Ik erger me verschrikkelijk aan de muziekkeuze bij Studio Brussel. Bij andere radio’s ook, maar vooral bij Studio Brussel.
Dat ze soms een oud nummer uithalen en het dan moet “renderen” en je het verschillende keren na elkaar hoort op de verschillende zenders, da’s één ding, maar daar erger ik me maar een beetje aan. Terwijl alles nu gewoon digitaal is, doet het me denken aan het procédé dat iemand naar de kelders van de vrt moet, daar een plaatje moet zoeken in de archieven, dat moet afstoffen en mee naar boven moet nemen, en dat het daar dan gedraaid wordt. En dan draaien ze het meteen maar verschillende keren, want ah ja, al die moeite om dat plaatje te vinden en boven te halen.
Ik erger me veel meer aan het feit dat ze altijd hetzelfde nummer draaien van bepaalde artiesten.
Zoals daar bijvoorbeeld is: Elvis Costello. Drie keer raden welk nummer van hem ze ALTIJD draaien.
Dat, ja. En kijk, ik vind dat een prachtig nummer. Altijd gevonden. Tot tranen toe geroerd, vaak, in de periode na de release. Echt prachtig nummer.
Maar.
Op Studio Brussel lijkt het of ze van Costello alleen nog dit nummer kennen. Het lijkt alsof ze steeds op die Tijdloze 100 terugvallen om nummers te kiezen. En dan is het altijd dit.
En dat is de reden waarom ik bepaalde bekende nummers van bekende artiesten niet meer kan hóren. Omdat ze kapot gedraaid zijn. Altijd, altijd hetzelfde. Altijd. En daar krijg ik de zenuwen van.
(denk aan: alles van Queen, Seven Nation Army, Smoke on the Water, het begint zelfs te komen met Mia van Gorki…)
En fuck you Studio Brussel, jullie gaan me dit niet flikken met dit nummer hè. Want Costello, da’s zo’n getalenteerde mens, die heeft nog zoveel andere fijne nummers.
Dit bijvoorbeeld.
Of dit. (haha dat filmpje)
Ik haal er nu wat oudjes uit, maar er is nog zoveel.
ZOVEEL!
Studio Brussel, er is nog zoveel. Maak dat ene prachtige nummer van Elvis Costello niet kapot voor mij!
Ik zou jullie daar heel dankbaar om zijn.
(maar eigenlijk is het zo dat ik finaal te oud geworden ben voor Studio Brussel, dat de muziekkeuze me ergert, en dat ik meestal snel overschakel naar Radio 1).
(en daarbij ook, die Tijdloze 100, dat is gewoon toch Elk. Jaar. Opnieuw. Hetzelfde herkauwen? Altijd hetzelfde? Altijd dezelfde afgezaagde nummers? Sorry hè, ik luister er niet meer naar)
(end of rant)
(dag 27 van 40 dagen bloggen)
Ik vind dat wel meer radiozenders zich daaraan bezondigen. Radio 2 in ieder geval ook.
Het is zo, helemaal juist, dat je diezelfde nummers dan hoort “pendelen” tussen de verschillende vrt zenders.
Ik hoorde onlangs iets van Bram Vermeulen op radio 1, en een paar dagen nog eens. Op StuBru, dacht ik.
Tijdens de paasvakantie parkeer ik mijn FM-naald op Radio 1: de top 1000 classics. Call me old, I don’t care.
Die 1000 classics spreekt me ook aan. Omdat je in de “lagere regionen” echt zalige nummers hoort, die je in geen tijden gehoord hebt. Bij StuBru doen ze dat ook, in de week voor (? na?) de Tijdloze zenden ze de top 1000 uit, en daar zitten dan ook soms pareltjes tussen.
(en dat dagelijkse quizje bij Ayco Duyster, call me stupid, maar ik vind dat zo leuk 😀 )
Ayco Duyster sluit ik in mijn hart, ik zeg het u.
She’s the best.
soms krijg je van het goede te veel
groeten
Voila 🙂
Je zou natuurlijk een andere zender kunnen zoeken …
Of zoals ik tegenwoordig doe, meer naar b.v. Apple Music luisteren. 🙂
Thuis luister ik over het algemeen naar Spotify, zelden naar de radio.
Het radioluisteren gebeurt in de auto, daar is de standaard zender nog steeds Studio Brussel. En daar ben ik niet de baas, want Meneertje Mertens zit vaak alleen in de auto en ik niet 🙂
(hoewel ik de indruk heb dat hij de laatste dagen steeds radio 1 luistert, dus het zou onlangs wel veranderd kunnen zijn)
🙂
Ik luister maar weinig meer naar de radio. Studio Brussel met die te pas en te onpas giechelende presentatrice ergens in de ochtend, daar kan ik echt niet naar luisteren. Ik erger me eraan.
