Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zo. Deze keer echt wel: ik denk dat ik nog nooit zo weinig foto’s maakte. Ik had de afgelopen week de ergste migraineaanval in jaren. Teruggaand zelfs tot voor mijn borstkankerdiagnose. Mijn migraine gaat gelukkig niet zo ver dat ik misselijk ben (wel gehad, ooit), of dat ik last heb van aura’s of zo. Bij mij gaat het om dag en nacht hoofdpijn die moeilijk te bestrijden valt, maagproblemen (maar dus geen misselijkheid), algemeen gewoon zeer slecht voelen en wat nevenverschijnselen (zoals bijvoorbeeld zeer gevoelig aan geuren en geluiden).
Sedert de week ervoor lag de aanval op de loer, kwam eens stilletjes piepen, keerde terug naar zijn kot ergens in mijn hoofd, maandag ging ik nog naar Janna en Otto, en maandagavond was het van dattem. We zijn nu vrijdagochtend als ik dit schrijf, ik voelde me gisteren wat beter maar deze ochtend is het weer meh.
Soit. Genoeg gezaagd. Geen foto’s in het weekend, geen wandeling. Er spelen hier namelijk nog wat andere dingen waarover ik het om privacy-redenen niet heb, en zondag was het koers.
Maandag trok ik naar Janna, we zouden foto’s maken. En of we foto’s maakten!
Dit vinden we allebei de mooiste.
Otto was die dag ook precies 5 maanden, dus maakte Janna foto’s. Ik maakte actiefoto’s. Gewoon met mijn telefoon, snel-snel.
Resultaat? Dit.
En die staat te mijner plezier en vermakinge op het bureaublad van mijn laptop.
Foto’s door De Fotoschuur.
Ellendig, die migraine-aanvallen. Ik dacht dat daar een pil voor bestaat die het kan tegen houden als je er intijds bij bent? Ben de naam vergeten.
Wat een schatje!!
Er is inderdaad speciale medicatie tegen migraine, die ik een tijd genomen heb. Zomig bijvoorbeeld (da’s een gekende, dacht ik). Ik heb zelf jarenlang Sumatriptan genomen, maar dat ging steeds moeilijker, ik voelde me er steeds slechter van, een heel raar gevoel dat ik moeilijk kan uitleggen, maar ik had het gevoel dat ik met chemische brol gevuld was, en dat de chemische wasem uit mijn neus kwam
Ik wil daar niet meer mee herbeginnen dus. Tot nog toe waren de aanvallen veel minder dan vroeger, veel minder intens, maar de afgelopen aanval was toch wel weer een statietje erger.
Het voelt inderdaad soms aan alsof je moet kiezen tussen de pest of de cholera. Hopelijk duurt het nu terug heel lang eer ze terugkomen, of nog beter, komen ze niet meer terug
Prachtige foto van Otto! Migraine is echt heel erg, ik had er ook veel last van vroeger. Sinds het stoppen van het slikken van de pil is het over.
De pil maakte het bij mij erger (lang geleden, ik ben na een tijd overgeschakeld op de prikpil). Ik had gehoopt dat ik ervan af zou zijn in de menopauze, maar dat is me ook niet gegund. (daar doe ik dus graag eens zielig over, haha)
Niet te onderschatten zo’n migraineaanval… ellendig en pijnlijk.
Prachtig de voluit lachende Otto!
Migraine is waardeloos! Ik heb de laatste tijd ook weer mijn deel gehad. Hopelijk krijg je ze nu verslagen! Veel plezier met ‘de ronde’!
En Otto, dat ventje moet als een groot cadeau voelen!
Oh ja, dat ventje is inderdaad een groot cadeau. Mooi omschreven.
Wat een prachtige foto’s, van/met Otto !
Lijkt me echt ellendig, zo’n migraine aanval. Rustig aan zou ik zo zeggen. En elke dag naar die foto op je bureaublad kijken, dat ook
.
Wat een prachtige sfeervolle foto trouwens ook, die eerste van de dochter samen met haar zoontje.
Migraine, ik ken dat niet maar ik weet van mijn moeder dat het vreselijk moet zijn.
Oh, die mollige babybillekes om in te knijpen …
Oef migraine is allesbehalve een pretje, ik hoop dat het is afgezakt. Die foto’s die je hebt kunnen maken zijn wel mooi
Mijn eega had deze week ook weer even last van migraine, dus ik weet van nabij een beetje wat het is. Sterkte ermee!
Een mooi serie (actie)foto’s.
Gelukkig ken ik migraine niet uit eigen ervaring maar het zal geen pretje zijn.
Maar wat een heerlijke gulle lach van Otto, ik snap jouw keuze wel voor je bureaublad.
Hoop dat het beter met je gaat en dat de problemen zich oplossen. Schitterende foto’s van Otto
van die foto wordt je wel vrolijk eh. Die migraine aanval klinkt vreselijk. Hopelijk keert die niet snel terug
Ik hoop het ook. Het is zo’n happy kereltje, Otto, je kan er alleen maar blij van worden