Satur9Vragen beantwoorden, dat doe ik graag. Dus zocht en vond ik vragen. In de vorm van de vragenlijst van Proust (die je ook regelmatig in De Morgen aantreft trouwens). Elke week beantwoord ik één vraag.
De volgende twee vragen weet ik echt niet te beantwoorden, dus ik sla ze over.
Wie zijn je favoriete helden in fictie? Wie zijn je favoriete heldinnen in fictie?
Ik heb geen (fictie)helden of heldinnen, ik lees liever over de underdogs, de onhandigen, de verliezers. Deze twee vragen sla ik dus over.
Wie zijn je favoriete componisten?
Componisten? Zoals jullie wel weten, ben ik vooral geïnteresseerd in pop- en rockmuziek, en ik neem aan dat we liedjesschrijvers geen componisten mogen noemen, dat zou wellicht blasfemie zijn.
Nu ben ik wel opgegroeid bij liefhebbers (én uitvoerders) van klassieke muziek, dus ik ken zo wel het één en ander.
Het gaat niet zo ver dat ik favoriete componisten heb. Maar er zijn wel muziekstukken die ik heel graag hoor, misschien met wat anekdotiek eraan verbonden. (en ik heb een godsgruwelijke hekel aan klavecimbelmuziek en ook beiaardmuziek, maar dat heeft ook niet veel te maken met componisten).
In ieder geval. De Bolero van Ravel, hoor ik heel graag. (ja, het gaan allemaal klassiekers zijn hoor). Er is een verhaaltje aan verbonden: mijn grootmoeder vertelde me ooit dat ze de Boléro op de radio hoorde. Ze vond het mooi, ze vond het heel mooi, ze wilde gaan slapen maar ze bleef zitten luisteren want ze wilde weten wat het was en wie het geschreven had. En dat duurde en dat duurde want ja, de Boléro duurt wel effe hè. Ik zie het zo voor mij. Mijn grootmoeder, in de zetel aan de kolenkachel, de radio op de schouw, het TL-licht in de keuken. Anekdotiek dus.
Wat ik ook graag hoor, is de opera Turandot van Puccini. Herman was dirigent van het koor Cantilene in Wondelgem, mijn ma zong in het koor. Begin jaren 80 (toen Koen Crucke nog operazanger was en geen Meneer Spaghetti) vervoegde het koor de opera van Gent voor de uitvoering van Turandot van Puccini. Er werd thuis enorm veel naar geluisterd, er werd meegezongen, er werd meegedirigeerd, en na verloop van tijd kende ik grote delen van de opera zelf ook uit het hoofd. Ik ben er toen ook naar gaan kijken (luisteren) in de opera van Gent, imposante ervaring. En zeg nu zelf, Nessun Dorma is toch echt prachtig hè.
En verder zijn er zo wat muziekstukjes die ik heel graag hoor. La Danse Macabre en Le Carnaval des Animaux van Camille Saint-Saëns, Peter en de wolf van Sergei Prokofief…
Voila, hierbij hou ik het. Liefhebbers van klassieke muziek onder mijn lezers? Waar luisteren jullie graag naar?
Nessum Dorma. Mooi!
Ik hou best van opera.
Maria Callas!
De Peer Gynt suite van Edvard Grieg, Ave Maria van Gounod, Eine kleine Nachtmusik van Mozart, Clair de lune van Debussy, Hungarian Dance van Brahms, Canon van Pachelbel.
Je houdt dus van anti-helden in boeken zoals Lou Clark in de boeken van Moyes. Dat is dus het goede antwoord. En componisten zijn er ongelooflijk veel niet alleen van klassieke muziek. Klassieke muziek wordt muziek uit Europa uit de periode 1600-1900 genoemd. Maar er zijn zoveel nieuwe zie bijv. http://nieuwgeneco.nl/onze-componisten/ Bij popmuziek wordt eerder gesproken over songwriter omdat het een lied betreft. Zelf hou ik erg van klassieke muziek maar ik weet er niet veel van.
Wel, neen, er is geen sprake van blasfemie.
Gevonden op https://www.nationaleberoepengids.nl/componist
De Componist componeert muziek. Componeren is het ordenen van tonen tot een muziek. De Componist bedenkt, creëert en schrijft de muziek. De Componist is een belangrijk factor bij muziek. De Componist vermeld aspecten zoals melodie, ritme, harmonie, tempo, instrumentatie en dynamiek in de partituur. Hierin staat hoe bij met deze aspecten rekening gehouden moet worden bij de uitvoering.
Niet alleen klassiek dus. Wel eens fijn te lezen wat je leuk vindt. Ik weet alleen dat de Bolero geassocieerd wordt met een film waarin op de tonen van het stuk van bil gegaan wordt 😃. Maar vraag mij niet over welke film het gaat.
