We brengen de nacht door op een aangename camperplaats op de Tiegemberg in Anzegem. We beginnen de dag met een zalig lekker ontbijt, havermoutpannenkoekjes, thuis klaargemaakt.

We vertrekken naar Zottegem, we willen het parcours van het Belgisch Kampioenschap Wielrennen volgend weekend verkennen. Eerst gaan we een fles gas inwisselen, en mijn oog wordt naar de kleurrijke verzameling gasflessen getrokken.

Het weer is niet echt je dat, en ik maak nauwelijks foto’s. Welgeteld eentje, van een mogelijke plek om te staan (om achteraf de locatie ervan te kunnen opzoeken).

We rijden terug naar de camperplaats op de Tiegemberg, en brengen er de rest van de regendag door.

Skip naar woensdag. Ik ga naar de familie Fotoschuur, maak onderweg foto’s en neem me voor deze naar de gemeente te sturen. Het is hier altijd al smal, en hieraan kan niet veel gedaan worden. Alhoewel, een parkeerplaats minder zou al veel doen. Het gaat me over dat bordje in de verte.

Parkeerverbod. Tijdens de match op het EK van de Belgen, aan de overkant van de straat is iets te doen tijdens die match. We zijn ondertussen woensdag, de borden staan er nog (wellicht wordt vrijdag of zo het papierke vervangen door een papierke voor zaterdagavond). Zoals gezegd, het voetpad is hier al heel smal, plempen ze dit bord in het midden neer. Je zal er maar met een kinderwagen of rolstoel moeten passeren. Met mijn cyborg-boot vind ik het al lastig. In de namiddag mail ik de gemeente, een dag later krijg ik mail terug dat de bevoegde diensten er iets aan zullen doen. (wat? geen idee. Het fietspad is een moordstrookje dus daar moeten ze het ook niet zetten, en op straat vindt de welgestelde burger ook niet dat het mag staan. Alhoewel het wel voor de auto’s is. Soit. I digress).

’s Middags ga ik de meisjes halen van school, het zonnetje schijnt voor een keer, en na de lunch wordt er buiten gespeeld.

De kipjes mogen eens hun hok uit. Lili is nog altijd even zot van kipjes. En de meeste kipjes houden ook van haar.

Dit lief spook houdt de kipjes liever wat op een afstand.

Dit vind ik een hele mooie, die lijnen op de veren zijn prachtig.

Donderdagochtend ben ik heel vroeg wakker. Meneertje Mertens stuurt me een berichtje: kijk eens naar de mooie lucht buiten!

Ik twijfel of ik ergens foto’s zou gaan maken (mijn kapelletje?) maar de lucht verbleekt en ik denk dat het de moeite niet zal zijn. Tot ik 10 minuten later nog eens buiten kijk! Wow…

Vrijdag ga ik met Sara eens naar de Intratuin. Zij voorziet zichzelf van het nodige fleurige spul, zelf koop ik niks. We zijn te weinig thuis om goed voor planten te kunnen zorgen. Volgend jaar beter? Misschien. We eten wel een lekker stuk taart, vergezeld van een koffie.

In de namiddag rijden we opnieuw naar de camperplaats op de Tiegemberg. We vonden het daar goed. Hoewel er vandaag toch wel meer verkeer lijkt te zijn. We verorberen de meegebrachte spaghettisaus, met de fietspasta. Niet dat wij dezer dagen veel fietsen. De namiddag bracht alweer een drache nationale en ook de voorspellingen voor morgen zien er niet je dat uit. Maar we zien wel. We zijn waar we graag zijn. En zo begin en eindig ik dit weekverslag met een foto van eten.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

6 reacties

  1. fietspasta! Geweldig.

    zeg heeft Lili de kippen al proberen hypnotiseren. Heel eenvoudig. Moet je maar eens op youtube zoeken. Ik heb dat bij een restaurant in de tuin eens geprobeerd (nadat dat op een programma van Tom Waes geweest was) en dat lukte sebiet tot mijn paniek. haha. Het is goed afgelopen met de kip.

Zeg het eens?