Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagochtend vertrekken we vrij vroeg van Herbeumont naar Fumay, met nog een tussenstop in Bouillon aan een tankstation. Het weer ziet er echt heerlijk uit, ik krijg maar geen genoeg van het blauw en groen. Mijn telefoon wordt er zowaar ook een beetje te enthousiast van.
Eindelijk zien we eens de schaduw van onze camper, het is de eerste keer dat we bij écht goed weer rondrijden.
Op de camperplaats van Fumay werkt ons plan om een plaatsje te vinden. Hoera! Er is nog steeds geen water, maar daar zijn we op voorzien en dat is geen probleem. We worden er begroet door de Waldorf & Statler van de Quai des Carmélites. Ze zijn overal te vinden, dit jolige koppel ganzen.
Vlakbij is een mooi, oud piertje, hier kan ik wel foto’s maken!
Het is echt zalig met dit mooie weer.
Het zomergevoel, het vakantiegevoel, het is er helemaal!
’s Middags wandelen we naar een nabijgelegen restaurant. Waldorf & Statler zijn ook mee.
We eten samen met mijn ma en Herman in restaurant l’Escale, voor moederdag en voor de komende 84ste verjaardag van Herman. Het glas blanc cassis is tot het randje gevuld.
Lekker hoor.
Un café gourmand.
Meneertje Mertens geraakte de afgelopen dagen wat dingen kwijt: de afstandsbediening van de Chromecast (die is nog steeds niet terecht), en ook, veel erger: het sleuteltje van het bearlock. Zonder kunnen we niet weg. Gelukkig raadde Nikis ons aan toch ergens een reservesleutel te leggen. Na veel hoofdbrekens besloot Meneertje Mertens de kast waar de rugzakken in liggen, eens helemaal leeg te maken. En wat lag daar, naast een paar sokken dat naast de wasmand viel? Het sleuteltje. Tot ieders opluchting.
De vorige nacht had ik de spectaculaire aurora borealis “gemist” (lees: ik had geen zin om op te staan). Nu heb ik me voorgenomen: ik ga de zonsondergang fotograferen, opstaan om te zien of er nog iets te zien is aan het firmament, en op tijd opstaan voor de zonsopgang.
We beginnen dus met de zonsondergang. Dat was niet veel, het weer is gewoon té mooi (= te weinig wolken).
Rond 12u ’s nachts is er niks te zien aan de hemel. Ik sta op tijd op voor de zonsopgang maar dat is hetzelfde als gisteren: te weinig wolken. Missie niet bepaald geslaagd dus, haha!
Uit de bossen aan de overkant stijgt vogelgezang op, het lijkt wel alsof we in de jungle zitten.
Later die voormiddag fietsen we nog eens de berg op naar Oignies, waar mijn ma en Herman in een chaletje verblijven. Gaat lekker, met ondersteuning de berg op. Terwijl we staan te wachten op Herman, die ons door het domein zal leiden, maak ik een foto van de mooie lucht. Dat blauw en groen hè, zalig.
We krijgen een kop koffie en een koekje, we zitten in de zon en verhuizen al snel naar de schaduw, doen een babbeltje. Mijn zus Hilde belt ook eens.
We keren terug, ik maak mini pizzaatjes en we laten het ons smaken, lekker buiten. Vakantiegevoel!
Waarna we opruimen en vertrekken, Meneertje Mertens moet immers op maandag werken.
Maandagnamiddag rijden we om verse aardbeien bij een automaat in Ertvelde. Er zijn bij ons in de omgeving ook allerlei werken, waardoor het niet echt simpel is om naar daar te rijden. We rijden via de Heidestraat (het begint me al wat te dagen, een grindweg), waarna de Antwerpse Heirweg volgt. door de Lembeekse bossen. Een vreselijke kassei. Meneertje Mertens zit zich te ergeren, ik heb de slappe lach. Maar in ieder geval, wat is het daar toch mooi!
Ik brei al een paar weken niet meer, tot mijn eigen frustratie. Bezig aan een trui, de mouwen vind ik vervelend, ik heb een oplossing bedacht maar de motivatie is er niet. Ik besluit de trui te laten liggen tot in het najaar, en iets meer zomers te beginnen. Ooit kocht ik het leaf blouse breipatroon, omdat ik het bladpatroon wilde gebruiken voor een dekentje voor de Fotoschuur (blijkbaar heb ik daar niet over geblogd, ik ben er nochtans echt wel heel trots op). Ik heb al garen liggen, dus start ik met dit breiwerk. Het garen is dikker dan dat in het patroon, dus ik maak eerst een proeflapje.
Ondertussen zit ik al een eindje verder, maar niet voor ik een keer of vijf herbegon.
Dinsdagochtend fiets ik naar de psychologe, gelukkig is het nog mooi weer. In het terugkeren rij ik via de Gastels, en wat is het daar toch mooi, nu de maïs het zicht nog niet belemmert.
Donderdag in de late namiddag vertrekken we naar Deinze. Meneertje Mertens moet op vrijdag nog werken, daarna vertrekken we richting Opaalkust, waar we het weekend gaan doorbrengen met Leslie en Dirk. Vanuit mijn room with a view zie ik ’s avonds een golden hour deluxe.
Vrijdagochtend start mistig, met een mooi kleurenspel in de lucht.
In de namiddag rijden we vlot naar Wissant. Prachtig hoe het landschap na Calais plotseling verandert, naar heuvels met een patchwork van verschillende velden. Ik vind het hier prachtig, al helemaal als we van de autosnelweg naar Wissant rijden.
We vinden (wat we niet verwacht hadden, we hadden al een plan B in gedachten) heel vlot een plekje op de camperplaats waar we met twee naast elkaar kunnen staan, en kijken eerst naar de Giro. Waarna we uitgebreid aperitieven met Leslie en Dirk, en nog uitgebreider bijkletsen, want het was lang geleden dat we elkaar zagen.
Alleen mooi weer foto’s, een unicum!
Wat ziet de wereld er toch mooier uit als de zon schijnt hé.
Wat fijn te lezen! Feest in de Ardennen en nu afspraak in Wuissant, heerlijk 🥰. Nog wat zon 🌞 en genieten.
Dat is genieten met de zon erbij. Wat is het mooi daar in Fumay. We lagen er ooit aan de kade tijdens een vaarvakantie. En ook in Oignies hebben we nog gelogeerd in een chalet. Zo herkenbaar allemaal. Tot en met de Lembeekse wegen en Wallystad!
Wat een leuk breipatroon, lijkt me best wel ingewikkeld. Op een recht dekentje ddan nog wel te doen maar als een truitje natuurlijk nóg moeilijker Succes.