De foto’s die ik tijdens onze reis in juli in Frankrijk met de Nikon maakte, bewaarde ik voor thuis. Die foto’s zijn veel beter als ze zorgvuldig geselecteerd en bewerkt worden. En zo kan ik onze reis nog eens herbeleven ook. Ik laat ze beetje per beetje op jullie los, elke keer foto’s van 1 dag.
Laat het buiten maar -7 zijn, hier zomert het verder.
We zouden ergens in de buurt van Lourdes op het parcours gaan staan, wat ingewikkelder werd dan gedacht. We reden Lourdes door, en waren eigenlijk gecharmeerd door het stadje. Wie had dat gedacht. Na enig rondsukkelen belandden we ergens op het parcours, redelijk in het begin van de rit.
Het was grijs, het was een beetje treurig, de toppen van de bergen hulden zich weer in wolken.
Er was tijd om wat rond te lopen, er was tijd om foto’s te maken van bloemen.
Daar rechts stonden wij.
De typische Franse departementale wegen.
En opeens, in een mum van tijd, trokken de wolken weg, en was het schitterend weer. Wat een transformatie!
En zo konden we lekker in het zonnetje naar de koers kijken.
Het was 21 juli, nationale feestdag. Wie zou dat groene mannetje zijn, dat daar na de motor op kop van de koers sleurt?
Jawel. Ons aller Woet Van Art. (het blijft een moeilijke naam voor de Fransen. Maar we merken wel dat Van Aert populair is, ook in andere landen dan België).
Het peloton passeert, waarna wij ons boeltje opkramen en naar de volgende statie rijden. TTTime baby! Maar da’s voor volgende week. In het peloton zien we een paar bekende namen: Tadej Pogacar (met pluimpje door zijn helm), gele trui Jonas Vingegaard, Ineos kopman Geraint Thomas…
Mooi om terug te zien.
Het voelt vreemd aan.
Koers werd WK.
Zomer werd winter.
Het lijkt allemaal al in een ver verleden te liggen.
Heerlijke terugblik, lijkt bijna al weer lang geleden………
Ongelooflijk hè. Die koude temperaturen maakten dat het nog langer geleden leek.