Maar laat het ons even over Elvis Costello hebben. Je hebt heel mooie nummers gekozen, maar ook de keuze van Studio Brussel is mooi. Helaas dus plat gedraaid. Dan heb ik nog een pittig nummertje van Elvis dat je vast goed kent https://youtu.be/3Y71iDvCYXA
Ha ja, da’s ook zo’n heerlijk nummer 🙂
En What’s So Funny About Peace Love and Understanding, geniale songtitel 🙂
Dat is het juist hè, ik vind dat een prachtig nummer, en ik vind het een schande dat ze het kapotdraaien.
Ik erger me aan veel presentatrices op Stubru. En ook aan de reclame (maar da’s op alle zenders) (en op TV)
Ik luister echt héél zelden radio, ik hou niet van al die babbeling ertussen. En ik heb echt een gloeiende hekel aan al die Nederlandse ‘klaag’nummers de laatste tijd, echt niet m’n stijl.
Hahaha ja, nog zo’n ergernis! Wij luisteren eigenlijk vooral in de auto nog radio.
Ik schakel zoveel mogelijk over naar digitale zenders waar ze geen gebabbel hebben tussendoor, want dat wil ik eigenlijk zo weinig mogelijk. In de auto kan dat niet en daar zap ik doorgaans tot ik een nummer vind dat me aanstaat 🙂
Nog een goeie tip, die digitale zenders. Dankjewel 🙂
(jij kent het fenomeen dan ook wel: zappen en gewoon niet één nummer tegenkomen dat je tolereerbaar vindt, haha)
Ik vind dat bij veel radiozenders in ons land. Daarom luister ik regelmatig naar de Franse FIP. Altijd goede muziek en nooit voorspelbaar, en zeer vaak dingen die ik niet ken .
Goeie tip, dit! Dank!
De eerste twee nummers ken ik wel en zijn geweldig. Dat draai je echt niet zo snel kapot. Althans niet voor mij.
Hier heb ik de radio meestal op de regionale zender staan, gewoon een gezellig muziek met een praatje dat wel leuk is omdat het altijd over de regio gaat. Als ik zelf wil kiezen draai ik wel een CD of LP.
Thuis luister ik eigenlijk nog zelden radio. Het is vooral in de auto dat de ergernis opduikt 🙂
ALS de radio opstaat in mijn aanwezigbeid (wat héél zelden gebeurt) staat die op Radio 2. Geen idee wat Studio Brussel uitspookt…
Wil je niet weten, denk ik 🙂
Eens een beperkte playlist luisteren: check MNM of Q-music. Die mogen maar 20 plaatjes per week draaien hoor. Dat blijken dan tegenwoordig ook nog net die 20 liedjes te zijn die mijn kinderen helemaal willen horen op repeat. Zucht.
Maar ik ben altijd iemand geweest die naar de top 30 luisterde, dus ik heb niets tegen klassiekers. Integendeel, hoe meer ik kan meezingen, hoe beter mijn humeur doorgaans. Ik hou wel van herkenbaarheid.
En oh ja…we horen echt wel al lang niet meer tot de targetgroup van StuBru hoor. Dus dat we ons aan hun stijl en muziekkeuze enz ergeren is doodnormaal. Veel ex-Stu Bru luisteraars zijn ook wel naar Willy overgeschakeld. Dat ligt me soms maar ook niet altijd.
Maar in de ochtend in de radio ontdek ik toch wel vaak eens iets leuk en nieuw bij StuBru, terwijl het elders dan weer altijd dezelfde pophits zijn. ’s Avonds echter loop ik weg van hun muziekkeuzes.
Ik ben heel veel klassiekers gewoon beu gehoord, omdat ze kapot gedraaid zijn.
En ja, ik weet dat ik niet meer tot het doelpubliek behoor van Studio Brussel. Het gaat me eigenlijk daar niet om, het gaat me er meer om dat ze op momenten dat er oudere muziek gedraaid wordt (over de middag, dacht ik, maar dat hoor ik zelden, maar bvb op zaterdag- en zondagochtend), dat er geen beetje afwisseling zit in hun keuze. Altijd hetzelfde. Altijd dezelfde voorspelbare nummers en artiesten. Altijd I Want You, nooit (I Don’t Want to Go to Chelsea).