Een reeksje met “zou je liever” vragen, elke donderdag eentje. Zo van die moeilijke en/of onmogelijke dingen waar je eigenlijk geen zinnig antwoord op kan formuleren. Maar ik ga het toch eens proberen.
Zou je liever een week doorbrengen zonder computer/laptop, of een week zonder smartphone/tablet?
Moeilijke vraag, vind ik. Ik zou ze allebei wel missen. Ik gebruik mijn laptop heel veel en doe er ook dingen op die meestal op de telefoon gedaan worden: foto’s posten op Instagram, Whatsappen, om maar een paar voorbeelden te geven.
Mijn telefoon zou ik het meeste missen als we onderweg zijn of als ik niet thuis ben. Messenger en Whatsapp zijn toch apps die ik vaak gebruik. Als we langer onderweg zijn, post ik soms mijn net gepubliceerde blogberichten op Facebook via de telefoon. En Google Maps, bijna onmisbaar geworden. Het ingebouwde navigatiesysteem van onze auto is oud en niet meer up-to-date (en we vertikken het om 170 euro te betalen voor een update, vooral omdat het ding z’n werk niet altijd goed doet), soms grijp ik in en zet ons terug op de goede weg met Google Maps. En dingen opzoeken! Doe ik vaak. Hoe oud is diene mens, welk liedje is dat, enzovoort.
Maar. Ik zou mijn laptop meer missen dan mijn telefoon. Ik krijg het van het typen op mijn telefoon (traag, mannekes, tráág, vooral als je blind kan typen op je laptop en dat vooruit gaat als een tiet), ik heb er echt een hekel van. Daarbij, telefoon, bellen, ik heb een hekel aan bellen dus hahaaaa geen telefoon! Ik zou me wel anderszins uit de slag trekken zonder telefoon.
En videobellen, dat kan ook via de laptop, haha.
En op mijn telefoon kan ik geen foto’s bewerken (ik zou het wel kunnen maar ik doe het niet), hele blogberichten schrijven op mijn telefoon? Ik word gek.
Nee echt. Als het om computers/telefoon/internet gaat, ben ik van de oude stempel, doe mij maar een laptop. Of een PC, maar dan liefst met twee schermen. (dat mis ik wel met mijn laptop).
Doet me denken aan één van die WP-prompts die al maanden in mijn concepten staat: “Do you remember life before internet?” Oh boy yes, I do! Daar wil ik ook nog wel eens een blogpost over maken.
In ieder geval: ik kies voor een week zonder telefoon maar met laptop. En jij?
Voor mij toch liever zonder smartphone of tablet denk ik.
Idem als bij mij dan.
Het maakt mij eigenlijk niet zoveel uit want alle apps die ik op mijn telefoon heb, die heb ik ook op mijn laptop. Thuis gebruik ik mijn telefoon eigenlijk zelden omdat de laptop altijd open staat. Ik neem die ook altijd en overal mee op vakantie. En foto’s kan ik nemen met mijn fototoestel … mag ik alleen niet vergeten het op te laden.
Dus: zonder smartphone of tablet.
Beetje hoe ik ook redeneer. En ik neem mijn laptop ook altijd mee op vakantie. Zou die moeilijk kunnen missen, ook voor het plannen.
Laptop is veel handiger. Die toetsjes op de telefoon zijn veel te klein om iets op te doen.
Ik word daar onnozel van. En ik leer niet bij, ik blijf steeds evenveel fouten typen. Nic zegt dan: je moet swipen en dan staat zo’n woord er vanzelf. Heu? Lukt me ook al niet 😀
En ik vermoed dat jij op een deftig toetsenbord even snel blind kan typen als ik 🙂
Jaja, ik heb in mijn leven genoeg getypt om dat nooit meer te vergeten. En ik vind het nog altijd even plezant!
Ah, gij ook. Ik dacht dat dat een afwijking was 🙂
Ik vind het ook nog steeds enorm nuttig, zeker in deze digitale tijden.
Zeker weten! Ik heb zelf destijds (in het vijfde denk ik) zo’n cursus van Scheidegger gevolgd en kon dus al blind typen voor ik aan Secretariaat-Talen begon. Ik vond dat enorm nuttig. Kristof heeft trouwens ook buiten school leren typen en dat komt hem nu ook heel goed van pas.
Ik heb leren typen op school, in het 4e middelbaar of zo. Ik vergeet het nooit. Die lessen met het pinkje waren pijnlijk, op zo’n ouwe mechanische typemachine 🙂
Janna heeft in het lager ook buitenschools leren typen, ze heeft zich dat ook nooit beklaagd. Het komt inderdaad zeer goed van pas.
