Elke zondag: een deeltje van de vakantiefoto’s die ik maakte met de Nikon, en thuis nog bewerkte. Deze reeks gaat door tot een eind in de winter.
8 mei. We bleven nog even rond Fossacesia hangen, omdat de Giro daar ook bleef hangen, maar nu beginnen we zo stilaan verder te trekken. We zijn nog steeds in Chieti, in de Abruzzen, aan de Costa dei Trabocchi. In Vasto willen we eens naar de start van de rit gaan, maar dat loopt een beetje mis. We verzeilen aan de kust, en raken daar “opgesloten” door wegafsluitingen, we kunnen nergens meer door.
Het is wel goed dat we aan het water zitten, zetten de camper op een grote, lege parkeerplaats en maken een wandelingetje aan de kust. Daar is een mooi standbeeld dat ik wel eens wil zien. Maar eerst wandelen we langs de bootjes. Die vlaggen, we begrijpen pas véél later waarvoor die dienen.
Zoals gezegd, dit is nog steeds de Costa dei Trabocchi.
Het beeld is het Monumento alla Bagnante di Vasto Marina. Geen zeemeermin, maar een baadster.
Daarna stappen we nog naar het parcours van de Giro, ergens voor de officiële start. Onderweg maak ik foto’s van bloemen in de bermen.
Daarna rijden we nog een lang, vergeefs eind naar het parcours verderop, maar worden tegengehouden door een hardnekkige carabinieri die van geen wijken wil weten. We keren onze kar en rijden naar Lago di Bomba, waarover volgende week meer.
Dat beeldje in het water is prachtig. En de rest natuurlijk ook. Wat is het heerlijk nagenieten met foto’s.
Het is een extra keer reizen 🙂
Wat een mooie bloemen in die bermen!
Ja hè!
Het beeldje op de rotsen of stenen is prachtig en de foto’s! Nagenieten.
Dankjewel 🙂
Jij die de foto’s van renners wel kan apprecieren: zie mijn Italië-blogpost van vorige week 🙂
Gewone bloemen zijn ook fantastisch als jij ze fotografeert. Dat beeld is wondermooi. De kunstenaar verstaat de kunst van het momentum zien en dat vastleggen.
Dankjewel voor het mooie compliment 🙂
Dat beeld is inderdaad heel erg mooi.
Nu laat je ons met de vraag zitten waarvoor die vlaggen dan dienen aan dat bootje dienen, of komt dat later nog aan bod, toen jij zelf de betekenis ontdekte. 😉
Hihi, ik vrees van wel ja, wat een cliffhanger hè?