Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Weinig foto’s deze week, zou het slecht weer geweest zijn? In het weekend maakte ik zelfs geen foto’s.
Maandag trok ik er vroeg op uit, specifiek om foto’s te maken. En guess what, ik ging nog eens languit op de grond. Op een smal aardewegje, waar een gladde tegel in lag, waarop ik slipte. Gelukkig viel ik in dik, mals boerengras, en hielden fiets noch ik er niets aan over. Zelfs mijn ego was niet gedeukt, want niemand heeft het gezien. Ik was alleen serieus nat, en de rest van het wegeltje deed ik te voet, waarna het water letterlijk in mijn schoenen stond.
Toppunt: ik maakte ook weinig foto’s, het licht was niet echt speciaal.
Ik zag wel paardjes in de nevel.
De rest was het binnen fietsen, voor de TV. Ik kijk naar de nieuwe jaargang van MasterChef Australia. Met Jock Zonfrillo, mijn hart doet nog altijd een beetje pijn bij het overlijden van de mens. (kijk toch, allez)
Ik maakte ook nog foto’s van druppels, maar daar doe ik nog wel eens iets mee.
En dan was er nog de blauwe supermaan. Dat was weer een toestand. Wolken – regen – regen – wolken. En onweer. Onweer ook ja. Maar kijk, donderdagochtend maakte ik toch wat foto’s. Thuis bijvoorbeeld.
Maar ook op de plek waar ik plande om foto’s te maken. Ik was gelukkig nog op tijd.
Net op tijd.
Behind the scenes.
Later op de dag ging ik nog naar Gent, en in het station van Waarschoot maakte ik nog een foto van today’s blue.
En dat was het dan qua foto’s van week 35.
Vooral de tweede foto van de paarden in de nevel vind ik erg mooi in deze reeks.
Dankjewel
De paarden in de nevel zijn prachtig.
Gelukkig geen erg tijdens je val.
Dankjewel
Eindelijk eens een val zonder erg, ik heb het al anders geweten. Dankbaar, dus
De schaafwonden van mijn val zijn net genezen, maar ik blijf pijn hebben aan mijn (slechte) pols …
Dat kan soms lang duren hè.
Nadat ik hier onderuit gegaan ben thuis, duurde het ook lang voor mijn knie weer (relatief) pijnloos was. En mijn teen is nog altijd niet back to normal. Maar daar heb ik gelukkig weinig last van.
Een pols, dat voel je altijd en overal hè.
Die pols is nog altijd niet in orde van sinds mijn grote operatie. Maar er is geen enkele die wil opereren. Enfin, ze willen wel maar zonder garantie dat het daarna zal beter zijn. Dan begin ik er ook niet aan. Het is genoeg geweest.
Kan ik me voorstellen.
Wel zuur als je er dan nog eens op valt ook. Extra pijn bovenop wat al was.
Het is wat het is hé. Ondertussen heb ik geleerd om te incasseren.
Is zo.
De paardjes in de nevel én de blauwe maan. Juweeltjes!
De paardjes… in Oostwinkel?
Nee, Sleidinge, dicht bij Waarschoot. Tussen de N456 en de Bevende Hazelaar. Vierhuizen, dacht ik.
In Slenne! Aha!
Mijn geboorte-gemeente
Dankje Bea
Die paarden in de nevel
. Dat vroeg opstaan heeft dan toch voordelen.
Gelukkig geen pijn gedaan.
Ik zie (voor mezelf, ik dwing een ander er niet toe) heel veel voordelen in dat vroege opstaan
Het was eens een val zonder gevolgen. Gelukkig.
Ja het lukt mij niet meer sinds mijn pensioen
.
Gelukkig wel!
Je hebt een mooi overzicht ervan gemaakt. Voor mij springen die foto’s met de paarden er wel uit. Dat zijn net postkaarten en doet me denken aan mooie schilderijen!
Dankjewel Hilde voor het mooie compliment
Mooie foto’s. En dan die overwinning op iets wat ik valschaamte noem. Ik schaam mij en voel mij ontzettend lomp als ik uitglij op een natte rooster, met een geschaafde knie als gevolg of twee blauwe ogen door een slide over een natte steen. Ik ben 55 en voel mij dan telkens stokoud, want vallen da’s toch iets voor oude mensen (denk ik). Erger is de laag schrik die alsmaar dikker wordt bij elke val…
Ja, ergens heb je dat gevoel wel, dat dat voor oude mensen is.
Maar jij ziet, net als ik, niet echt goed hè? Steek het dan vooral maar daarop.
Maar als ik val waar iemand bij is, dan schaam ik me dus wel weer, en voel me echt een onnozel kieken. Terwijl dat eigenlijk niet nodig is. De meeste mensen willen alleen maar de je ok bent.
De mist bij de paardjes én de wolkenflarden voor de maan zijn natuurlijk véél mooier dan foto’s zónder deze “stoorzenders”.
Zeker
Ook ik ga voor de paarden in de nevelslierten. Dat zijn mooie landelijke plaatjes.
Dankjewel
Misschien niet heel veel maar wel heel mooie foto’s! Die paarden in de ochtendnevel! En je maanfoto, net naast dat huis! Hier wordt ook naar Masterchef gekeken en ook hier wordt een traantje weggepinkt bij Jock. Wel leuke kandidaten dit seizoen!
Dankjewel
Jazeker, leuke kandidaten dit seizoen. En behoorlijk goede kandidaten ook, ik vind dat het niveau van in het begin vrij hoog ligt.