Ja ja, zaaalig die mechanische machines. Daar kon je heerlijk op rammen. Ik had zelfs nog zo een op mijn eerste job. Transportdocumenten invullen in 10-voud met van dat blauw papier (kom niet op de naam) en dan Zonder Fouten of je kon opnieuw beginnen. Pas na jaren kwam de elektrische machine. Wat een evolutie hebben we doorgemaakt!
Carbonpapier 🙂
Ik heb op het werk nooit met zo’n machine gewerkt, maar ook thuis hadden we zo’n oud karros staan waarop ik naar hartenlust kon rammen. Heb toen de liefde ervoor opgedaan, denk ik 🙂
De eerste machine die ik thuis had, was een eenvoudige elektrische. Ik vond dat gewoon echt leuk, typen.
Op mijn eerste werk (1990) werd ik zonder voorkennis achter een Apple neergeplant. Zo’n alles in één ding met een klein schermpje. Ik mocht zelf uitzoeken hoe het ding werkte. Woeps! Bij momenten peentjes gezweet, maar ik was er snel mee weg. (thuis sedert halverwege jaren 80 altijd een computer in huis gehad, gelukkig)
Die evolutie is inderdaad enorm… denk dat men zich nu echt niet meer kan voorstellen hoe dat vroeger allemaal ging.
En met zo’n fax, die dan 50 bladzijden uitspuwde op de grond, en dan mocht je de volgorde uitvissen 😀
En stencilen, heb ik ook nog gedaan!
Bij ons op het werk had de computer zijn intrede gedaan na een vakantie. Dat ding stond daar ineens en ik wist totaal niet wat ik daar mee moest. Ik weet niet welke taal hij sprak maar het was een zwart scherm(pje) met groene lettertjes. Man, man, wat was ik kwaad dat ze mijn geliefde typmachine hadden afgepakt.
Ik vermoed dat de mechanische typmachine, zo’n lichtgewicht, van bij ons thuis zich nog ergens bij Kristof in huis bevindt.
Stencilen heb ik nooit gedaan, ha 🙂
Allez, jou hadden ze dan ook goed liggen 🙂 Wij hadden thuis een Schneider.
Mijn typemachines zijn allemaal weg. Vooral die alleroudste van bij mij thuis vroeger, die mijn vader eens van ergens meegebracht had, dat was echt zo’n voorhistorisch geval, en daarvan is het toch wel jammer dat die weg is.
Mijn zoon heeft zo’n oude ziel, die heeft nadat mijn moeder overleden is alle oude brol meegepakt.
Van sommige dingen heb ik spijt, dat ik ze niet bijgehouden heb.
Moest ik kunnen (en mogen van mijn naasten), ik zou véél bijhouden 🙂
Maar ik doe het dus niet.
Liever een week zonder computer of laptop. Mijn smartphone biedt me alles wat nodig is.
Dat klopt natuurlijk, er is niet veel wat je kan met de laptop dat niet kan met de telefoon.
Zo lang ik mijn pc mag blijven gebruiken, lever ik mijn smartphone gaar een weekje in. Ten slotte kan ik met mijn pc net wat meer dan met de smartphone.
Idem hier.
Een week zonder computer of laptop. Dat doe ik sowieso in mijn vakantie, dan wordt de laptop weinig gebruikt.
Knap van je. Mijn laptop gaat altijd mee op vakantie 🙂
Tijdens de verbouwing had ik twee weken geen internet. Ik doe zo min mogelijk op mijn telefoon en miste vooral het gebruik van WhatsApp. Een blog maken op mijn telefoon zou ik (denk ik) niet kunnen. Het is minder overzichtelijk dan een laptop.
Je kan WhatsApp heel eenvoudig op je laptop installeren. Gewoon koppelen met je telefoon. Wijst zichzelf uit.
Ik vind dat ook, ik weet niet of ik het overzicht zou kunnen behouden, zeker omdat ik nogal breedbespraakt ben als het over bloggen gaat.
Zoals Myriam zegt: Whatsapp kan je ook op je laptop installeren. Ik gebruik Whatsapp meestal op de laptop, omdat ik zoveel sneller kan typen dan.
Ik kan de telefoon natuurlijk via de laptop bedienen, probleem opgelost. 😉
Da’s wel valsspelen hè 😉 😀
Op vakantie heb ik enkel mijn telefoon bij en dan mis ik mijn laptop helemaal niet! De laptop associeer ik ook vooral met werk. Dus ik kan gerust een week zonder.
Snap ik helemaal.
