Eergisteren, 17 januari, zou mijn zus Christine 65 jaar geworden zijn. Zou, want het is ondertussen al 14 jaar geleden dat ze overleed, ze werd net geen 51. Ze kreeg in het voorjaar van 2009 de diagnose maagkanker, en een heftig half jaar later is ze overleden.
Haar kinderen Maja en Milos fietsen ondertussen voor haar al vele jaren mee met de 1000 kilometer voor Kom op Tegen Kanker. Een vierdaags evenement waarop geld ingezameld wordt voor kankeronderzoek. Elke ploeg moet een smak geld verzamelen om mee te mogen doen. Momenteel is dat bedrag 5.500 euro voor een nationaal team, en 6.000 euro voor een internationaal team. Een nationaal team rijdt in die vier dagen tijdens het Hemelvaartweekend met 8 personen 1000 kilometer, voor het internationale peloton bestaat het team uit 1 persoon die in 4 dagen 1000 kilometer fietst.
In 2016 kreeg ik zelf de diagnose borstkanker. Een veel minder zwaar verdict dan mijn zus. De overlevingskansen zijn veel groter, en tot nog toe was en is de behandeling succesvol. Ik moet wel zeggen: het is een gans ander gevoel, de impact van die 1000 kilometer, als je zelf kanker hebt/gehad hebt. De emotionele impact is enorm.
Ik vergeet dat altijd, en dan kijk ik eens door mijn foto’s van de afgelopen jaren, en dan weet ik weer wat een mooi evenement dit is.
Dit jaar wil Team C*tien weer meedoen met 2 nationale teams en 1 internationaal team. Er moet dus nog wat geld ingezameld worden. Het traditionele spaghettifestijn werd een beetje afgeslankt dit jaar (net als het aantal ploegen dat mee doet) en wordt een “afhaalspaghetti”. Er is gewone en vegetarische saus, allebei even lekker.
Bestellen doe je via deze link: bestelformulier.
De op de dag zelf bereide, verse én heel lekkere spaghetti kan opgehaald worden op de gekende locatie: het Scheppersinstituut in Wetteren (Cooppalaan 128, 9230 Wetteren), op zaterdag 3 februari tussen 16 en 20u.
Woon je in Gent of Lievegem, dan willen wij (Meneertje Mertens en ik) gerust spaghetti aan huis komen brengen (op zondag 4 februari). Geef dan maar een seintje.
Is het voor jou te ver om naar Wetteren te rijden, en woon je niet in Gent of Lievegem? Je kan ook een bijdrage storten, dat wordt ook enorm gewaardeerd. Een bijdrage storten doe je via deze link: Team C*tien op de site van Kom op Tegen Kanker. Klik daar op de knop rechts bovenaan STEUN DIT TEAM, dan is jouw bijdrage een duwtje in de rug voor deelname van de teams van Team C*tien. Je bijdrage gaat automatisch naar Kom op Tegen Kanker en zo draag je bij aan kankeronderzoek. En maak je ons en de leden van Team C*tien (waaronder sedert een flink aantal jaren ook Meneertje Mertens) blij.
Succes met het inzamelen én met het fietsen. Een zeer mooi initiatief.
Maurice zijn fietskameraad rijdt voor de achtste keer solo de 1000 kilometer. Hij heeft (recent) dezelfde kanker als ik en zijn vrouw heeft borstkanker gehad. Dubbel gemotiveerd dus.
Dat is inderdaad behoorlijk motiverend. Knap om die 1000 km solo nog te rijden terwijl hij recent ook ziek geweest is. 1000 km op 4 dagen tijd, het is een ongelooflijke prestatie.
Armand is wel wat gewend. Die doet zo maar op ’t gemakje eens een toerke naar de zee en terug op een dag.
En van bij jullie is dat wel een behoorlijk eindje! Ik vind dat knap.
En te weten dat hij ouder is dan Maurice.
Ik heb daar echt bewondering voor. En respect. Wetend hoe ik zelf onderuit gehaald ben door die kanker. Echt bewondering.
Echt hé. Mijn energie us ook weer heel ver te zoeken.
Dat is waar ik het hardste mee worstel, de blijvende vermoeidheid en gebrek aan energie.
Ik met de blijvende problemen.
Het is en blijft een verschrikkelijke ziekte waar iedere familie vroeg of laat wel mee te maken krijgt… ook wij kregen hierin reeds ons deel. Heel veel succes gewenst met de actie !!!
Dankjewel
Goed dat jullie je zo inzetten voor deze actie. Ik begrijp de motivatie volkomen.
Het geeft ook een goed gevoel.
Wat een vreselijk groot verlies door die vreselijke ziekte…
Het is niet te vatten.
Ik wens jullie team alle succes met de actie.
Dankjewel Bea
Kanker is iets dat nooit uit de wereld zal gaan jammer genoeg. Maar wel gelukkig dat zal meer kunnen dan vroege. Mij maakt het vooral heel erg boos en vooral verdrietig. In 2022 is er bij mijn mama kanker gevonden en na de eerste Hemmo was het haar al fataal. We waren plots mijn moeder kwijt van 70 jaar. In 2015 Hebben ze bij mijn Vader keelkanker gevonden na een half jaar is hij jammer genoeg ook overleden op 65 Jaar. Ik ben 40 Jaar en ik heb al geen ouders meer dat het super hart pijn doet en dat mijn zoon ook geen opa en oma heeft. Ik zelf laat me elk jaar testen, want de schrik zit er groot in.
Dat kan ik maar al te goed begrijpen, en het is ook goed dat je je jaarlijks laat testen. Kanker is een vreselijk monster. Bij mijn zus was er ook maar een half jaar tussen diagnose en overlijden, het laat je echt in shock achter.
Inderdaad, we hebben het nog steeds moeilijk. Vooral omdat het zo plots was ook
Het is ook echt nog niet lang geleden hè.