Zaterdag 2 juli
Om 8u30 mogen we bij DD Mobilhomes in Waregem om onze gehuurde camper. Herman zal ons traditiegetrouw brengen. Opdat hij geen ommetje zou moeten maken via Waarschoot, nemen we om 7u15 het treintje.
Om 7u27 komen we aan in Wondelgem, waar Herman ons staat op te wachten. Op drie kwartier zijn we in Waregem. De camper staat in de werkplaats van DD te wachten, er wordt nog wat gefinetuned aan de satelliet, Meneertje Mertens krijgt uitgelegd hoe hij met een automaat moet rijden (een automatiek! hoera!) en rond 9u15 rijden we het erf van DD Mobilhomes af.
Rond 10u zijn we thuis, Meneertje Mertens rijdt zonder problemen onze oprit op (hij had toch een beetje zenuwen bij de helling van die oprit) en we kunnen beginnen laden. Daar zijn we toch wel goed drie uren zoet mee. We vertrekken dan ook voor lange tijd. En de camper is weer helemaal anders, dus het is weer even zoeken wat en hoe en waar. Maar, groot verschil met vorige jaren: het is een zaligheid om op onze oprit te kunnen laden, en niet in de smalle straat waar we vroeger woonden.
We middagmalen nog thuis, doen een laatste controlerondje door het huis, en rijden rond 14u15 ons eigen erf af. Dag Waarschoot!
Dit jaar volgen we nog eens de Tour de France. Die Tour start in Denemarken, en dat is natuurlijk niet haalbaar om te doen. We slaan dus de eerste dagen over, verblijven nog tot en maandag in Vlaanderen, dinsdagochtend vertrekken we naar Frankrijk. Gelukkig start het Franse deel van de Tour dichtbij huis.
We rijden langs landelijke wegen naar Bellem. Yep, Bellem, we waren een beetje vergeten dat we de eerste nacht nog niet in Dentergem staan. Maar ontdekten dat tijdig, haha.
In Bellem is het altijd leuk staan: aan het water, rustig, mooi. We kijken naar de koers (de brug was toch wel een must see, ondanks de wind die niet echt meewilde), we zien een Belg in het geel en eentje in het (geleende) groen…
… eten ons avondeten, maken nog een wandelingetje…
… en potteren wat rond. Er moet nog wel één en ander in orde gezet worden, dit verslag moet getypt worden, Meneertje Mertens probeert de Android Autolink in orde te krijgen (met succes), we genieten van de rust en stilte. In mijn herinneringen op Facebook zie ik dat dag op dag 10 jaar geleden het zaadje geplant werd dat leidde tot onze campervakanties.
zondag 3 juli
We zijn beiden ruim voor de wekker wakker, en ik ben blij dat Meneertje Mertens voor mij wakker is, zodat ik hem niet wakker moet maken. Ik heb migraine/hoofdpijn, mijn maag doet pijn van de honger, ik voel me mottig. Hoe laat het is? Ergens rond 3 uur, vrees ik. Meneertje Mertens maakt koffie (zalig), ik krijg die koffie op bed (zalig), ik maak een boterham met confituur (zalig) en neem een Dafalgan in (nodig).
Meneertje Mertens kruipt terug in bed, doet na een tijdje het gordijn open en roept (allez, niet te luid, ik heb hoofdpijn) dat het supermooi is. Ik spring uit bed (zachtjes, ik heb hoofdpijn), doe mijn lenzen in, schiet in mijn kleren en ga naar buiten met mijn fototoestel. Ik blijf drie kwartier tot een uur buiten om foto’s te maken.
Terug binnen slaap ik nog een uurtje, waarna ik me wat beter voel. Rond 9u vertrekken we, of beter: willen we vertrekken. Net voorbij de camperplaats is de weg afgezet voor een vinkenzetting.
Rond Aalter zie je regelmatig bordjes staan, en op zondag is het daar dan vinkenzetting. Je mag niet door, je moet stil zijn. Tja. We rijden dan maar op niet-reglementaire wijze weg van de camperplaats. Eerst nog eens langs thuis om nog een rugzakje en de Chromecast op te halen, en dan gaat het naar Dentergem. Daar hebben we op de camperplaats bij het Meikensbos voor twee nachten gereserveerd. We zijn er ietwat te vroeg, maar dat is niet erg. We krijgen een plekje met elektriciteit op het gras en installeren ons.
Ik maak guacamole, en om de vakantie te vieren eten we guacamole met bugles. Lekker.
In de namiddag kijken we naar de koers, we doen een tukje (moe! allebei! en wat rusten voor wat komt), ik maak nog een fotowandelingetje, we kijken vive le vélo via VrtNu en eten boterhammen met gerookte zalm en paturain en een slaatje.
We maken samen nog een wandelingetje, zien dat de ruïnes van de Sint-Annakapel opgekuist worden (instandhoudingswerken? Kan me niet voorstellen dat dit restauratie is), gaan tevergeefs eens naar de aardbeienautomaat, en kruipen dan vroeg in bed.
We vinden het redelijk lawaaierig op de camperplaats, maar al vroeg (21u? 21u30?) wordt het stil, zoals gewoonlijk op camperplaatsen. De hoofdpijn komt en gaat de hele dag. Ook ‘s avonds neem ik iets in, want ik weet dat ik anders gewoon de hele nacht hoofdpijn ga hebben.
maandag 4 juli
Deze keer ben ik wat later wakker, maar toch weer met hoofdpijn en een pijnlijk holle maag. Meneertje Mertens slaapt nog, maar deze keer maak ik hem wel wakker. (ik had ‘s avonds gevraagd of dat mocht). Koffie maken, koffie op bed, boterham met lekkerkoek (peperkoek dus) en een Dafalgan, waarna ik nog een hele tijd blijf dommelen en luieren in bed. Meneertje Mertens maakt zich klaar voor een fietstochtje, ik slaap nog wat en sta dan zonder hoofdpijn op. Ontbijt, verslag tikken, en dan een kort eindje gaan foto-fietsen.
Door de migraine beslis ik het nog eens heel rustig te houden vandaag. We eten iets eenvoudigs, kijken ondertussen naar vive le vélo, waarbij ik me realiseer dat we over een week al in de Alpen zitten. Straf.
Er wordt gedut (Meneertje Mertens), er wordt een blogbericht geschreven (Satur9), de plannen voor de komende twee dagen worden eens bekeken, en er wordt opgeruimd zodat we klaar staan om morgen in alle vroegte te vertrekken, en de Franse grens over te steken.
*****
Elke dag krijg ik van Sara fotoverslag hoe het gaat met mijn dahlia’s (die besloten, net als mijn ijsbloemetjes, om te beginnen bloeien een dag voor ons vertrek). En dat vind ik zeer plezant! (foto’s door Sara dus hè).
Wij volgen jullie en jullie volgen de dahlia’s. Dolletjes.
Veel tripgenot!
Jammer van de migraine maar gelukkig alweer beter.
Fijn dat we weer mee mogen reizen.
Fijne reis gewenst, aan de mobilhome zal het zeker niet liggen want die ziet er top uit !
Zalig! Afgezien van de migraineaanval…
Ik reis weer graag mee!
En nu maar hopen dat de hoofdpijn ondertussen echt weg is.Misschien wel spanningshoofdpijn , dat hoor je vaker van mensen die de eerste vakantiedagen even aan “de rust: moeten wennen en daar hoofdpijn van krijgen.