Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Listen to the Radio (Athmospherics) van Tom Robinson, waarop Goofball doordraaide met Video Killed the Radio Star van the Buggles. (ik denk dat we hier het record van langste titels breken)
Leuke keuze, dit is toch wel een klassieker. En ik vroeg me af, the Buggles, wie zijn dat eigenlijk? One hit wonder, en ik heb geen idee wie erachter zat. Maar vaag meende ik me te herinneren dat er wel iets mee was. Blijkt: zanger is Trevor Horn, en de naam doet wel degelijk een belletje rinkelen. En jazeker: later werd hij vooral bekend als producer, van bekende jaren 80 namen als Frankie Goes to Hollywood, Grace Jones en Seal, van wie hij het geluid mee vormde.
Wel echt vooral namen waar ik niks mee heb (bovenstaande, en bijvoorbeeld ook nog Cher, Tina Turner, Lisa Stansfield, Tom Jones, Mike Oldfield…) dus werd het wat moeilijk om iets te vinden wat ik hier kan gebruiken. Je had ook nog Art of Noise (waarin hij zelf weer meespeelde) en Yes, en toen viel mijn oog op Propaganda. Ook niet helemaal mijn ding, maar Duel vind ik wel een goed nummer, met een fijn refrein om mee te zingen. Hij producete dat niet, maar het wurgcontract dat Propaganda had met platenlabel ZTT van Trevor Horn telt natuurlijk ook als link.
Goofball, ’t is weer aan u!
De schijf zit nog steeds in mijn vinylcollectie. Indertijd gekocht als verplichte kost toen ik nog draaide op fuiven. Geen verkeerd nummer, maar kippenvel krijg ik er niet van.
Idem hier hoor. Het was hard zoeken naar iets waar Trevor Horn mee te maken had dat ik OK vond, maar ik vond de link te mooi om te laten liggen. Dit is OK, maar de stem van de zangeres irriteert me snel.
Grappig, dat is weer zo’n nummer waarbij de titel en de uitvoerende geen belletje doen rinkelen maar als ik dan het nummer hóór blijkt het óver bekend. Wat een typische stem heeft deze vrouw.
Het is inderdaad echt wel bekend.
De stem gaat me eerlijk gezegd snel irriteren, volgens mij zingt ze live zo vals als een kat (nooit meegemaakt dus kan het niet met zekerheid stellen 😉 )
onbekend tot ik het clipje afspeel
Ha, het was echt wel een hit. Toen.