Satur9Woensdag 11 september
Vroeg opstaan is er de laatste tijd niet meer bij. We zijn eens wakker rond 6u, maar slapen dan nog wat verder. Het regent, dus waarom zouden we vroeg opstaan. We hebben lekker geslapen tussen een Phoenix truck en een Karmann busje. Ongelooflijk stil was het hier. Wel veel wind. Na een tijdje komt de zon erdoor, en gaan we op stap.
Wandelingetje naar het centrum van Honfleur, in de hoop dat het nog niet te druk is. En dat valt nog enigszins mee. We maken veel foto’s, onder andere dit klassiek beeld van Honfleur.
Beetje breedbeeld-vervormd maar toch mooi, vind ik.
De al even archetypische paardenmolen, maar dan in tegenlicht.
In Viareggio in Italië vorig jaar zochten we tevergeefs naar een beeld van Bruno Catalano, hier botsen we er puur bij toeval op, voor een kunstgalerij.
Allez nog eentje van de draaimolen, om het af te leren.
We kopen wat souvenirtjes en keren terug naar de camper.
Hoewel je hier echt wel in rijtjes vlak naast elkaar staat, houden we van de vibe van deze camperplaats. Je ziet er vanalles, zoals dit oude Chaussonnetje met een creatieve eigenaar en de dikke Phoenix truck.
Het Chaussonnetje valt naast de truck in het niets, maar ook onze camper zie je nauwelijks nog staan. En dat vinden we leuk, campers in alle mogelijke gedaanten en maten en gewichten en leeftijden kijken. En het veilige gevoel hier is eens een aangename afwisseling tussen het vrij kamperen.
Plan voor de rest van de dag: we gaan lozen in een camping car park vlakbij (La Rivière Saint Sauveur) (vlak naast de autosnelweg en veel lawaai), en rijden dan naar Etretat. Tussendoor stoppen voor proviand bij een bakkerij in Gonneville la Mallet. Ik vond een camperplaats niet te ver van de befaamde rots in de zee. De camperplaats staat ons niet echt aan, we zoeken iets anders. We keren een eindje terug naar Saint-Jouin-Bruneval, waar we jaren geleden ook al eens stonden. Wat blijkt? De camperplaats beneden dichtbij het strand bestaat niet meer, er is nu een grote parking met hoogtebeperking. Camperplaats naar boven verplaatst, maar da’s daar gewoon een parking aan de baan zonder zicht op zee. Nope, dat wordt het ook niet. Meneertje Mertens vindt een plek bij Fécamp die er goed uitziet, we rijden dan maar daarheen. En yep, dat is het. Een parking vlakbij de mooiste uitzichten op zee, op Cap Fagnet.
We kijken eerst naar de koers, gaan dan nog een wandelingetje maken. We worden niet alleen weggeblazen door de wind, maar ook door het prachtige uitzicht.
En er is hier vanalles, uitzichten, een sémaphore op een militaire basis, een kapel (zeg maar kerk), een kruis hoger verderop… vanalles, maar geen winkels. Maar dat vinden we niet erg.
Moeke Magia kijkt op ons neer.
De weg is afgesloten, we weten niet waarom, beetje raar allemaal.
Moeke Magia blinkt in het zonnetje.
We keren terug, rusten nog wat en gaan dan terug naar de Cap om foto’s te maken van de zonsondergang.
Daarna zoekt Meneertje Mertens nog wat op over die afgesloten weg: blijkt dat de falaise hier aan het afbrokkelen is. Griezelig en gevaarlijk.
De wind trekt nog aan, het voelt aan als stormachtig, en het gaat nog donderen ook. Gedurende een klein uurtje worden we heel hard over en weer geschud, maar gelukkig kalmeert het daarna weer.
Donderdag 12 september
Pipa wordt 6 jaar vandaag. Hieperdepiep! (foto door mama Janna)
We slapen weer lang vandaag, het waait nog steeds hard en het regent af en toe. Room with a view bij Meneertje Mertens. Ja, we staan weer naast een truck.
