Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Eight Miles High van the Byrds, waarop Goofball doordraaide met I’m a Bird van Marco Z.
Nog nooit eerder van gehoord. Maar een geestig nummer, met een geestig filmpje.
Over een opvolger moest ik niet lang nadenken. The Birds, van Elbow. Favoriet nummer, favoriete groep. Blij dat ik ze hier nog eens kan tussen gooien. Ik had eerder al eens een nummer van hen, meer dan twee jaar geleden, helemaal niet erg dus.
Blijkbaar was het geen single, en is er geen filmpje. Eigenlijk maar best ook, zo is er geen verkorte single-versie.
Wanneer ik het nummer voor het eerst hoorde, staat me nog goed voor. Ze speelden als mystery guest op Music for Life 2011 (gouden tijden, met Siska Schoeters, Tomas de Soete en Sam De Bruyn) in Leuven, het eerste dakconcert van die editie.
We lagen op de grond naar de TV te kijken, Janna, Lies en ik, en ik was betoverd. Wat een prachtig nummer!
En het leuke is: terug te vinden op Youtube. Alstublieft! Zonderdank.
Oh en ja juist, zo zot, dat was natuurlijk in deze periode van het jaar, gisteren is Music for Life weer op gang getrapt. Opnieuw ongeveer zoals in vroegere tijden, met drie presentatoren. Zou ik een beetje kijken/luisteren?
Goofball, ’t is weer aan u!
Goh weken na datum denk ik opeens dat ik toch echt CAT stevens na al die vogelsongs had moeten erin gooien :p.
HAHAHAHA schitterend