Lezen en luisteren

Ghost Town #wedraaiendoor

geüpdatet op 14 reacties op Ghost Town #wedraaiendoor
Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.

Vorige week had ik Tall Trees van Crowded House, waarop Goofball doordraaide met Het dorp van Wim Sonneveld.

Goh, Het dorp, het verraste me eigenlijk wel. Eentje met kinderherinneringen, aan mijn grootmoeder, aan de radio in de keuken, aan dingen die voorbij zijn. Langs de andere kant was ik zelf natuurlijk zo iemand die meejoelde met beat-muziek hè.

Mijn eerste idee was, iets van Jean Ferrat, want dit nummer is uiteraard een cover van La montagne van hem. Maar dat werd niet echt iets. Ik zocht nog wat verder maar vond helemaal niks, dus liet ik het maar wat rusten. Het gebeurt dan wel vaker dat er ineens een bruikbaar idee door mijn hoofd schiet als ik een latere poging doe. Ook nu. Dorp. Gemeente. Village. Town. Town! Plenty nummers met Town in de titel.

En zo kwam ik bij Ghost Town van The Specials. Ik had het gevoel dat ik dat hier al gebruikt had en Goofball ook, maar blijkbaar, toch niet. Ik heb het zeker al een paar keer eerder vermeld, maar ik vind het nummer zelf niet terug op mijn blog, niet in de #wedraaiendoor reeks, noch elders. Dus.

Ghost Town. Het past qua titel perfect na Het dorp, en voor mij heeft het nog wat extra dimensies, ook op deze eerste november. Het is een nummer uit de periode dat mijn vader overleed, en de haartjes op mijn armen gingen altijd overeind staan bij de enge sfeer van dat nummer, die voor mij altijd verweven zal blijven met de vreemde sfeer die ik aanvoelde in de periode dat mijn vader overleed. Ik vind het nog steeds een prachtig nummer, en het filmpje ook.

Goofball, ’t is weer aan u!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

14 reacties

    1. Hm, ik heb zelf niks veranderd, ik zal het hier eens vragen aan mijn site admin (aka Meneertje Mertens). Wil je me evt eens zo’n mailtje doorsturen? anne @ zonder dank . be (zonder de spaties, uiteraard)

      Beantwoorden

  2. Echt een prachtig nummer, een parel uit de periode dat ik helemaal into music begon te komen. (1981)
    De titel slaat op Coventry, de thuisbasis van de Specials. Het eerste couplet belicht de sluiting van de club Tiffany’s wegens “too much fighting on the dancefloor”; het middenstuk geeft aan dat dat weleens anders is geweest.
    Het tweede couplet gaat over werkloze jongeren die aan hun lot worden overgelaten en uit verveling elkaar te lijf gaan. “People getting angry” was precies wat er gebeurde toen Ghost Town in de week van 11 juli 1981 op nummer 1 stond; overal in Engeland braken rellen uit.

    Flash back waar ik dan weer wél nostalgisch van word.

    Beantwoorden

    1. Ha zo leuk, dat je er zoveel over weet 🙂
      En idd, de timing komt overeen, juli 1981, en mijn vader overleed in augustus. Zelfde dag als Elvis, ander jaar.
      Ik herinner me wel dat Schuermans er enorme problemen mee gehad heeft op Torhout/Werchter (dacht ik, ofwas het de voorloper ervan?), hij vertelde dat het echt gemene en agressieve baasjes waren.

      Beantwoorden

  4. The Specials vind ik zo’n band die veel beter is dan je misschien op het eerste gehoor/gezicht denkt vanwege de grapjes in de muziek en de clips. Goeie muzikanten! The Blockheads van Ian Dury is er ook zo een. Fijne Wedraaiendoor!

    Beantwoorden

Zeg het eens?