Dat was de film “10” (“Ten”) van Blake Edwards, met Bo Derek en Dudley Moore (film uit 1979). Ik vermoed dat die film alleen omwille van die scene in het geheugen bleef hangen, want het is een film om snel te vergeten 🙂
Ha, ja, 10 was die fameuze film. Nooit gezien (te jong), wel dus over gehoord 😃.
Klassieke muziek ken ik eigenlijk amper. De Bolero ken ik uiteraard wel, dat nummer werd in een bepaalde periode ook erg veel gebruikt bij het kunstschaatsen 🙂
Geef mij maar Brahms!
De Bolero, die is inderdaad echt supertof om naar te luisteren.
Lekker hard!
De componisten die je aanhaalt, zijn meteen ook de mijne. Ik kan wel genieten van een streepje klassiek, ook al ligt mijn muzikale smaak op totaal andere fronten.
Wat klassieke muziek betreft, heb ik beetje jouw smaak. Ik hoor ook Grieg graag en op nieuwjaar Strauss 😉
Nou ook in de moderne muziek zou je wat mij betreft gerust van “componisten” mogen spreken. Wat bijv. the Beatles en Queen deden heeft toch álles met componeren te maken en zo zijn er veel meer.
Wat klassiek betreft heb ik niet een echte voorkeur al vind ik relatief veel stukken van Saint-Saëns práchtig, maar ja, ik ken dan weer alleen zijn meest bekende stukken. En zo gaat het eigenlijk bij alle klassieke muziek, ik zie in de reacties veel voorbij komen dat ook in mijn CD bestand zit. Ik kan er erg van genieten.
Wij luisteren zeer veel naar klassieke muziek, maar my all time favourite blijft natuurlijk herr Ludwig (van Beethoven). Daarnaast ook alle klassiekers zoals Bach, Vivaldi, Mozart, Haydn, Field, Hummel, Schubert, Brahms, Chopin, Tsjaikovski, Saint-Saens, Mendelssohn (Felix en Fanny), Schumann (Robert en Clara), Janáček, … (volgorde heeft niets te maken met voorkeur). Wel grote voorkeur voor instrumentaal werk, veel minder fan van gezongen werk en al zeker niet van contratenoren (en blijkbaar zijn ze daar bij Klara grote fan van), hoewel ik sommige opera’s (Toverfluit, Carmen) en aria’s wel kan smaken. De Koningin Elisabethwedstrijd is dan ook altijd iets om naar uit te kijken (behalve de editie voor zang 🙂 ).
Oh, ik heb wel een favoriete held in fictie en dat is Captain America. Ondanks alles en de moderne tijden blijft hij vasthangen aan zijn principes en is hij immer en altijd de meest hoffelijke, attente persoon. Hij doet echt alles om zijn medemens te helpen, maar is bovenal ook trouw aan zichzelf en aan wat hij voor staat.
Marvel wordt weleens beticht van veel en chaotisch, maar de eerste film van Captain America is echt heel mooi.
Goh als tiener luisterde ik best veel naar klassieke muziek klassiekers, onder invloed van de vele uren die ik toen versleet op de muziekschool en mijn moeder die een CD collectie aanlegde in de stijl van “Best of classics” . ‘k hou van veel , al ben ik het luisteren naar klassieke muziek verleerd.
En toch ontdekte ik onlangs dat mijn echte kippevelmuziek, die die me naar keel grijpt , mijn favoriete playlists vaak toch sterke instrumentale stukken hebben (vb bij Sting) of vokale lijnen of echt pure muziek. Dat zit er toch gewoon echt in.
Gisteren heb ik wel letterlijk zitten huilen bij Ave Maria van Caccini. (uitvoering door Gorgia Fumanti) Tranen. En da’s niet eerste keer. Dat een professionele muzikant dit tot mijn verrassing op de begrafenis van mijn vader heeft gebracht, verklaart natuurlijk veel, maar serieus, da’s schoon!
En daarnet lag ik in yoga en dacht ik zo uit het niets “oooooh ik heb in geen eeuwen naar het Concerto d’Arenjuez” geluisterd en da’s zo schoon, dat moet ik straks eens opleggen. Geen idee hoe dat in mijn brein gesprongen is maar bij deze zit ik dus naar het Concerto d’Arenjuez te luisteren van Rodriguez.
en ja Nessun Dorma van Puccini is prachtig. Mijn ouders hebben de Messa Di Gloria uitgevoerd met koor van Puccini en daar vind ik Kyrie heel mooi van.
Maar een van de grootste klassiekers die ik op repeat en repeat zet maar ook volop meedirigeer en zing, omdat ik die zelf zo vaak heb uitgevoerd en me dus op podium waan en de partituren voor mijn ogen zie passeren is de Canon in D Groot van Pachelbel. Die basso continuo die hele stuk maar onverstoord zelfde akkoord blijft spelen en dan de 2 violen (of 2 dwarsfluiten of …) die daar dan in canon rustige solo’s gaan boven gaan spelen, heel lyrisch tot ze helemaal openbreken.