide richtingen), en ik heb de tijd om een kapelletje te fotograferen.
Bij onze thuiskomt gaat Meneertje Mertens aan de slag om mijn band te repareren. De boosdoener wordt eindelijk gevonden: er zit een stukje glas in mijn buitenband dat heel geniepig als ik fiets een gaatje prikt in mijn binnenband. Gemeen. Hij gaat bij de lokale fietsenboer een nieuwe buitenband halen, en repareert het zaakje.
Het is hier aangenaam vertoeven.
De dag nadien rijden we met een omwegje via Breskens terug naar huis. Hier in het Meetjesland hebben ze zo van die cutie huisjes, daarin zou ik ook wel willen wonen.
Wat is het landschap hier weids.
Maandagnamiddag waag ik nog een kort fietstochtje richting Lembeke, om mijn band uit te testen. Meneertje Mertens is thuis en kan indien nodig komen redden. Bij de dorpskern van Lembeke ruikt het heerlijk naar koekjes, speculoosjes. Mmmmm. De “schuldige”? Dat witte blok daar rechts, de koekjesfabriek van Lotus.
Zei ik al dat het landschap hier weids is?
Een hoekje van Lembeke dat ik nog niet eerder zag.
En nog een mooi kapelletje.
Maandag en dinsdag worden gebruikt om te naaien, woensdag ga ik naar de Fotoschuur. Het is een dag met hindernissen: De Lijn staakt, dus Janna komt me ophalen aan Dampoort station. De trein blijft echter stilstaan in Wondelgem, er wordt omgeroepen wegens persoon op de sporen. Het is me niet duidelijk of het om een spoorloper of een “persoonsongeluk” gaat, dus ik bel Janna, ze gaat me in Wondelgem komen halen. 5 minuten na mijn telefoontje vertrekt de trein dan toch, haha. (zonder mij, ik wacht in Wondelgem op Janna).
Onderweg valt Otje in slaap, oeps, hele planning om zeep. Thuis helpt hij in de keuken.
Hij vraagt een half uurtje later om zijn bedje, en gaat slapen, dat zal nog meevallen met die planning. Ik haal de meisjes van school, we lunchen, we gaan samen naar de bibliotheek (Janna met Otto naar de speeltuin), en daarna brengen ze me naar huis. Om op zolder te zoeken naar de jeugdboeken van Janna, die we niet vinden. Het is een beetje een raadsel waar die naartoe kunnen zijn.
De dag erna volgt weer zo’n lange dag: met de trein naar Gentbrugge, en met een deelfiets naar de psychologe.
Na de psychologe met de fiets terug naar het station, waar Sara en Alice me oppikken voor een bezoekje aan (Oma) Oma en Herman. Alice vindt het allemaal OK en lacht haar allerliefste lach. Oma Oma en Herman zijn er blij mee.
Daarna ben ik uitgefotografeerd. Sara en Alice gaan naar huis, Meneertje Mertens komt me oppikken. We laden de camper, en vertrekken naar Deinze. Vrijdag ben ik moehoehoe, en hou ik me in stilte bezig in de camper. We beslissen om niet het parcours van de Ronde van Vlaanderen te gaan verkennen, maar rijden naar Calais (eerst naar Bray-Dunes maar daar is het volzet). Onderweg trekt de wind serieus aan, en het gaat behoorlijk hard waaien. Het is koud, de gevoelstemperatuur zakt onder 0 graden, en we doen niet veel meer. Lekker vroeg in bed, ik met oordopjes in. Dan slaap ik meestal wel beter.
Dag 11 van 40 dagen bloggen
Ik heb een paar keer heel hard kunnen glimlachen om je schrijven
@omabaard: weer een reactie die niet wil verschijnen, en het is nu eens een korte…
Wel fijn om je reactie te lezen
Ja ik weet het, ze verdween voor mijn ogen
Vorig jaar hebben we ook in Boekhoute gewandeld. We bewonderden het kasteel, bekeken de boot en liepen zelfs via de Omweg. De huisjes op je foto ken ik ook. Staan die niet langs de weg tussen Bassevelde en Kaprijke, net buiten Bassevelde? Leuk om zoveel te herkennen! Ook Lembeke, waar ik zeven jaar heb gewoond. En Lotus, zo vreemd dat dat nu Biscoff heet. Waarschijnlijk een combinatie van ‘biscuit’ en ‘koffie’? Toch klinkt het voor mij eerder Duits.
Zo zot dat jullie ook via de Omweg liepen
Yep, de huisjes staan daar waar je denkt dat ze staan
Lotus is nog steeds Lotus, maar de speculoosjes heten nu Biscoff, Ik las er onlangs over, Lotus doet het blijkbaar heel goed en heeft een aantal verstandige investeringen gedaan, ook in de Verenigde Staten. Ze richten zich op de internationale markt, en omdat “speculoosje” niet overal even lekker bekt, gaan ze daarom voor Biscoff. Het wringt bij mij ook wel wat, maar ik snap het idee erachter. (hopelijk vaart Trump niet al te lomp door hun plannen)
Weer leuk je week. Druk, druk, toch wel. Heerlijk met de kleinkinderen. Die banden van jou trekken het onheil aan. Maar dat ventje van jou is een duizendpoot. Koers aan het zien? Sneeuw…
Geniet van het weekend.
Beetje te druk eigenlijk, maar ik zie ze zo graag, die pagadderkes
Hopelijk trekt mijn nieuwe band geen onheil meer aan
We hebben die rit niet gezien, waren aan het rijden en ’t was rapper gedaan dan anders
Ja neutralisatie zeker. Hopelijk is het een goede band
. Ja kleinkinderen brengen werk en drukte mee. Zorg er ook 2 x in de week voor. 1 x oudste dochter, 1 x jongste.en ik ben niet meer van de jongste 
. Vanaf morgen even niet meer…
Fijn dat het lek eindelijk boven is.
Bijzondere foto van overgrootmoeder met achterkleinkind.
Ik kan weer met een gerust(er) hart vertrekken
Mooi hè, ik vind dat iedere keer weer prachtig, mijn moeder met zo’n mini’tje
Jij reed eigenlijk op “glasvezel”, gelukkig is het nu verholpen.
Haha ja, zeg wel
Het is mooi in België met dit weer.
Ja hè.