Elke zondag: een deeltje van de vakantiefoto’s die ik maakte met de Nikon, en thuis nog bewerkte. Deze reeks gaat door tot een eind in de winter.
18 mei, Tellaro. Dat is een dorp zoals die van Cinque Terre, schilderachtig tegen een rots gebouwd. Cinque Terre is heel druk geworden, een tourist trap. Tellaro is nog rustiger. Voorlopig toch. Ik bereid ons uitstapje onvoldoende voor: ik weet dat er weinig parkeerplaatsen te vinden zijn, en we vertrekken dan maar “op den bots”, “we zien wel waar we uitkomen”. Niet slim, vooral niet met een camper in een kustdorp met zo’n hoogteverschillen. We rijden ons compleet, maar dan ook compleet vast, wat resulteert in een zweterig “hoe geraken we hier weg?” halfuurtje. Maar het raakt opgelost, zoals altijd.
Uiteindelijk vinden we een parkeerplaats aan een kerkhof. Vandaar maken we een korte wandeling, maar in het centrum geraken we niet. Wat we zien, is in ieder geval mooi.
Ook hier wordt het eigen privé-goed goed bewaakt, veel van deze bordjes en andere tekens.
We nemen nog een kijkje op het kerkhof, en dan trekken we weer verder.
Onderweg stoppen we nog eens bij een mooi uitzicht, maar dat is dus echt een moeilijke opgave. In Frankrijk heb je langs de weg veel mogelijkheid om te stoppen bij uitzichtpunten, soms is het er echt op voorzien. In Italië niks van dat, en dat vinden we jammer.
We rijden verder richting Lago Maggiore, en rijden zo nog over de berg waar we een dag eerder stonden. Nog eens stoppen voor de mooie uitzichten.
Met dit mooie beeld nemen we afscheid van de Ligurische kust. Om richting het absolute (klimatologische) dieptepunt van onze reis te rijden, waarna we doen wat een mens moet doen, met een camper. Maar dat is voor volgende week.
Bij deze wens ik jullie een mooi kerstfeest toe, lieve lezers.
Herkenbaar je Italiaanse parkeerproblemen. Het is denk ik niet voor niets dat ze daar allemaal een Vespa hebben. Maar het blijft wel een prachtig land.
Ik vond het bijwijlen een zeer frustrerend land, maar een prachtig frustrerend land 🙂
Maar toch wel een héél mooi land aan de foto’s te zien.
Zeker.
hoe waarom raakte je niet bij dat dorpje?
Omdat we ondertussen te ver van het centrum afgeweken waren, en het te lang zou duren om heen en terug te gaan. We wilden daarna nog een eind rijden namelijk.