Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Niet zot veel foto’s deze week. Soms gewoon van onnozele dingen, zoals een fiets die geparkeerd staat aan mijn kniptafel.
En eens een foto van een deel van de ochtendroutine.
Zondag gingen we wandelen in de Bourgoyen, maar dat zag je hier eerder al.
Dinsdag: een BTS foto van het project boom.
Skip als je niet van eten met warm fruit houdt. Ik zag bij Mamamaya een recept dat me een manier aan de hand deed om de appels in onze berging, die er ondertussen uitzagen alsof ze de Honderdjarige Oorlog meegemaakt hadden, toch nog te verwerken. Met gehakt en ajuin en aardappelen en pastinaak. Ik vergat een foto te maken van toen het uit de oven kwam maar je mag aannemen: het was lekker. Pastinaak en appel: match made in heaven.
Woensdag ging ik bij de girlies (Otto was in de crèche). Pipa ziet het al helemaal zitten om met oma en opa mee te gaan in de camper.
Donderdagochtend had ik een bezoekertje.
De vier tuinkussens zijn af. Twee en drie gingen vlot, bij vier begon ik serieus te missen. Soms denk ik dat ik gek word. Een half ingezette rits moest ik tot driemaal toe uithalen omdat ik ze verkeerd ingezet had, en als kers op de taart brak ik een naald omdat ik mijn naaivoetje achterstevoren ingezet had. Ik wist niet dat het kon, tot nu. Ik liet het laatste kussen dus een tijdje liggen, en vrijdag werkte ik het vrij vlot af. (Ik zal maar zwijgen over het feit dat ik de naad nog een stuk moest lostornen omdat ik de rits vergat open te doen en ik het kussen dus niet kon keren).
Als uitsmijter nog een paar DOOR DE WIND, DOOR DE REGEN, DWARS DOOR ALLES HEEN foto’s van bloemetjes in de tuin. Het is al niet meer DE NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOORDERWIIIIIND (alhoewel die blijkbaar gaat terugkeren), maar ook ik heb het meer dan gehad met het kwakkelende lenteweer.
Het mag gezegd worden, je kussens hebben een vrolijke print. Dat beginnen en herbeginnen en nog eens en ….zou hier voor woede-aanvallen zorgen vrees ik. Geduld is niet mijn sterkste kant.
Ik ben daarin beter geworden, in het niet uitbarsten in woede-aanvallen (want ik heb daar ook wel een handje van weg). Ik heb geleerd dat ik moet stoppen vóór ik in zo’n woede-aanval uitbarst. En dat lukt. Ik hou mezelf altijd voor dat het leuk moet blijven, waarom zou ik het anders doen? Dus als het fout gaat, leg ik de boel opzij.
(daarbij zorgen, in alle eerlijkheid, de antidepressiva ervoor dat mijn gemoed veel vlakker geworden is, en dat dit soort woede-aanvallen minder voorkomt)
(dat vlakker: ik vind dat helemaal niet erg, want ik was veel te veel van pieken en dalen. Ik erger me ook veel minder, neem de dingen veel meer als ze komen, en dat vind ik echt fijn)
Ik begrijp je volledig. Een gematigde vrij effen lijn bewandelt veel rustiger dan het voortdurend stijgen en dalen. Slecht voor het gemoed ( en de knieën)
Herkenbaar dat je van die dagen hebt alles fout gaat met naaien. Fijn dat het toch goed kwam.
Je hebt van die dagen dat alles fout gaat met naaien. Gelukkig eind goed al goed. Ze zijn leuk geworden.
Ik moest speuren naar je bezoeker, maar heb hem/haar toch ontdekt.
Wat is BTS?
Base Transceiver Station, het belangrijkste onderdeel van een GSM mast. Google weet het weer. Ik was ook benieuwd.
Nee nee, BTS staat hier voor Behind the Scenes 🙂
Zo heb ik toch een en ander bijgeleerd. 😀
Ik heb nu ook gezocht en vermoed dat het om Behind The Scene gaat bij Anne gaat omdat haar fototoestel in beeld staat bij haar boom van het fotoproject.
Goed gezien, Dorothé 🙂
Ik lees nu de reacties terug en zie dat ik 2x hetzelfde heb getypt over het naaien. Ik was opnieuw begonnen omdat de zin opeens verdwenen was.
Maar blijkbaar stond het er nog. Ik reageer in de WP-reader anders kan ik niet reageren op jouw blog.
Is niet erg 🙂
In het reageren zit hier en daar een “glitch”, ik kan zelf bijvoorbeeld ook niet reageren op mijn blog. Maar geen idee hoe we dat moeten oplossen.
Op de telefoon reageren kan, maar daar is het ingewikkeld.
Ach ja, first world problems, niewaar 🙂
Ik wist dat zelfs niet, dat je een naaivoetje achterstevoren kon vastzetten. Het was een soort leermoment, haha!
Het was een mini-bezoekertje 🙂
BTS weet je ondertussen 🙂
Dat weer, dat weer, het is godgeklaagd. Ik heb al een mini fietsvakantie geannuleerd en die van volgende week zal ik ook weer moeten annuleren. Grrrr.
Dat die mooie tuinkussens maar snel in de stoelen kunnen.
Ja, als je moet beginnen vakanties annuleren… help zeg. Komaan lente!!
Ik hoop dat ook, ik wil mijn poep op de bloemen en vogeltjes neervlijen 😀
Ik wil echt niet fietsen in de regen, daar heb ik niks aan.
Ik ook niet jong. En in die wind ook niet. Ik ben een salonfietser zoals jij 🙂
Het heeft de moeite geloond, het eindresultaat van je vrolijk uitziende kussens mag er zeker zijn. Ovenschotels zijn hier tegenwoordig ook aan de dag. We maken het lekker gezellig binnen want buiten…. (ssssttt). Nú al kijk ik uit naar jullie verhalen met de camper. Ik reis dan altijd een beetje mee, moet je weten.
Schoon stofje, dat wordt extra genieten in je tuin (als dat kwakkelweer ooit ophoudt tenminste 😉 ).
O ja, herkenbaar óók in het computer gebeuren. Gewoon afsluiten en morgen opnieuw proberen als de rust weergekeerd is, dan loopt het meestal ineens gladjes. Leuke print voor de tuinkussens.
Leuke stof van je stoelkussens, nu nog mooi weer om erop te gaan zitten!
Project boom wordt een mooie uitdaging!
Mooie stof gebruikte je voor de kussens.
En ja, die wind… ik ben vandaag ook helemaal uit elkaar gewaaid tijdens het werken in de tuin. Gelukkig was het niet koud.
Ik ben ook blij met jouw kussens. Goed gedaan, Anne. 👍👍
O zo leuk om lezen dat het gerechtje met pastinaak en appels gesmaakt heeft (en dikke merci voor het taggen x).
Met plezier 🙂
De Bourgoyen, een mooie plek in Gent. Wij wandelen daar ook graag.