Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
De week begon met een wandeling. In Waarschoot. Na een grijze en natte start klaarde het toch wat uit, en kregen we mooie luchten te zien.
De trein (het treintje eerder) Ronse – Gent – Eeklo.
Of je hier nog veel foto’s van Waarschoot gaat zien? Zeker weten, want wij gaan daar wonen. Later meer hierover!
De zon komt piepen, en we kregen een mooie voormiddag.
In de late namiddag was er een eenvoudige bijeenkomst voor nieuwjaar bij Janna en Florian. Nieuwjaarsbrieven voorlezen en frietjes eten. Alles begon natuurlijk hiermee.
Twee meisjes.
Er werden nieuwjaarsbrieven voor”gelezen”.
En Pipa was gefascineerd door mijn oorbellen. Net als twee jaar geleden. Maar nu met de vraag: WAAROM? Waarom draag jij oorbellen oma? Waarom draag jij een ketting oma? Wáárom? WAAROM?
Maandag was het koud en lichtjes nevelig. Ideaal om naar de Gentbrugse Meersen te trekken. Nadat ik vorige week in het donker bijna tegen een verkeersbord knalde met mijn fiets, hou ik het maar bij vertrouwd terrein. Plus, nu dat we hier nog wonen… dat worden veel foto’s van de Meersen de komende weken!
Knotwilgen in het blauwe uur op mijn vertrouwde plekje.
Deze twee vind ik leuk. Dezelfde foto, maar niet met dezelfde focus.
De zon komt op.
Als ik tijd heb, ga ik tussendoor een beetje leren met Photoshop werken. Maar voorlopig vind ik dat de mast en de elektriciteitspylonen integraal deel uitmaken van het landschap. Net als het lawaai trouwens. Dat hoor je niet op de foto’s, maar wel in dit filmpje (klikken hè!).
De knotwilgen in het gouden uur.
Mijn favoriete plekje dus.
Dinsdag was er een spectaculaire zonsopgang, maar ik was niet op pad. Had ik toen een beetje spijt van, maar ja. De foto’s hierboven zijn echt wel mooi, vind ik achteraf.
Ik maakte wel een foto vanuit onze voordeur.
En ik kreeg een foto van Meneertje Mertens vanop zijn werk.
Ik ben weer aan het breien voor de Fotoschuur, met een overschotje katoen van een eerder gebreid dekentje. Het wordt een rompertje. Ik heb drie dagen moeten nadenken over het patroon, hoe het moest van deel 1 naar deel 2. Toen begreep ik het ineens. Hier zie je dat rompertje niet echt.
Maar dan verschijnt het langzamerhand.
En hier zie je echt wel wat het wordt. Toegegeven, het is niet simpel.
Op vrijdag ging ik nog eens naar de Gentbrugse Meersen, deze keer in de mist. Maar die foto’s bewaar ik voor een latere gelegenheid. Eén telefoonfoto om een impressie te geven.
En zo is er weer een week voorbij.
Dat rompertje … zo schattig.
Knotwilgen hebben bij mij op één of andere manier altijd een streepje voor. Machtig- en krachtig mooie foto’s daarvan. Ook de foto’s daar vlak na. Ik zou zelfs durven zeggen, dat zoiets mooi is als kerst-/nieuwjaarskaart.
Wow, dankjewel voor het compliment 🙂
Prachtige foto’s. Het treintje ken ik maar al te goed, ik heb er vaak gebruik van gemaakt. De natuur in de GendtBrugse Meerssen zag er ook heel mooi uit, zo’n weer hadden we hier niet deze week. En het rompertje … Kunstig, wat kan jij dat goed.
Dat was een sfeervolle week aan de foto’s te zien!
Ah, is de knoop doorgehakt over de verhuis? Spannend!
Dinsdag was het inderdaad heel bijzonder in de ochtendlucht. Maar zelfs de mist levert mooie plaatjes op.
Wonderlijk dat breien op een rond breinaald, dat heb ik nooit gedaan. Lijkt me behoorlijk ingewikkeld. Maar het is al goed te zien hoe prachtig het wordt.
Breien op een rondbreinaald is niet moeilijker dan breien met gewone naalden, vind ik. Je kan er evengoed heen en weer op breien, en dan kan je comfortabel meer steken opzetten.
Van comfortabel gesproken: ik vind breien met rondbreinaalden ook minder belastend voor de armen en schouders. Lijkt me ergonomisch echt wel beter.
Hoewel het lang geduurd heeft voor ik het aandurfde. Maar nu ben ik helemaal om.
Jullie trekken dus naar Lievegem. Proficiat!
Heel sfeervolle beelden.
Mooie foto’s! Dinsdag was de lucht hier ook zo mooi, ik snel kleren aan en naar een natuurgebied in de buurt, toen begon het net helemaal te betrekken, dus geen foto…….
Naar Waarschoot (Nu Lievegem uiteraard maar ik gebruik nog graag de ‘oude’ namen) begot! Mijn vader is daar opgegroeid en daarnaast ging hij (nu nog steeds) in Zomergem wonen, waar ik zelf ben opgegroeid 🙂
Zo’n fijne regio hè 🙂
Voor de deelgemeenten blijf ik sowieso de oude namen gebruiken. Lievegem bekt nog altijd wat moeilijk. Maar ik vind het wel één van de betere namen voor een fusie.
mooie foto’s