Van Dorothé kreeg ik een tijdje geleden een patroontje voor eco-vriendelijke vaatdoekjes. Zo’n vaatdoeken (schotelvodden, gelijk wij hier zeggen, is dat streektaal? Of AN?) wilde ik al langer eens maken, restjes katoen heb ik genoeg liggen. Ik had al vaker gehaakte doekjes zien passeren, maar dit is een gebreid doekje. Leuk.
Tot ik eraan begon. Toen besefte ik dat het in gerstekorrelsteek is, en dat doe ik eigenlijk niet echt graag, het constant van voor naar achter en van achter naar voor (neen, niet van links naar rechts) verleggen van de draad, wat daarbij ook redelijk belastend is voor arm/schouder. Tot overmaat van ramp kreeg ik mijn breiwerk niet regelmatig.
Ik weet het, het zijn maar schotelvodden, maar toch. Dit zou het dan toch niet worden. Maar ik had nu mijn plastic zakje van slagerij Serry (hehe) met overschotten katoen bovengehaald, dus ja, ik wilde er toch mee verder. Op zoek naar een ander patroon. Een gehaakt deze keer: haakpatroon Catania vaatdoekjes. Zag er wel mooi uit. Tot ik begon te haken. Wat een ellende! Niet leuk! Weg ermee! Ik haak niet graag dubbele stokjes.
Next! Side by Side – gehaakte vaatdoek van Hobbii. Ha, eindelijk, dit is het. Leuk om te haken, en een mooie steek ook. We zijn vertrokken! En eens ik begonnen ben, ben ik niet meer te stoppen. Dus ik haakte er drie in matching kleurtjes.
Ik haakte ook een setje van drie vaatdoekjes voor Dorothé, waarvan ik jammer genoeg geen foto’s maakte, domweg vergeten. Maar ik kreeg ondertussen wel een foto doorgestuurd.
Daarna maakte ik nog drie.
Ik dacht dat die vaatdoeken heel traag zouden drogen (want van katoen), maar dat valt behoorlijk goed mee.
Nog wat arty-farty foto’s? Nog wat arty-farty foto’s.
Ze zijn in ieder geval heel mooi om te zien! 👍
Die zien er echt leuk uit!
Ze zien er práchtig uit, bijna jammer om ze te gebruiken om viezigheid op te vegen.
Ik fotografeerde ze voor op mijn blog. Ik zal later thuis nog een goede foto maken
Ze zien er leuk uit, helaas ben ik niet van het handwerken…