It’s a beautiful world out there
Look at the sky more often
De fotoreeks van onze vakantie van 2022 is afgelopen, en het duurt niet écht lang voor we weer vertrekken, dus verzamelde ik een lijstje bloginspiratie voor op donderdag. Het wordt heel divers, en gezien ik al meer heb dan nodig om die weken te vullen, kan het zijn dat er op andere dagen ook wel eens iets opduikt.
Ik had een beetje last van “l’embarras du choix”, maar toen ik eergisteren bij Regenboogbui een plog “luchten kijken” zag, besloot ik als eerste hier mijn “garageluchten” foto’s te doen. Een idee dat al langer in mijn koker zat.
Het zit zo. Toen we een nieuwe auto kochten, besloten we een garage te huren. Een nieuwe auto in onze (toenmalige) buurt op straat laten staan: geen goed idee. We vonden een garage een straat verder, waar een hele hoop garages verhuurd wordt. De garage was zo klein, dat ik pas kon instappen toen de auto buiten stond. Na een paar jaar was de poort van de garage zo gammel, dat het vaak ook veiliger was dat ik er bij bleef staan, zeker als het hard waaide. Zo’n poort die gejaagd door de wind tegen de auto slaat, we zagen dat niet echt zitten.
Aldaar staande keek ik over de garages aan de overkant naar de lucht, naar de huizen (ik keek op de achterkant van de huizen rechtover ons in onze straat), de bomen. De weersomstandigheden. En steeds vaker haalde ik mijn telefoon boven en maakte foto’s. Altijd ongeveer hetzelfde, altijd anders. Veel later heb ik eens alle garage-foto’s getagd in mijn Google Photos, zodat ik ze makkelijk terug kon vinden. Een blogpost zat er dus aan te komen.
De eerste foto’s die ik maakte, dateren van februari 2017.
Mei 2017, andere kant.
3 november 2018, de dag dat we mijn koersfiets kochten.
17 november 2018, de dag dat we een veel te lang en koud en lastig ritje maakten in Zeeland met onze koersfiets. Wind, mannekes, wind.
Eentje uit een andere hoek, voor de boom met paarse bloemen. (april 2019) Een deel van de garages had al sectionaalpoorten, wij moesten nog wachten. Nog héél lang wachten.
September 2019.
Oktober 2019.
November 2019. We werden echt wel verwend, dat najaar.
December 2019. Donkere wolken pakten zich samen.
Januari 2020. Stilte voor de storm.
Maart 2020. De dreiging wordt stilaan een onafwendbare werkelijkheid.
Mei 2020. Dat schitterende corona-voorjaar (qua weer toch) waarin het zalig fietsen was.
Juni 2020.
Augustus 2020.
December 2020.
1 januari 2021.
16 januari 2021. Een dun laagje sneeuw.
Februari 2021.
Maart 2021.
Augustus 2021. Ojooooooo! We hebben een nieuwe poort! Het werd tijd, de oude viel echt letterlijk in stukken uit elkaar.
November 2021.
6 januari 2022. De allerlaatste garage-foto die ik maakte voor we verhuisden.
Proficiat als je tot hier meegekeken en -gelezen hebt. Het zijn veel foto’s geworden. En het was nog altijd moeilijk kiezen.
Wolken: altijd anders, altijd spannend. Mooie reeks!
Prachtige foto’s. Ik moet denken aan het lied ‘hoog Sammy kijk omhoog Sammy’ van Ramses Shaffy.
Jaaaaaaa 🙂
Maar de foto’s zijn zeer de moeite waard, ze bewijzen ook dat een strak blauwe lucht weliswaar heerlijk weer laat zien maar voor de foto reuze saai is, mei 2020 is de minst spannende foto. 😉
Inderdaad. In sommige gevallen vind ik een staalblauwe lucht prachtig op foto, maar dat is meestal gecombineerd met felgroen gras of zo. Wolken zijn veel spannender!
Zitten mooie foto’s tussen. Misschien is ‘Skywatch Friday’ wel iets voor je: http://skyley.blogspot.com/
Zelf sta ik ook regelmatig even zo in de tuin naar de lucht te kijken en af en toe een foto te maken.Ik heb ook een jaar of tien meegedaan aan Skywatch Friday, misschien pak ik het ooit weer eens op.
Ha, wat een leuke tip Jan. Ik heb meteen al eens meegedaan 🙂 En ik ga dit volgen. Tof!
Een felblauwe lucht is zalig om te beleven, maar in de fotografie is juist de variatie geweldig. Ik hou enorm van dreigende luchten, zolang ik er niet doorheen moet met de fiets.
Ook de evolutie in de garagepoort is spannend.
Haha, dat was een leuk sub-verhaaltje hè 🙂
Geen enkele dezelfde en je moet maar op het idee komen 😀
Hihi 🙂
Het was genieten van je foto’s!
Niet een wolkenlucht is het zelfde, dus het blijft mooi, iedere dag weer!
Er zitten hele mooie foto’s tussen. Zoiets pakt telkens verrassend uit, elke moment is anders al is het dan vanop dezelfde plaats. Leuke insteek vind ik.
Inderdaad. Net als zonsop- en ondergang, altijd hetzelfde, nooit hetzelfde 🙂
nooit teveel wolkenfoto’s 😉
Haha 🙂
Interesting how the skies changed over the years you had the garage.
It’s fascinating, isn’t it.