Bij Irene zag ik dat er weer 40 dagen geblogd wordt. En dan ga ik twijfelen. Zou ik meedoen? Zou ik niet meedoen? Ik deed het vroeger al, en ik weet dat het intensief is. Ik heb niet veel inspiratie de laatste tijd, mijn woorden zijn een beetje zoek, is het wel een goed idee? In ieder geval, ik kan er vandaag en morgen over nadenken.

Benieuwd! Van mezelf wéét ik dat ik dat nooit kan opbrengen. Ik begin er dus ook niet aan
.
Moedig. Ik probeer alle dagen te bloggen maar het zijn foto’s. Woorden heb ik maar af en toe. Het zal muj niet lukken want er komt een moeilijkere periode aan. Zien hoe die passeert en wanneer ik weer voldoende foto’s of woorden heb. Succes. Ik probeer wel te volgen.
Succes Joke. Ik hoop dat je ogen hier wat troost kunnen vinden.
Dat zal wel!
Met uitzondering van perioden van ziekte blog ik al bijna 20 jaar elke dag.
Knap wat je doet. Kan je alleen maar als je er zelf ook voldoende uithaalt hè. Het is de laatste tijd wat onregelmatig, maar ik kom graag bij je lezen.
Op een of andere manier geniet ik meer van onregelmatig verschijnende blogs. Veel dagelijkse blogs zijn uitgesmeerd of in stukjes geknipte verhalen vaak te kort om echt om het onderwerp echt binnen te worden getrokken. Alles moet kort en bondig tegenwoordig….want ons concentreren kunnen we niet meer zo goed en we zijn gauw verveeld.
Iedereen mag schrijven en lezen zoals hij/zij wil. Ieder blog treft en trekt zijn/haar eigen lezersgroep.
Ben benieuwd wat je gaat doen. 40x reageren gaat mij in geen geval lukken. 40x lezen misschien.
Ik ben sowieso niet echt aan kort. De laatste tijd misschien wat meer, maar ik hoop dat dit regelmatig schrijven mijn woorden weer doen opborrelen. En voorlopig lukt dat wel. Van mij moet je geen andere of kortere blogberichten verwachten, ik blog dagelijks zoals ik ervoor een paar keer per week blogde
(als ik het volhoud hè)
Waar is de tijd dat we ons met velen in zo’n blogchallenge smeten?
Ik zou nog wel eens willen, maar het ontbreekt me ook aan inspiratie. Al mis ik het schrijven wel, precies of ik heb een stukje van mezelf opgegeven/afgeschreven.
Misschien wakkert dit het schrijven terug aan… schrijven doet schrijven, vind ik.
Veel succes ermee! Ik bewonder je moed.
Ik kan het niet, en ik wil het ook niet. Ik blog als het komt.
Ik ben sowieso een plannende blogger, met vaste dagen voor vaste dingen. Ik kan niet bloggen als het komt, haha. Ik kan wel schrijven als het komt, maar daarna plan ik het schrijfsel in
Ik pas want ik zit in blogpauze. Succes!
Ik hoop voor jou dat jullie weer uit de moeilijke periode geraken en dat je er weer zin in krijgt.
Ik zou het wel kunnen maar kies bewust voor om de andere dag een logje, bloggen moet geen dwang worden al is het natuurlijk dan wel een periode die te overzien is.
Het voelt voor mij niet als dwang. Het is niet iets wat moet, het mag
Het is maar tijdelijk natuurlijk en je kiest er zelf voor, dat maakt het verschil.
Ik zou het leuk vinden, al dat nieuw leesvoer, maar zelf ga ik passen. Ik blijf het houden bij een keertje per week.
Hopelijk vind je voldoende inspiratie, het is een mooie uitdaging!
Zie je het als een uitdaging of voelt het straks als een verplichting? Het is gewoon een vraag (-:
Ik zie het als: ik vond het eerder al leuk, ik ga het eens proberen, misschien wordt het wel wat
En wordt het niks, dan is er geen man overboord hè 