Satur9Donderdag 5 september
Het regent, hier in Beauvoir. Het regent zelfs heel, heel hard. Maar we wisten dat het zou regenen, en ik vind het niet erg. Meneertje Mertens moppert wel een beetje. Tijd voor koffie, koffie, lekker bakkie koffie. En dan volgt een voormiddag luieren. Kijk, mij straf je daar dus niet mee hè, met een dagje luieren en lezen. Blogbericht schrijven, beetje internetten, lezen, fruit eten, stokbrood met kaas, nog wat luieren want het regent nog steeds…
Maar rond een uur of twee begint het stilaan lichter te worden, het gaat uitklaren. Eerder had ik op de kaart gezien dat hier een soort marais zijn, gelijk onze meersen, in een natuurgebied. En in dat natuurgebied heb ik ons een fietstochtje uitgestippeld.
Ons tochtje gaat eerst naar de molen die we vanop de camperplaats zien staan, de (werkende) molen van Moidray.
Vanop de heuvel is er een mooi uitzicht op de omgeving. En, zoals op zovele plaatsen hier, op de Mont-Saint-Michel.
Daarna rijden we naar het natuurgebied aan de andere kant van de river Couesnon.
Het wordt een heerlijk ritje, ongelooflijk rustig. We zien nauwelijks auto’s, af en toe eens een paar wandelaars, en rijden hele stukken over grindwegen waar we niemand zien. En het is prachtig. Je kan van hieruit via fietsen naar Saint Malo.
Maar dat doen we niet. Altijd goed kijken levert vele uitzichten op de Mont-Saint-Michel op, die is van heinde en verre te zien.
We rijden een steil stukje bergop, en komen op een uitzichtpunt waar het mooi uitkijken is op de omgeving en op Mont-Sant-Michel.
Een Nederlander vraagt of we een foto willen maken van hem en zijn vrouw, doen we, en zij maken dan ook een foto van ons.
We rijden het steile bergje weer af, en rijden door de polders van Mont-Saint-Michel. Prachtig, en rustig.
Een landschap dat erg doet denken aan het Meetjesland waar we wonen.
De Mont-Saint-Michel in de zon of in de schaduw, het is een gans ander zicht.
We belanden ergens op een doodlopende weg maar we vinden gemakkelijk hoe we dan wel moeten rijden. We rijden over de brug vlakbij de camperplaats, en dan is het niet ver meer. Na aankomst gaan we lekker wat buiten in het zonnetje zitten. We eten, Meneertje Mertens doet de afwas, en daarna fietsen we terug naar de berg voor foto’s.
De omstandigheden zijn niet ideaal, maar dit was dan ook niet gepland. De zon zit te ver opzij, en we moeten dus langs de belichte kant blijven. Maar de foto’s zullen wel mooi zijn denk ik.
Ooit plan ik dit eens wat beter (zoals ik voorzien had) en komen we nog eens terug. We rijden in het duister terug, Meneertje Mertens zet de fietsen nog op de camper, en daarna gaan we slapen.
Vrijdag 6 september
We slapen lekker lang, zonsopgang fotograferen zit er niet in, want het is grijs. We bedenken op het gemak wat we vandaag gaan doen, drinken koffie, ruimen op. We gaan eens naar de winkel met lokale specialiteiten vlakbij, en kopen wat lekkers (denk in de richting van caramel en beurre salée) (en confituur) (en koekjes).
Daarna gaan we lozen, en vertrekken van deze gigantische maar zeer aangename camperplaats, waar je de meest diverse voertuigen broederlijk naast elkaar ziet.
Dag Mont-Saint-Michel, tot de volgende keer!
Plan was om richting opaalkust te rijden, maar daar is het blijkbaar erg druk, dus wachten we daarmee nog tot na het weekend. In plaats van de hele punt land links van ons af te snijden en zo weer naar de kust te rijden, rijden we die “tsjoep” in, helemaal tot het eind aan de Pointe de Jardeheu. Meneertje Mertens heeft daar een mooie plek gevonden waar we kunnen staan.
We rijden eerst nog een stuk waar we de kust niet of nauwelijks zien, en gaan ook nog naar een Super U voor brood en nog wat te eten. Na een mooie rit door deze rurale Normandische streek, strijken we neer op een parking aan de kust om te lunchen.
De weersvoorspellingen waren niet goed, maar voorlopig blijft het slechte weer uit, en kunnen we nog genieten van de zon en het mooie strand.
Er komt een oude tractor aangesjeesd die een boot meezeult, die rijdt gewoon recht het water in en lost daar de boot. Rare dingen allemaal. Maar eens we dit gezien hebben, valt ons op dat hier nog meer aftandse tractoren rondrijden met bootjes achter zich aan. Weer eens een andere manier van vissen, nemen we aan.
We rijden verder, deels over mooie grote wegen, maar de laatste 10 kilometer wordt het steeds smaller. En schilderachtiger ook, wat is het hier mooi met veel groen en holle wegen en mooie dorpjes en zicht op zee.
De laatste 800 wordt het écht smal…
… met grazende koetjes met zicht op zee…
… Meneertje Mertens stopt eens om te kijken wat er nog voor ons ligt, want het is smal en steil en met serieuze bochten.
Hij denkt dat we wel kunnen staan, wat verder, en dat is ook zo.
Eerst nog in 20 keer draaien zodat we goed staan om te vertrekken, en dan installeren we ons. We verkennen de omgeving nog eens, het is hier zalig.
We kijken naar de koers, doen een babbel met de aangename Nederlandse buren die we ondertussen hebben, eten een pizza, en kruipen in ons bed. Het enige wat we horen zijn de golven en de wind, maar tegelijk staan we ook niet moederziel alleen, ideaal dus. Room with a view deluxe, quoi. We denken dat we hier goed gaan slapen!
Fantastisch daar zeg. Ik keek al op de kaart om uit te zoeken of wij er ook niet eens moesten gaan fietsen.
Je foto’s lijken iedere keer nog beter gelukt al zie je zelf nog verbeterpunten. Ik geniet ervan. Dat doorkijkje is zo knap ook. En steeds de gulden snede voor je landschappen en een geleidend object of route naar het hoofdonderwerp. Echt knap
Wat maakte je weer magnifieke foto’s! En ja… dat doorkijkje.
Hoi Anne & Nic. Wat een leuke blog en mooie foto’s! We hebben jullie briefje onder de ruitenwisser gevonden.
Wat een mooie reeks foto’s! Hier geniet ik van hoor, die wolken en weidse zichten. Wat staan jullie mooi op die foto.
Mooi in de overtreffende trap wat hier allemaal staat!
Ja ook ik val voor het doorkijkje, een plaatje!