Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik New Year’s Greetings van the Triffids, waarop Goofball doordraaide met Happy New Year van ABBA.
We konden het vorige week echt wel mooi toepasselijk houden! Nu heb ik helemaal niks met ABBA, haha, wat had je gedacht. Ik keek naar het filmpje en zag hoe alles in het wit was, de kamer, de meubels, de jurk, het pak… en ik dacht: zo moeten er nog zijn, filmpjes met groepen volledig in het wit gekleed.
Ik had vaag iets in gedachten van een concert van Beck dat eindigde in totale chaos met politielint- en sirenes en witte pakken, maar daar vond ik niks van terug. Dan maar heel specifiek gezocht op clips met muzikanten met witte kleren, of zoiets. Via Google kwam ik uit bij the Polyphonic Spree, een groep waar ik wel al van gehoord had, maar nooit echt naar geluisterd. Het nummer was Lithium, waarbij een lichtje ging branden, een cover? Jawel, het was Lithium van Nirvana.
En wát een versie. Na een halve minuut zit ik te grijnzen, en na nog geen minuut zit ik te lachen. Prachtig is dit. Ook al is het hier en daar een beetje vals, dat geeft niet. De energie spat ervan af, en er is een enorme wisselwerking van de energie van het podium met de energie vanuit het publiek. Schitterend. Een verslavende versie, als ik een shot vrolijkheid nodig heb, zet ik dit op.
Goofball, ’t is weer aan u!
Geweldig!
Nooit van gehoord en wat jammer, want wát een heerlijk zooitje ongeregeld. Ik heb ervan genoten.
Nooit van gehoord, maar er zitten heel aardige stukken in.