Het waren hier vreemde weken, zware weken. Een week of 6 geleden werd mijn schoonmoeder opgenomen in het ziekenhuis, nadat ze al een paar maanden echt sukkelde met haar gezondheid. Pijn, zoveel pijn dat ze nauwelijks nog haar bed uit geraakte.
Uiteindelijk werd ze opgenomen, en werd er 2 dagen later beslist dat ze 2 nieuwe hartkleppen moest krijgen. Operatie geslaagd, maar het herstel ging traag, en de weken op intensieve sleepten aan. Er volgden nog een paar procedures onder anesthesie, ze ging achteruit, ze ging vooruit, in die mate dat ze zelfs haar bed uit kwam, en het stukken beter ging. Maar: nog steeds op intensieve wegens nog altijd allerlei ondersteuning nodig. Een laatste procedure onder verdoving was een zware dobber voor haar lichaam, ze werd weer in kunstmatige coma gebracht, waar ze na een week traag uit kon ontwaken (long story short, het is het verhaal zeer beperkt en onvolledig samengevat).
En toen overleed een tweetal weken geleden mijn ex-schoonmoeder, de grootmoeder van mijn kinderen. Ik heb haar natuurlijk, tot 20 jaar geleden, ook goed gekend, en ik moet zeggen, dit kwam ook wel aan.
Ondertussen verslechterde de toestand van mijn schoonmoeder weer heel snel, waarna ze in de nacht van zaterdag op zondag is overleden. Omringd door haar man, haar kinderen, schoonzoon en haar twee oudste kleinkinderen.
Een vreemde periode dus. Een periode van melancholie en afscheid, van loslaten en verdriet. Een heftige periode. Een periode van stress en angst. Mijn kinderen verloren hun grootmoeder langs vaders zijde, en vreemd genoeg verloren mijn pluskinderen nog geen twee weken later ook hun grootmoeder langs vaderszijde. Mijn ex-schoonmoeder en schoonmoeder overleden heel kort na elkaar.
Voorlopig trek ik me even op mezelf terug, zoals ik eerder ook al deed. Ik blijf wel bloggen, mijn hoofd zit vol ideeën die eruit moeten. Maar de rest (blogs lezen, reacties, ook op mijn eigen blog) moet even op een lager pitje.
Een hele heftige periode. Sterkte met jouw verlies. Begrijpelijk dat dit veel van je vraagt en dat andere dingen daarom niet gaan.
Heftiger kan haast niet meer…. twee overlijdens en zo kort na elkaar. Sterkte aan jullie allen hoor.
Mijn innige deelneming. Het is droevig en hard om mee te maken. Geef je ziel wat ze nodig heeft om je te troosten en forceer niks. Rouwen is een rauw proces waar ikzelf nog niet doorheen ben. Het heeft zijn tijd nodig. Sterkte, ik leef met jullie mee. ❤️
Sterkte met alles. Het is wel veel in één keer. Neem je tijd.
Veel sterkte voor jullie allen. Afscheid nemen van leven en geliefden vraagt veel tijd, heel veel tijd. Forceer je niet.
Dat is inderdaad een heftige periode geweest.
Ik wens jullie allen rust en sterkte voor de komende periode.
Àlles op zijn tijd meid… doe wat je hart je ingeeft… dan is het goed want dat klopt.
knuffeelllll
Gecondoleerd voor jullie allen en sterkte en kracht voor de komende tijd 🙏
het is me wel wat
gecondoleerd en veel sterkte gewenst
Veel ineens hé. Ik wens jullie allemaal veel troost bij mekaar!
hopelijk vinden jullie samen wat troost. Is veel om te verwerken. Moed!
Mijn oprechte deelneming, wat heftig om dit allemaal in zó korte tijd mee te maken. Heel veel sterkte en neem de tijd om het allemaal te verwerken.
Ik wens je veel ruimte toe voor alles.
Gecondoleerd en veel sterkte!
Gecondoleerd en heel veel sterkte. Het is logisch dat je nu wel even andere dingen aan je hoofd hebt.
Gecondoleerd met dit dubbele verlies! Veel sterkte de komende tijd.
Gecondoleerd ik hoop dat mooie herinneringen aan beide schoonmoeders het verdriet kunnen verzachten
Mijn deelneming… Dat is wel veel om te verwerken. Dikke knuffel!
Dat is veel dat samen komt. Diverse mensen die je graag ziet om te troosten en zelf ook genoeg gevoel daarbij hebben. Simpel is anders…
Gecondoleerd 😢
Veel sterkte de aankomende tijd 😘
Gecondoleerd met jullie verlies
Dat is inderdaad een heel heftige periode. Neem voldoende tijd voor jezelf en om het verdriet en afscheid toe te laten. Heel veel sterkte!
Gecondoleerd en veel sterkte
Oei, dat is niet weinig om ineens op je bord te krijgen. Veel sterkte aan beide families.
Sterkte toegewenst, voor jou en je omgeving. Dat je nu de prioriteit bij jezelf en die omgeving legt, is niet meer dan menselijk en heel normaal vind ik.
sterkte, neem je tijd x