Satur9In oktober vorig jaar kreeg ik een lompe mail van Telenet. Titel: Je Telenet-webruimte verdwijnt op 01/06/2022.
Nog lomper, in grote dikke letters: Je Telenet-webruimte is verouderd. Samen vinden we een een oplossing.
Ja hallo? Zal ’t gaan ja?
Nu weet ik wel dat mijn website bij Telenet verouderd is. Maar om die daarom gewoon maar te dumpen? Ik dacht het niet. Want veel valabele oplossing zie ik niet in de mail van Telenet.
Mijn eerste idee is wel, ondanks het bovenstaande: OK dan, weg met de website. Meneertje Mertens zegt wel: je gaat er toch een back-up van nemen? Yup, er staat sowieso al een volledig werkende back-up op onze server, vind ik na enig speurwerk.
Een tijdje later zegt Janna: maar mama, je gaat die site toch niet wegdoen? Die is leuk, en af en toe ga ik daar nog eens kijken.
Haha, OK dan. Het is simpel opgelost. We zetten de site ergens in een subdirectory op onze zonderdank-webruimte. Groot is die site toch niet.
Dus staat die website nu hier: https://zonderdank.be/uploads/oudhuis/index.html
Beetje vreemde URL, ik weet het, maar who cares. De site is niet weg.
En ja, het is direct te zien, Telenet heeft gelijk. Die website is verouderd. Maar moet die daarom weg? Nee toch.
Ik was daar ferm trots op, op die website. En weet je, ik raadpleeg die regelmatig zelf ook nog.
De website heb ik helemaal zelf in elkaar gebokst. Over de titel was ik nooit tevreden, maar dat is een detail, na al die jaren. Leren programmeren in HTML, propere code, een mooie structuur uitdenken, bedenken hoe ik wilde dat de site eruit zou zien. Zwart, veel zwart. Vond ik mooi. Zwart, met witte (hoewel het geen écht wit is, dat is te fel) letters. En knalgroene links.
Met héél veel muziekreferenties. De titel, dat was ook een muziekreferentie. (wow, ik wist niet eens dat er zo’n zalig filmpje bij dit nummer hoorde).
De pagina met links naar de verschillende onderdelen van de site is ook één en al muziekreferenties. Een titel, en teksten van liedjes. De tekeningetjes maakte ik zelf.
Er is een heel groot muziekgedeelte, waar ik voor alle LP’s en CD’s die ik had, een recensie probeerde te schrijven. In het Nederlands én het Engels, want de volledige site is tweetalig. Ik heb nooit het einde gehaald, vrees ik, er staat nog zeer veel open. Alhoewel, nu ik eens goed kijk, verschiet ik er toch van hoeveel ik gedaan heb. En bij elk album een tracklist, de extra info (waar ik blij mee ben, want een deel van mijn archief daarover ben ik kwijtgespeeld, jammer genoeg), links naar websites en al. Zot.
Er zijn ook allerlei lijstjes, maar vooral een onderdeel over de concerten die ik zag. En dat is het deel van de website waar ik zelf nog het vaakst naar terugkeer. Voor data, plaatsen, jaartallen, tickets. Dit deel is nog het langst onderhouden, tot 2006.
Op de site hield ik ook een gigantische lijst met links bij. Ik durf nu niet te checken hoeveel van die links nu niet meer werken. Maar er zaten echt wel geestige dingen tussen. En inderdaad, als ik eens ga kijken, werkt meer dan de helft van de links niet meer. Maar toch, nostalgie, haha.
Waar Janna nog wel eens naar gaat kijken, is naar de sectie over ons huis. Er is een soort rondleiding in ons huis, zonder tekst. Alleen fotootjes. Je klikt op de foto zelf om naar de volgende te gaan, en als je niet verder kan, klik je op “terug”. Waar in het huis je je bevindt, wijst zichzelf een beetje uit, vind ik.
En het “over mij” deeltje is ook zeer geestig.
En ondertussen hebben we ervoor gezorgd dat mijn domeinnaam (want ik heb uiteraard ook mailadressen die daaraan verbonden zijn) overgezet wordt, en beheerd zal worden door DuSti, mijn zeer lieve oud-collega, die een heel goeie service biedt voor een betaalbare prijs.
Leuke terugblik.
Hahaha, de ‘wie ben ik’ is inderdaad geweldig.
