Een mens kan veel stommiteiten uithalen met een camera. Of laat ik eerlijk zijn: ik kan veel stommiteiten uithalen met een camera. Hieronder een lijstje van 5 stommiteiten die ik zelf al uitgehaald heb. Lees en lach mee.
- Vallen, in de modder
Stel je voor. Je gaat wandelen. De wandeling wordt steeds modderiger. Je hebt wandelschoenen aan, geen rubberlaarzen. Het is wel mooi, dus je hebt je fototoestel klaar, zonder lenskapje, klaar om foto’s te maken. En dan ja, dan glij je uit en val je. Dat dus. Dat had ik vorige winter dus. Tijdens een mooie maar extreem modderige wandeling in Everbeek, de Duivelswandeling.
Het fototoestel en de lens hingen niet vol modder, ik was niet voluit onderuit gegaan (want ah ja dat fototoestel en toch maar proberen redden wat er te redden valt), maar ik moet zeggen dat je nog steeds aan het omhulsel van de lens ziet wat er ooit eens gebeurd is. En dat ik toch wel panikeerde. En dat ik er toen echt niet mee kon lachen dat ik onderuit ging in de modder. Nu wel.
2. Steeds weer vergeten te letten op de ISO-waarde
Ken je het? Je stelt je ISO-waarde op een donker moment in op 800, en daarna denk je er niet meer aan. En de ISO-waarde vergeet ik dus vaak te checken, ik leer het maar niet. En dan heb je een nest korrelige foto’s van overdag.
3. Batterij vergeten opladen – kaartje vergeten insteken
Niet veel uitleg nodig zeker? Staan fotograferen, ineens werkt er niet veel meer, dju toch, batterij vergeten opladen. Ik heb nu wel standaard een reserve batterij mee.
Of het geheugenkaartje vergeten insteken. Ooit waren we op weg om te supporteren voor Team C*tien tijdens de 1000 kilometer voor Kom op tegen kanker. Meneertje Mertens heeft ergens een voorgevoel, en vraagt of ik alles mee heb. Kaartje? Shit, nee, niet mee. Naar huis konden we niet meer daarvoor was het al te laat. We waren wel dicht bij Coolblue die toen nog in Lochristi zaten, snel nieuw kaartje gaan halen dus, en ramp vermeden. Oef.
4. Statief meenemen maar bevestigingsplaatje vergeten
Nog zo’n klassieker. Onlangs nog gehad, toen mijn schoonvader jarig was. Er kwam iemand langs om accordeon te spelen, en wij gingen filmpjes maken. Mijn fototas nam ik om één of andere reden niet mee. Statief en fototoestel, dat ging wel volstaan. Yeah right, het plaatje zat in de fototas. Kieken. In het vervolg dan toch maar altijd de tas meenemen zeker?
5. Het kabeltje van de afstandsbediening vergeten aansluiten
Dit is echt wel een grappige. En ene waar ik blijf intrappen. Ik heb een afstandsbediening voor mijn fototoestel, zodat ik met lange sluitertijden kan werken als ik wil. Een draadloze afstandsbediening. Daarvoor schuif je bovenaan een bakje op het fototoestel aan, en heb je een afstandsbediening om foto’s te maken. Maar, het draadloze zit hem dus in dat bakje voor de afstandsbediening, dat is draadloos. Je moet wel nog een kabeltje aansluiten van het fototoestel naar het bakje op het fototoestel. En laat ik dit nu vaak vergeten. Dan sta ik daar te vloeken, miljaar dat spel werkt wéér niet, is die batterij nu wéér leeg? Mja. kabeltje aansluiten zoetje!
Nog een uitsmijtertje van Mevrouw de Fotoschuur: aan de instellingen van de camera prutsen, daarna op fotoshoot vertrekken, en halverwege de fotoshoot beseffen dat je foto’s aan het maken bent in JPG in plaats van RAW. Dan wordt het bewerken van de foto’s wel een hele uitdaging. Balen!
Heb jij zo van die stommiteiten gedaan met je camera, waarbij je op het moment zuur kijkt of groen lacht, maar waar je achteraf wel mee kan lachen? Shoot!
