Dinsdag 23 mei
Het was weer een heel stille nacht. Ik word wakker als de zon net op is, en beslis me snel aan te kleden en foto’s te gaan maken. Het is heerlijk op het strandje (stenen, geen zand), de zon geeft al wat warmte en alles wat gebeurt op het water is fascinerend. De kleuren die veranderen, de golven die van intensiteit veranderen, de vissersbootjes die uitvaren…
Als ik terugkeer naar de camper, staat de koffie al te dampen. Vandaag wordt een luie dag, ik voel het aan mijn water. Misschien wat fietsen maar eigenlijk… niks doen is ook goed. Het is vakantie. Niets moet. Alles mag. We warmen pannenkoekjes op, met fruit en honing weer een zeer lekker ontbijt met zicht op zee.
Meneertje Mertens sleept onze stoelen naar het strandje voor de camper, en het lijkt zowaar ons privé-strand. Het is er heerlijk zitten en pootje baden.
Steentjes zoeken voor de meisjes.
Als de zon te hard begint te branden, verhuizen we weer naar de camper. We eten croques en een slaatje, en kijken naar de koers. Boring, maar op het eind gebeurt er gelukkig toch iéts. Het weer wordt onweerachtig, de warmte wordt plakkerig en af en toe horen we heel in de verte gebrom van wat ons donder lijkt. We gaan betalen voor onze drie nachten hier, en ruimen op om nog te lozen en morgen te vertrekken.
We gaan boodschappen doen, en mogelijk een uitstapje. En hoogstwaarschijnlijk keren we naar hier terug. De weersvoorspellingen zijn pijnlijk slecht voor de komende dagen, en deze regio hier lijkt er dan nog redelijk uit te komen. Dus gaan we hier wellicht nog blijven voor we aan het einde van de week naar Slovenië verkassen. We eten iets eenvoudigs, lezen en internetten nog wat, en kruipen in ons bed. Alwaar ik zie dat de zonsondergang toch mooi is, en ik dus nog even buiten loop voor wat foto’s.
Woensdag 24 mei
We slapen redelijk lang, hebben gisteren al veel opgeruimd, dus veel werk is het niet om ons klaar te maken en te vertrekken. Het uitchecken is een beetje van een giller: gisteren hadden we al betaald, rond 7u30 staan we aan de receptie, daar is alleen een poetsvrouw aanwezig, die een halve blik werpt op ons betalingsbewijs en zegt dat het allemaal OK is. Haha. Goed.
We vertrekken richting Umag, voor boodschappen in “ein kleiner Obst- und Gemüsestand” en de Spar. We zien een kraampje met groenten en fruit, en beslissen daar al eens te stoppen. Tomaten en aardbeien. Als we vertrekken, zie ik dat er ook een kraampje is met brood. Nog eens stoppen. Een brood en een paar zoete koeken. Verder draait onze poging om naar Umag te rijden uit op een big fail: er zijn werken, we kunnen nog een eind doorrijden, maar dan volgt er een omleiding.
En die weg gaat op een bepaald moment over in een aardeweg. Fun, maar dat doen we niet met ons zeilschip. Ik vermoed dat we hier overal gaan vastlopen in smalle weggetjes, dus keren we terug naar ons startpunt en rijden we via een omweg naar Umag. Zonder problemen deze keer. De kleiner Obst- und Gemüsestand is nog niet open, dus keren we terug richting Spar. Dat is een grote winkel waar we deze keer wel vinden wat we nodig hebben. Alleen vlees is een beetje moeilijk, honderdduust soorten worst maar voor de rest… mmmh. Soit. Het is er ook helemaal niet duur. (de diesel ook trouwens, zoveel goedkoper hier!).
Eens onze boodschappen opgeruimd zijn en we ontbeten hebben, vertrekken we naar de Zarecki krov waterval. Een aangename rit over de autosnelweg (die dan wél weer duur is), de wegen zijn hier beter onderhouden dan in Italië, er is weinig verkeer en de meeste chauffeurs gedragen zich netjes.
Onderweg regent het even, maar als we aankomen op de parking, is de regen al lang weer verdwenen. Het is warm, heet zelfs, 27 graden. We maken de korte wandeling naar de waterval, het is er mooi en niet al te zot druk.
We kijken op het gemak wat rond, maken wat foto’s en stappen zwetend en wel terug naar de camper. Waarna we terugkeren naar de camperplaats/camping in Savudrija.
We checken in en betalen op voorhand, zodat we in- en uit kunnen rijden wanneer we willen. Meneertje Mertens zorgt dat we comfortabel buiten kunnen zitten, ik maak een eenvoudige maaltijd klaar, en we eten buiten. Voor de rest maken we er een rustige namiddag van.
Beetje lezen, beetje serie kijken, en we kijken naar de laatste kilometers van de koers. Af en toe rommelt het wat in de verte en er zijn wat wolken, maar voorlopig blijven we gespaard van onweer.
(*) Omdat we zo dicht bij de grens zitten, vind ik dit zo’n beetje Kroatië voor dummies, of voor beginners, zo je wil.
Het weer zit jullie echt niet mee hè. Maar gelukkig zit je nu niet in Spanje want daar is het nog veel erger (al zijn de mensen daar wel blij met de regen).
Leven als God in Kroatië!
Zo mooi daar. Echt vakantie!
Het is opnieuw zoeken naar ” ’s lands wijs ’s lands eer’ denk ik zo als ik deze blog lees over boodschappen, egen etc. Ben wel blij dat jullie wat zon treffen daarbij.
Prachtige foto’s alweer
Maar toch, klinkt als vakantie.
heerlijk