Een week kan ik mijn laptop missen hoor! Als ik een voorraad aan klaarstaande foto’s heb 😉
Hihi 🙂
Ik gebruik vaak de hele week mijn laptop niet. Ik kan eigenlijk voor 90% verder met mijn telefoon. Ondanks het kleine schermpje kan ik mijn smartphone echt niet missen. Zelfs mijn blogjes worden er hier op geschreven, thuis gebruik ik dan wel de laptop. Maar ik schrijf die normaal dan ook niet wekelijks.
Knap dat je dat kan, mij lukt het niet. Ik doe wel veel op de telefoon, maar van typen word ik vaak behoorlijk zenuwachtig.
Vakantie zonder laptop voor mij. Ik ben ook niet de persoon die tijdens de vakantie ook nog eens elke dag online wil zijn. Even deconnecteren, dat is voor mij pas ècht vakantie. De smartphone neem ik louter mee om bereikbaar te blijven.
Zelfs al zou ik loslaten en deconnecteren, dan nog zou ik de laptop meehebben, om een dagelijks verslagje te maken van de reis. Op de telefoon kan ik dat niet, en met de hand schrijven, daar heb ik geen zin in.
(mijn ouders hebben dat wel decennia lang gedaan, tijdens hun reizen elke dag een verslagje schrijven – allebei hun eigen verslag).
Een reisverslag maak ik achteraf thuis op de laptop aan de hand van m’n foto’s.
Ik heb gewoonlijk een notitieboekje mee, daarin noteer ik dan tijdens de reis enkele punten zoals plaatsnamen/ bezienswaardigheden. De inspiratie voor een ‘volledig’ reisverslag komt bij mij gewoonlijk achteraf, nadat ik alles eerst rustig heb laten bezinken. Zo heb ik er dubbel geniet van.
Voor mij is het anders: ik merk dat ik héél veel vergeet als ik niet de dag zelf of de ochtend nadien een verslag maak. Vele details zijn weg. Ik noteer bijvoorbeeld tijdens het rijden met de camper allerlei dingen die me opvallen (ik hou van details, haha).
Ik reis drie keer: een eerste keer tijdens de planning, dan de echte reis, en thuis een derde keer bij het bewerken van mijn foto’s en terugkijken op.
Heerlijk toch hè, als je achteraf je reis zo helemaal kan herbeleven 🙂
Dat drie keer reizen, daarin kan ik me helemaal vinden. Ik schreef er zelf ook al eens een stukje over.
Ik vind dat zalig 🙂 Straks reizen we hier op mijn blog ook nog eens terug naar Italië, en dat zal voor vele weken nog zou zijn.
Ik zag dat je uitgebreid schreef over je vakantie in de Moezelstreek, maar ik moet nog lezen. Loop heel erg achter met bloglezen.
Vind ik ook. Idem met m’n fotoboeken, heerlijk om die op lange winteravonden te kunnen doorbladeren. #makingmemories
Oh maar je hoeft je niet verplicht te voelen hoor, om te komen lezen/reageren. Doe ik ook niet overigens.
Wat een lieve reactie 🙂
Goh ik ben ook absoluut een laptop mens. Een berichtje op Whatsapp….euh dat zal ik straks als ik in de zetel zit met laptop wel beantwoorden, dan kan ik tenminste het toetsenbord gebruiken om te antwoorden. enz.
Mijn ontspanning is in de zetel kruipen met laptop en ik lees en schrijf er blogs, ik volg social media en chat met mensen, allemaal heerlijk met het toetsenbord en mijn kennis om heel snel blind te typen.
Maar ik consulteer toch heel vele on the go op mijn gsm. En ik ben net 25 dagen op reis geweest zonder laptop en dat gaat ook heel vlot. Dan had ik wel hele maand vooruit geblogd en lees ik effe amper nog blogs. Op reis is een ander ritme en andere focus en dan is gsm (met gps! en dat doet dienst als mijn fotoapparaat) wel voldoende. Een laptop kan nog geen foto’s nemen, groot gemis.
Dus als het dilemma maar over 1 week gaat dan kies ik vlot voor de telefoon. Dus zelfs tot en met een maand lukt me dat. (maar nu ben ik laptop tijid aan het inhalen hoor!!).
maar als het dilemma voor altijd zou zijn, dan denk ik dat fototoestel doorslag geeft en dat ik uiteindelijk me wel zou redden met het idiote typen op een gsm. Het is niet onmogelijk, wel shittig.
Ik herken heel veel in je ontspanning en het toch snel de telefoon consulteren.
Voor een week en zelfs een jaar, kies ik toch laptop omdat ik foto’s zou maken met mijn fototoestel. Hoewel dat toch anders is. Voor een jaar zou ik het toch wel een moeilijk dilemma vinden.