Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
We starten met een vroege ochtend, een zonsopgang op de Poelberg in Dentergem, waar we de nacht doorgebracht hebben. We maken een korte wandeling naar de top, bij de molen.
Meneertje Mertens maakt een babbeltje met de aanwezige koeien. Ziet hij een koe, ezel, paard, schaap… hij doet er altijd een babbeltje mee.
Foto’s gemaakt met de Nikon volgen nog wel eens, binnenkort.
Favoriete foto.
Na de rustige start van de dag wordt het druk. We rijden naar huis om wat spullen op te halen, en rijden door naar Wetteren. Vanaf daar neemt Milan het stuur over. We rijden naar Huizingen, en we vinden Jens en Jara vrij vlot terug. Een beetje na 15u start de rit (met wat vertraging, jammer genoeg).
Milan, Jara en ik vertrekken voor een supporter-rit. We stoppen in Huldenberg, en daarna bij de tussenstop in Kessel-Lo, waar de wijk versierd is met mooie handwerkjes van alle slag.
Het wordt een zware rit voor Meneertje Mertens, de hellingen zijn steil en hij heeft last van krampen. Maar hij haalt de finish, en hij mag trots zijn. Jens ook trouwens, een zeer fijne en sportieve compagnon de route voor Meneertje Mertens. En Jara was al even fijn gezelschap.
Wat volgt is een zeer korte nacht. Het peloton van Jens en Meneertje Mertens kwam pas aan na 20u. Wat volgt is nog een lange verplaatsing (Huizingen – Wetteren), waarna de nacht heel kort is (4u in bed, 2u geslapen, ik toch). Voor dag en dauw zijn we onderweg voor de zondagse rit, die start in Mechelen om 7u20. Onderweg pikken we Jean Pierre op, die vandaag samen met Meneertje Mertens fietst. Gisteravond zagen we in de auto de zon ondergaan, vandaag zien we ze opkomen, met prachtige wolken.
In Mechelen kan ik het niet laten de obligate vlagjesfoto te maken, blijft een mooi beeld (maar toch een beetje minder mooi dan op de Grote Markt).
Klaar voor vertrek.
Milan en ik rijden regelmatig eens een stuk achter een peloton aan (niet noodzakelijk dat van Meneertje Mertens).
In Aalter staan alle moto’s samen, dit is ongeveer de helft ervan. Mooi op een rij. Zalig fotomateriaal. De organisatie van dit jaarlijkse evenement is fantastisch, alles verloopt echt gesmeerd. Wat een titanenwerk moet dit elk jaar opnieuw zijn.
Aangekomen. Meneertje Mertens lette er deze keer goed op om op tijd te drinken, om de krampen voor te zijn. En dat lukte goed. De hellingen deerden hem deze keer niet. Het zijn helden, onze fietsers. Jean Pierre is erg blij dat hij nog eens kan meefietsen, het is toch elke keer weer een ervaring apart.
Naar het eindfeest in Mechelen rijden we niet meer, we zijn veel te moe. Jean Pierre thuis afzetten, Milan thuis afzetten en aldaar ook eten (duizendmaal dank Sara voor het eten en voor het afstaan van je kersverse echtgenoot voor een quasi volledig weekend, en hem dan nog compleet uitgewoond terug te krijgen ook), en dan rijden we naar huis. We halen het hoogst noodzakelijke uit de campervan, en houden de opkuis voor morgenochtend. Ons eigen bed is heerlijk.
’s Ochtends maken we de campervan leeg, ik ruim een deel op terwijl Meneertje Mertens de campervan poetst. Carwash, voltanken, lozen, en naar Beveren-Leie om de campervan in te leveren. We zijn blij dat we nu ook eens een campervan uitgeprobeerd hebben. Goed voor een weekend, vinden we, maar een hele vakantie zou moeilijk worden. Beetje té klein, beetje té dicht op elkaar, ik heb behoorlijk wat blauwe plekken door tegen vanalles te botsen (mijn hoofd jongens, amai). Het bed is voor mij ook nét iets te kort. Milan met zijn 1m95 kan er niet rechtop in staan, hij zou er al helemaal niet in kunnen slapen. Maar zoals gezegd: toch wel leuk dat we ook dit eens konden uitproberen.
Ik zou nog uren kunnen vertellen over het afgelopen weekend, maar voor de Week in beeld volstaat dit echt al wel.
Op woensdag ga ik eens naar mijn meisjes, dat was lang geleden. De zolder werd getransformeerd naar een kamer voor Pipa, het is keimooi geworden.
Opa maakt foto’s, Pipa wil een boos gezichtje trekken. Blijkt goed te lukken.
Maar al snel zie je een lachje verschijnen. Deugnietje.
Pipa met de zevenmijlslaarzen. How cute!
Donderdagnamiddag vertrekken we voor een weekendje Friesland. We verblijven met mijn ma en Herman in vakantiepark RCN De Potten aan het Sneekermeer.
We hebben er een mooi uitzicht op het water en soms op een passant.
Op vrijdag wordt er gefietst (Meneertje Mertens 80, ik 40, Herman 24+11=35 kilometer). We zien veel mooie dingen.
In de namiddag gaan we nog lunchen, inclusief dessert. Dit is toch wel een uitgebreide variatie op crème brûlée.
Goed beeld om de week mee af te sluiten, toch?
Super! De 1000 km, de meisjes, het weekend-weg,… Zalige week lijkt mij.
Amai, een goedgevulde week! Inderdaad een groot dessert zeg 😉
Nou ja zeg…in dat achterste huisje zaten wij de afgelopen 2 jaar een week voor vakantie.
Complimenten voor je man en zijn team
Het is precies alsof jullie weken nog mooier zijn na de verhuis!
Wat een aaneenschakeling van hoogtepunten. Een week om voor altijd te koesteren.
Pipa met haar laarsjes 😍
Opnieuw een mooi verslag, in woord en beeld weer goed verzorgd. Die molen bij zonsopkomst is super.
Ik ben weer één en al bewondering voor al dat gefiets. En ik zat net te denken dat jullie eens met Pinksteren naar Fryslân moeten komen voor de Fietslfstedentocht op Pinkstermaandag. Een ritje van 235 km door Moai Fryslân lijkt me net wat voor jullie. 🙂
jullie hebben niet stilgezeten…
te tweede foto van Pipa is heel tof
groeten
Welk kind vind het niét geweldig om in onze schoenen te stappen, altijd succes verzekerd. Petje af voor de fietsers,
Gelukkig was het droog, het is zo al zwaar genoeg. Veel plezier in Friesland
Mooie week en petje af voor meneertje Mertens! Herkenbare foto van je kleindochter op de grote laarzen. Vooral ook de rommel op de achtergrond, haha…………..Zo ziet het er bij ons ook altijd uit als de dames op bezoek zijn, overal ligt van alles.