Meneertje Mertens plant een fietstocht in Komoot, en het klaart ook wat uit. De fietsen worden nog wat opgeladen, maar ondertussen krijgen we een fikse regenbui. En zon. En nog een fikse regenbui. Zo geen lichtje malse buitjes, maar van die drache nationale buien. Hm. Fietsen? We dachten het niet. Wat gaan we dan wel doen? Meneertje Mertens is nog steeds creeped out door die afbrokkelende falaise, en wil weg. OK, dat doen we dan. We rijden naar Sainte-Marguerite-sur-Mer, waar een mooie plek lijkt te zijn om te staan. Onderweg zijn er weer weidse landschappen.
En aan zee is dit mooie hotel.
Ik vind de plek in Sainte-Marguerite-sur-Mer wel leuk, Meneertje Mertens is iets minder enthousiast. Wat gaan we doen. Eerst iets eten, en daarna zien we wel. We eten een lekker visje in een gezellig restaurant in de buurt.
Daarna moeten we toch even bekomen. Blijkt ook dat het einde van de “creatieve oplossing” voor het internet in zicht is. Wat gaan we doen? Naar België rijden, daar is internet a-plenty. Maar eerst gaan we hier toch even rondkijken. De harde wind is natuurlijk wel leuk voor parapente beoefenaars.
En de zee is mooi, zoals altijd, met lichte en donkere strepen.
Ook de vliegeraars houden van dit weer. We hebben al een tijdje geen regen meer gehad.
Daarna maak ik een route, langs de kust. Ongeveer. Zonder autosnelweg. We zien wel hoe lang we rijden.
De parapente zien we een eindje verder opnieuw.
Na een tijdje rijden oppert Meneertje Mertens: waarom stoppen we niet in Le Tréport? En rijden we dan morgenochtend verder? Amai, het is de dag van de veranderende plannen vandaag. Ik vind het OK, maar mijn brein draait toch effe in cirkeltjes. Euhm, welke camperplaats was dat? Ik vind die niet? Even laten rusten. Na een tijdje ben ik weer mee. We rijden naar de camperplaats waar we met Leslie en Dirk waren, maar, pfhah, die is volzet! En de gratis camperplaats ernaast ook. En nu? God ja, waarom niet, dan rijden we naar de CCP van Flocques, een veredelde parking op 5km van de kust, maar we kunnen er wel rustig slapen. En het is niet ver. En dat doen we dan ook maar. En morgen rijden we naar België.
We rijden via een weg die we ondertussen goed kennen, en waar het lijkt alsof je zo de zee gaat inrijden.
We installeren ons op de weinig noemenswaardige camperplaats, relaxen nog wat, en gaan slapen.
Weer een schitterende etappe!
Gefeliciteerd met de jarige Pipa!
Ja,die plek in Sainte-Marguerite-sur-Mer heeft zeker iets. Schitterend. Het kan zo dienen als decor in een film van Alex van Warmerdam.
Moeke Magia …. eerst dacht ik een typfout maar 2x dan moet dat toch iets betekenen. Ik vond het niet op internet, dus ik ben benieuwd.
En dat beeld van Bruno steelt mijn hart. Stel je dat eens voor niet bij deze kunstgalerie maar voor een van die baaien en dan geeft het de essentie van reizen weer. De mens/reiziger vol van wat hij/zij ziet.
Proficiat met je kleinkind. Dat zal wel leuk zijn om die terug te zien na de vakantie. Geniet de laatste dagen en maak van iedere plek een fijne plaats
Wat een mooie wolkenluchten heb je weten vast te leggen! Ik zie dat graag.
Van harte gefeliciteerd met Pipa. Nog even en jullie zien hier weer, denk ik, nu België in beeld is.
*Hier* moet haar zijn.
En dan snel alsnog de dan niet meer jarige Pippa feliciteren! Ze zal oma en opa gemist hebben op heer feestje. 😉
Aan wolkenluchten geen gebrek. Prachtige uitzichten en vergezichten. Honfleur, de molen, wel gekend. Oei binnenkort, einde in zicht…