Zo’n dikke bakelieten telefoon hadden wij thuis ook.
Ja, die “wie ben ik”, ik vind die schitterend. Er waren zo drie portretten, dit was het buitenzinnigste.
Ik vind dat mooi, zo’n telefoon. Maakt al decennia deel uit van mijn interieur.
Ik ga daar nog eens teruglezen. Met de storm om het huis en in heel Nederland is dat een mooie bezigheid.
Hier stormt het ook heel erg.
Leuk dat je de site veilig hebt gesteld. Vooral op de pagina met de “links” vond ik wel wat interessante dingen 🙂
Ha, leuk 🙂
Hoewel ik nooit een eigen domein had werd er in de begintijd sowieso veel met html codes gewerkt, veel van geleerd en het was wonderlijk om dingen te zien verschijnen door secuur een code in te typen.
Natuurlijk wil je deze “vinger oefeningen ‘ in de digitale wereld niet kwijt, fijn dat je een oplossing kon vinden.
Dat vond ik dus ook. Eerst code schrijven, en dan met ingehouden adem kijken of het goed was. Zalig.
Ik vind het nu ook wel fijn dat ie niet weg is.
In plaats van een eigen domein te creëren, was ik in mijn beginjaren op het www actief op diverse fora. Dat was fun, het moet gezegd. Pas in 2006 ben ik beginnen te bloggen.
Ik was ook zo’n hevige forummer maar ik blog ook al zo’n 20 jaar.
Goh, daar zeg je wat.
Mijn nickname Satur9 gebruikte ik al op fora en usenet. Meneertje Mertens en ik leerden elkaar kennen op het forum van de Pandora User Base, echt waar 🙂 En daarna hebben we zelfs nog een forum voor alleenstaande ouders mee beheerd. Mooie tijden.
Ik begon ook te bloggen in 2006. De fora werden vooral in de verdrukking gebracht door Facebook, vond ik.
Wat een hoop werk heb je daar aan gehad!
Yep 🙂 Ik hield me liever hiermee bezig dan met TV kijken 🙂
en gelijk heb je …. ik ben wel alles kwijt door ooit ook zo’n actie van een bloghost die wel beloofde alles te zullen regelen maar het uiteindelijk niet deed… en weer jaren later, verwijderde ik zelf het deel dat volgde omdat het écht niet anders kon maar dat spijt me nog steeds als haren op mijn hoofd, al zou ik het nu acuut weer doen (leg ik hier niet uit) als ik weer voor de keuze kwam te staan … . maar ja had ik het toen maar bewaard als soort van archief, alleen voor mijzelf toegankelijk dan had ik het wél nog gehad…
Kortom… jij was een slimmer dan ik 😉 goed gedaan meissie !!
Dankjewel, hehe 🙂 Het is sowieso altijd opletten met websites, uiteindelijke heb je er nooit het laatste woord over, je bent “maar” klant.
Op een soortgelijke wijze zag mijn eerste website er aan het eind van de vorige eeuw ook uit. Ik heb de inhoud op een bepaald moment voor mezelf veilig gesteld. En daarna heb ik die site zo snel mogelijk verwijderd.
Haha 🙂 Ik vind deze niet zo erg dat ie niet meer gezien mag worden, valt nog mee. Hoop ik toch 🙂
O nee, voor mij stoort dat niet. Integendeel, hoe langer hij blijft bestaan hoe groter de waarde voor jullie wordt. 🙂
Juist ja, die mogelijkheid bestaat inderdaad bij Telenet. ZElf heb ik die (nog) nooit gebruikt.
alle nu weten we wat in 2002 in je CD speler zat :).
Zeg bij je linken: belgium.be – http://www.belgium.be/eportal/index.jsp : ik zat in project van de overheid (als consultant) om die overheidsportaalsite te lanceren…ooit waren daar een 10-tal pagina’s van de fod justitie van mij gecreëerd (over huurovereenkomsten) maar ik mag hopen dat die intussen geupdate en verdwenen zijn.
Ik moest zo als junior consultantke aan de ambetanaren training gaan geven in hoe de navigatiestructuur was opgebouwd en hoe ze dus hun teksten moesten creëren voor die portaalsite tegen een deadline.
Ja, interessant hè. 😉
Leuk weetje over jou 🙂