Woensdag 14 augustus

Dinsdag was een dag met veel klusjes om het huis vertrekkensklaar te krijgen (lees: diepvriezer, koelkast, afwasmachine, vuilbakken, planten… enzovoort). Rond 16u vertrokken we naar Bellem, het was te warm om in Deinze in de zon te gaan staan. Boterhammetjes eten, beetje lezen, en slapen.

‘s Morgens om 3u op om naar Deinze te verhuizen, koffie drinken, Meneertje Mertens gaat werken en ik doe nog een poging tot slapen. Om 9u is hij terug van het werk (een halve dag verlof genomen), en om 9u30 zijn we vertrokken!

We rijden via de autosnelweg naar Amnéville. Het is druk, maar we rijden vlot. Voorbij Brussel, richting Namen. Een stop in Rochefort om een laatste keer bij een DATS 24 in België te tanken. We rijden toch weer niet echt naar het mooie weer.

Wat later stelt Madame Google voor dat we een ommetje maken om file te vermijden. We doen dat (niet naar onze gewoonte) en belanden weer op de smalst mogelijke wegjes.

We betwijfelen of dit sneller gaat, maar die file vermijden we in ieder geval wel. Daar staat ze, achter de maïs.

Via Luxemburg gaat het door naar de Franse grens en Amnéville, waar we voor de enige keer deze reis gereserveerd hebben. De camperplaats van Camping Car Park aldaar ligt vlakbij de zoo, en ook vlakbij de aankomstplaats van morgen van de Tour de France Femmes. Maar dat is ons doel niet, morgen willen we verder Frankrijk intrekken, zodat we wat meer heuvel/berg-achtige ritten kunnen zien later in de week. Blijkt dat de boel hier afgesloten wordt om 6u morgenochtend, we zullen er dus vroeger vanonder moeten muizen. Onderweg was het grijs-grijzer-grijst en regende het af en toe een beetje, bij aankomst begin het te gieten, het water stroomt van de camper.

Dus installeren we ons maar op het gemak, en bekijken we wat we morgen gaan doen. Als het niet meer regent, gaan we een hapje eten, en daarna is het platte rust om morgenvroeg op tijd uit ons bed te geraken.

Donderdag 15 augustus

Na een slechte nacht (veel lawaai) zijn we om 5u al vertrekkensklaar, een wekker hadden we niet nodig. Ik zocht op Park4Night een plekje om te ontbijten en koffie te maken, en vind een parking een twintigtal kilometer verder, in Auboué. Perfect. In het stekkedonker (wat kan Frankrijk ‘s nachts donker zijn, amai) rijden we vlot tot daar. De parking is gigantisch (dat zag ik al op Google Street View), er staan welgeteld 1 auto en 1 camper. We gaan ons nogal dichtbij de camper stellen, wat eigenlijk idioot is want er is plaats zat. Soit.

Meneertje Mertens maakt koffie (op aandringen van mij, hij was het begot vergeten), en om 7u gaan we naar een bakker vlakbij.

Een bakkerij van een bejaard koppel, we kopen er overheerlijke croissants en chocoladebroodjes en baguettes. Zalig.

Daarna vertrekken we naar het parcours van de Tour des Femmes van vrijdag, in de Vogezen. Het is een prachtige rit. Het eerste deel doen we zonder autosnelwegen, en we genieten van de zon, de gele velden (ook geoogste tarwevelden zien geel), de zonnebloemen, de blauwe lucht, de weidsheid van het landschap. We rijden door de regio Grand Est en het is inderdaad groots en weids. We hebben zo’n beetje het gevoel dat dit de echte start van de vakantie is. Ik maak een hele hoop foto’s van zonovergoten landschappen.

Meneertje Mertens zegt: goed weer, een goeie mobilhome, en een goed humeur, goed eten, goed gezelschap, meer moet dat niet zijn. Na een honderdtal kilometer beslissen we verder te rijden via autosnelweg, maar het is een N-weg, dus snel maar zonder tol. We zijn het eens, alles is veel mooier als de zon schijnt. We stoppen eens om nog een croissant te eten, we rijden verder over soms smalle wegen, we komen nauwelijks auto’s tegen, zalig. We maken weer kennis met een deel van Frankrijk waar het hol-van-Pluto-gehalte heel hoog is.

De Vogezen.

‘s Middags zoeken we een rustig plekje om te eten, en of we daarin slagen. Meneertje Mertens ziet een bord van een camperplaats, “borden chateau volgen”. Wat we doen, en we belanden op een plek met een prachtig uitzicht, in de omgeving van het kasteel van Belvoir.

We eten onze baguette, en wandelen nog eens tot aan het Mariabeeld wat verderop. Heerlijk is het hier.

Ze kijkt uit over de vallei (zie ook omslagfoto). De voet is wat beschadigd, of die wordt gerenoveerd, geen idee.

Mooi toch.

Le Château de Belvoir.

Wat verder staat ook een kapelletje. Achteraf wat spijt dat we er niet gestopt zijn, het uitzicht moet er ook fabuleus zijn.

Daar staan wij, tussen twee Franse campers. Ik had hier gerust willen overnachten, zo in het grote niets. Misschien moeten we er ooit eens terugkeren.

We rijden verder naar het parcours, wat we in de verkeerde richting opdraaien. Na enig zoeken vinden we hoe we moeten rijden, maar er zijn een heel eind geen pijlen te zien, en we twijfelen of we wel goed zitten. Wat na een tijdje toch blijkt te kloppen, ineens zien we weer pijlen, en dan zijn we goed gerust.

We rijden een klim van 2e categorie op, maar zien heel weinig plekjes. We rijden dan nog maar een eind verder (goede zaak voor morgen), tot we helemaal bovenaan de Col des Fins, richting Villers-le-Lac een goed plekje vinden.

Waar we ons installeren, en heel crappy internet hebben. Dat is hier in Frankrijk toch wel een stuk slechter dan in Italië vorig jaar, misschien waren we daar wel heel erg verwend, want ik vind het lastig. Ook omdat we geen roadbook hebben en we het internet nodig hebben om de route te volgen.

Waar we ook vergeten foto’s te maken, dat zal dus voor een volgend verslag zijn.

Waar we wat fruit eten, ik avondeten klaarmaak (gebakken aardappeltjes en een slaatje met zalm), en het voor de rest rustig houden. Ik kijk eens of we hier morgen eventueel een eindje kunnen fietsen (de hoogtemeters tellen hier toch ook wel snel op), en kruipen niet al te laat in ons bed.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

12 reacties

Zeg het eens?