Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag reed ik eens mee naar het werk van Meneertje Mertens. Uw pakjes aan uw deur leveren, daar komen nogal wat scanners bij kijken.
In de namiddag hadden we een feestje. Echt veel foto’s maakte ik niet.
’s Avonds gingen we eten bij Lijn 58. Het was superlekker. Voor herhaling vatbaar! (hun website is wel een beetje dood maar allez)
En ze hadden er heerlijke thee. Echt, een aanrader voor als je eens in Waarschoot moet zijn.
Zondag was er nog een, allez het was niet echt een feestje (sorry Florian) maar een “informele familiebijeenkomst”. Opnieuw maakte ik nauwelijks foto’s, maar Milan met zijn fancy snor moest er toch aan geloven. Steekt hem in een schoon grijs pak, geeft hem een hoge hoed en een wandelstok en een oud horloge, en hij lijkt overgelopen uit het begin van de jaren 1900.
Maandagochtend had ik de puf niet om naar buiten te gaan, maar er was wel een mooie zonsopgang.
Dinsdag stond een voormiddagje Gent op het programma. Ik moest in het ziekenhuis zijn voor een controle. Met de trein naar Gent-Dampoort, en dan een wandeling door de stad.
Portus Ganda.
Jacob Van Artevelde op de Vrijdagsmarkt.
Tussen de bloedafname en de afspraak bij de oncoloog had ik wat tijd te doden. Met een latte en een croissant gaat dat sneller.
Janna en Florian kwamen er ook nog bijzitten, want zij hadden een afspraak bij de gynaecoloog. Nog altijd geen baby.
Bij de controles bleek alles goed te zijn, ik kan dus met een gerust hart weer een half jaar verder.
Ik had voor het terugkeren geen zin in een tweede wandeling, dus dacht ik: met de tram naar Sint-Pieters. Daardoor had ik ook daar tijd te doden want: tram 4 4 minuten te laat, tram 1 voor mijn neus zien wegrijden, 2 minuten te laat voor de trein. Een uur wachten dan maar.
Dit spandoek wordt steeds zieliger. Hoe lang hangt dat daar nu al? Hoe lang zijn de verbouwingen aan Gent Sint-Pieters bezig? Tien jaar? Minstens? Ze zijn nu bezig aan perron 6-7. Ze zijn begonnen bij 12-11. De rest van het station ziet er onwaarschijnlijk verwaarloosd uit. Net als Gent Dampoort, trouwens.
Mijn hoofdtelefoon had kuren, en wilde niet meer connecteren. Veel gedoe, met een vreemde support-pagina. Het ding werkt ondertussen weer. Zonder poep.
Woensdag. Het licht valt hier zo mooi binnen.
In de namiddag gingen we het graf van mijn grootouders opkuisen. Nu nog eens langsgaan met een bloemetje, en ’t is in orde.
Afgewerkt product van de week: matching pyjama’s voor Lili, Pipa en de baby.
Waarna ik op een drafje een baggy pyjamabroek uit een tweedehandsstofje voor mezelf maakte.
En als uitsmijter, een cadeautje voor…
In Gent erger ik me ook constant ( ik kom er toch minstens één keer per week) aan het eindeloos verbouwen en rommelgedoe in het station. Als je dan oudere mensen die hoge stalen trappen ziet opsukkelen…..
OH die pyamaatjes , drie op een rij🤎.
Fijn dat jij goed nieuws kreeg, nu ‘geduldig’ wachten op het goede nieuws bij de dochter.
We wachten geduldig (…) verder…
Dat station is een schande. Ik vond de trappen naar perron 1-2 ook maar niks, en de roltrap werkte natuurlijk niet.
Die roltrap werkt al heel lang niet. Dat begrijp je toch niet ….
Wist je dat er van de (b)roltrap van station Dampoort zelfs een Twitter account is? Zo is er toch nog iets grappigs aan een grote ergernis 🙂
https://twitter.com/dampoortroltrap
(lang collega’s gehad die via station Dampoort pendelden, dan weet je dat soort dingen…)
Gelukkig weer een half jaar gerust.
Spiijtig dat Milan niet in Antwerpen woont. Hij zou een goede kandidaat zijn voor De Snor van het Jaar!!
Die pyjama’s zijn superleuk! Nu nog een voor mama en papa. Ah ja!
Ah nee! Nee nee, daar begin ik niet aan 😀
Haha, snor van het jaar 🙂
Snor vh jaar van de Snorrenclub. Bestaat echt!
Zalig!
Zo te zien was het een leuk feestje en Milan staat heel mooi op de foto hoor 🙂
Goed nieuws dus wat je controle betreft, dat is altijd een hele opluchting.
Mooie naaiwerkjes hoor !
Dankjewel! 🙂
Dat is wel een hele volle week. Echt fijn dat de controles goed waren. Je naaiwerk oogt profesioneel. Hard gewerkt.
Dankjewel 🙂
Veel moois heb je genaaid.
Gelukkig alles goed bij de controle. En laat de baby nu maar komen! Spannend.
We wachten geduldig (?) af.
Het positief resultaat van je onderzoek steekt boven de rest uit. Blij voor jou!
Het belangrijkste, de controle die oké was. Oef!
Ik ben dinsdag ook in Gent geweest, we hadden mekaar kunnen tegenkomen in dat onafgewerkte station.
Mijn oudste zus wacht ook op een kleinkind. D-day was vorige vrijdag, dus alle momenten. Ze kan wat goed nieuws gebruiken na vorige week een hersentumor uitgehaald te zijn. Ondertussen is ze alweer thuis en kan het (normaal volledige) herstel gebeuren.
Ik wens je zus een vlot herstel toe, echt wel zwaar, dit. Uit eigen ervaring weet ik wel dat zo’n kleinkindje een heerlijke afleiding is. Ze weet waarvoor ze moet genezen!
Is het er al, trouwens, dat baby’tje?
Het kleintje is eergisteren geboren. Sepp, een flinkerd van bijna 4kg. Hij heeft al een grote broer van 3 jaar.
Proficiat! 🙂
Overgelopen uit het begin van de jaren 1900? Dan toch bij voorkeur zonder dat shirt van Slipknot. 😀
Ja dat stond in mijn tekst hè: steekt hem in een grijs pak, geeft hem een wandelstok en hoge goed, en hij lijkt zo… Slipknot vloekt met dat beeld 🙂
Het station is een vlek op het mooie Gent. Geen idee hoe ze dat aanpakken maar vooruit gaan doet het niet….
Gelukkig was ik heel lang geleden in Gent dus kreeg niets mee van deze rommel. Fijn weer een “goedgekeurd” stempel voor een half jaar.
Heel wat nieuws en goede dingen maar gedoe met treinen 🚂. Een echte Sherlock Holmes! Mooie pyjama’s