Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Maggie May van Rod Stewart, waarop Goofball doordraaide met Het werd zomer van Rob de Nijs.
Over een vervolg moest ik niet lang nadenken. Een all time favourite. Heerlijk liedje. Als het over muziek gaat, ben ik geen beeld-mens, ik had het filmpje nog nooit gezien en had ook geen idee hoe de zanger bijvoorbeeld eruit ziet. Het is de muziek die telt.
Goofball, ’t is weer aan u!
PS: Of ik popelend wacht op de zomer? ’t Zal wel zijn dat. Maar eerst de lente. Laat die winter maar snel voorbij zijn.
Nog een onbekende voor mij. Doet verlangen naar de zomer, maar ook voor mij nog eerder naar een vroege lente. De zon die we le laatste week kregen helpt daarbij.
Helpt echt hè, de afgelopen mooie dagen deden echt deugd.
Op de zomer zit ik (nog) niet te wachten. Op de lente daarentegen!
En het is sterker dan mezelf, maar als ik aan de zomer denk, doemt welhaast automatisch Don Henley met ‘The Boys Of Summer’ op. Vroeger iets teveel gehoord, peins ik. 😉
Eerlijk gezegd wil ik ook eerst lente hoor, anders is het zo weer voorbij.
Ik kan gelijk met je meezingen. Wat een oorwurm ook.
Nee het moet eerst nog eens sneeuwen! of zoals nu vriezen met blauwe lucht… lente is voor na maart, nu nog even niet.
maar een schoon zomerliedje is wel gepermiteerd al 😉
Goh, laten we een compromis zoeken, het mag nog eens sneeuwen in het oosten van België in een weekend dat het past voor jullie om daar te zijn. Of in de krokusvakantie of zo. Maar hier hoeft het echt niet te sneeuwen. Blauwe lucht en koude ochtenden hebben we nu wel.
Zomerliedjes doen deugd. Foto’s van krokussen ook.
Een zanger of zangeres bezig zien doet voor mij vaak afbreuk aan het liedje. Dit is er weer een die ik niet ken en het spreekt me ook niet in het bijzonder aan.