Na de lastige zoektocht naar een leuk plekje om naar de wegrit van de Olympische Spelen te kijken, belandden we vrijdag op de perfecte plaats. Meneertje Mertens was ongelooflijk in zijn nopjes.

Het is er mooi wakker worden.

De agent van dienst arriveert rond een uur of 9. Het parcours is dan ook afgesloten, en er passeert nog weinig verkeer. Meneertje Mertens maakt ons herkenbaar als Belgen.

Rond een uur of 11 arriveert een eerste familie van het gehucht aan de overkant van de straat, en al gauw is het gezellige Franse chaos.

Rond 14u30 passeert de koers, en een collega van Meneertje Mertens spot ons in de uitzending. Door die foto weet Herman waar hij moet zoeken, en hij bezorgt ons een paar foto’s en filmpjes. Het gebeurt niet echt vaak dat we in de uitzending opduiken.

Ik sta helemaal links, Meneertje Mertens daarnaast achter het paaltje.

Met de camper erbij.

Het was een prachtige dag, met een fantastische winnaar. Dat we content zijn met de dubbele gouden medaille van Evenepoel!

’s Avonds krijgen we toch nog wat regen over ons heen.

Maar kijk. Zondagochtend schijnt de zon weer. We krijgen nog een koersdag, maar die begint iets later. Dus fietsen we eerst naar Chevreuse voor wat boodschappen in een stoffige Carrefour. Maar we vinden er toch lekker fruit en brood. Foto’s maak ik niet. Wat later staan we weer klaar voor de koers.

Een souvenirtje van gisteren.

Ik ben eigenlijk content (en trots) dat ik met beperkte middelen toch lekker middageten in elkaar kan flansen.

Naar de koers gaan kijken, dat is chillen. Kijken naar alles wat voorbijkomt. Beetje lezen.

Kijken naar de wolken.

De bende Franse chaoten arriveert ook weer, maar we hebben last van een overijverig agentje dat wil dat we achter de dranghekken blijven staan. Iedereen die nog voorbijwandelt of -fietst, wordt naar de kant van de weg gesommeerd. Het is nogal belachelijk, en na een tijd lacht de hele Franse bende hem uit. Toch wel entertainment, dit.

De vrouwen passeren, we maken geen foto’s maar supporteren vollen bak, en gaan dan op TV verder kijken naar de koers. Weer een medaille voor België, we hadden misschien liever goud of zilver gehad in plaats van brons, maar dat is klagen uit luxe. Ge hoort mij al niet meer.

Nog tijdens de koers verschijnt een boer met een stofmakende machine op het veld achter ons, en beginnen we dan maar op te ruimen om te vertrekken. We rijden naar de plek die ik vrijdag gespot had, een parking bij de kerk van Saint-Lambert des Bois. Heerlijke plek.

We maken nog een wandelingetje naar het domein waar Team NL gelogeerd is, en vinden ook daar nog een kapel.

We lopen nog eens rond op het kerkhof bij de mooie kerk naast onze slaapplek.

Is de man van de dure handtassen hier begraven? Nope. Het is iemand anders.

Nog even over het muurtje gluren.

Vanuit mijn room with a view zie ik nog een mooie zonsondergang.

Maandag rijden we terug naar huis, weer met een grote bocht rond Parijs heen, en de as Lille-Kortrijk ook vermijdend. Het gaat vlot, en in de namiddag zijn we thuis. ’s Avonds gaat het weer richting Deinze, onze auto is nog steeds buiten strijd en met de fiets naar het werk lukt niet altijd voor Meneertje Mertens.

In de voormiddag doe ik een fietstochtje, en deze keer vind ik Bachte grot wel. Een grot die geen grot is, het is een gans verhaal. Zoals altijd ook wel wat aandoenlijk.

Met niet bepaald de mooiste ommegang die ik al gezien heb.

Daarna fiets ik verder naar het veer Bathio op de oude Leiearm.

Sorry voor de overload aan foto’s maar ik vond het fotogeniek. Ik was wel blij dat er niemand op mijn vingers stond te kijken, want ik zweette meer van het veer te bedienen dan van het fietsen.

Ik fiets nog langs het Sas van Astene…

… waar de zaken met het mooie weer blijkbaar goed draaien. Eindelijk, wellicht.

Woensdag ging ik naar de familie Fotoschuur, donderdag kwamen Sara en Milan bij ons, en vrijdag gingen we de vervangwagen van de garage terugbrengen (long story, don’t ask). En dan te voet naar Gentbrugge station, en met de trein naar huis.

Voila. De week is weer voorbij. En volgende week vertrekken we op reis, een roadtrip door Frankrijk en Spanje. Zin in! De Week in beeld verdwijnt een tijdje in de koelkast, en wordt vervangen door reisverslagen.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

7 reacties

  1. Gefeliciteerd met Evenepoel en jullie actieve deelname om hem aan te sporen. Leuk toch om ook in beeld te komen.

    Fijn te lezen dat de eigen auto weer ok is. Nu op naar jullie vakantie. Succes met de voorbereidingen daarvoor. Het zijn altijd best veel dingen die gedaan moeten worden.

    En foto’s van jouw kaliber zijn nooit teveel.

  2. Volgende week vertrekken jullie op reis, maar wanneer ik dit hier lees, waren jullie ook nu al een beetje op reis. Toch zalig als je zo kan rondtrekken met de camper. Helaas, mijn echtgenoot krijg ik niet over de streep. Ik wide absoluut eens met een gehuurde camper weg in september, maar ik krijg het niet verkocht. Ik wens jullie nu alvast een heel fijne vakantie!!

  3. Leuk dat jullie gespot waren op tv tijdens de uitzending! Fijne week zo te zien. Goede reis alvast en ben benieuwd naar je reisverslagen!

  4. Nog steeds een beetje trots op de realisatie van Bathio, was geen sinecure zo’n 20 jaar geleden om om dit goed geïnstalleerd te krijgen. Aanlegsteigers moesten mee kunnen bewegen met niveau van het water zodat (rolstoel)patiënten van het nabijgelegen MPI ook altijd veilig het veer konden gebruiken. In de zomermaanden staan (of stonden in elk geval) er vaak jonge gastjes die aan het wiel draaien in de hoop zo misschien ook een centje te verdienen.

  5. Wat fijn dat jullie in beeld kwamen. Heb jullie niet gespot wegens feestje kleinzoon 11 jaar. We zaten buiten en zijn wel naar binnen gegaan op het einde. Prachtige foto’s van dat kerkje en omgeving. De omgeving van het veer is schitterend. Gelukkig nam je er foto’s. Nu opmaak reis, ben heel benieuwd.

Zeg het eens?