Nummer drie 🙂
De meeste vernoemde problemen zal ik niet voorhebben, omdat mijn camera altijd op ‘automatisch’ staat :). In het slijk vallen echter…
Ik heb wel eens gehad dat mijn fototoestel uit mijn handen vloog, recht op de rijbaan midden in Parjs. Gelukkig was het al laat en was er net geen verkeer. Ik heb namelijk zo’n polsbandje aan het fototoestel hangen en loop daarmee heel de tijd in mijn handen rond in Parijs. Ik laat het wel eens bungelen en zwaaien. En toen bral dat polsbandje dus en daar ging mijn fototoestel … . Geen schade gelukkig ! Ik hou het toestel nu toch echt helemaal in mijn hand, mét polsbandje als extra beveiliging tegen het vallen.
Schitterend verhaal wel 🙂
’t Ja, je zal het maar voor hebben hé…. maar het kan de beste overkomen hoor.
Tot twee keer toe een camera en een lens naar de vaantjes door het zand. Nooit meer fotograferen met een camera met lens als het stormt op het strand. Dan is het toch veiliger om het bij de smartphone te houden. Ik kon er niet mee lachen. Het was toch zonde van het geld. Maar ondertussen ben ik het wel vergeten en heb ik mijn lesje geleerd.
Vorige week hebben wij ook zo’n modderwandeling gemaakt! Het ligt er verschrikkelijk bij op sommige plaatsen. De grond is héél zompig en nat. Wat wil je…
Niet opladen van de batterij, vooral als er een familiefeest is en ze plots vragen, uren op voorhand, of ik niet wat foto’s wil nemen…
Foto’s nemen met je telefoon, super handig! Het enige wat er zou kunnen gebeuren is dat ik hem laat vallen.
Ze zijn allemaal zo herkenbaar 😂👍
Niet opladen van twee batterijen al twee maal voorgehad en dus wandeling gedaan zonder camera. 😉
Het zijn altijd weer de kleine dingen die ’t doen. 🙂
Mijn man kocht in het krijt, toen we nog in Belgische franken betaalden een camera van 35000 bef. We vertrokken direct daarna op reis. Ik had nog gevraagd of ik de schouderriem niet moest monteren, maar hij zou dat wel eens doen. Dag 1 van de reis stapt hij uit de auto en laat zijn toestel op de tarmac vallen. Gevolg, het ‘kastje’ waar de batterijen in zaten (toen nog niet oplaadbaar) stuk, en vanaf dan werd de camera altijd dicht gemaakt met plakband, waar hij dan nog op moest duwen om de batterijen goed op z’n plaats te kunnen houden. What a joy! 🙁
Al een geluk dat hij wél mooie foto’s maakte (analoge nog).
Mijn grote fotoblunder is dat ik ondanks een cursusje te volgen nog altijd niet van buiten weet hoe die instellingen weer moeten. Een spiekbriefje in de fototas komt nog altijd van pas.
Wat een verhaal zeg! Altijd zo’n ellende, je fototoestel laten vallen. Ik gebruik meestal de riem, voor de zekerheid.
(ik ken iemand die haar fototoestel in een Amsterdamse gracht liet vallen, aaaargh)
Op het internet vind je nu de mooiste en interessantste cheat sheets voor de instellingen van je fototoestel. Het is geen schande zo’n lijstje bij je te hebben 🙂 (het enige wat helpt om het echt te onthouden, is een hele periode dagelijks foto’s te maken, en het daarna toch ook nog wat bij te houden).
ISO-waarde ? Heerlijk, ik weet niet eens of ik dat héb op m’n camera, dus ik kan het helemaal niet vergeten. 😉
Maar lege batterij ken ik natuurlijk wel, en ook het sd kaartje vergeten. Dat heb ik er ooit eens een keer verkeerd in gestopt en kreeg het er met geen mogelijkheid meer uit. Daar stond m’n kerstboodschap filmpje al op maar dat stond nog niét op m’n PC. Gelukkig kreeg een lieve dame in een fotowinkel het kaartje eruit zonder het te beschadigen.
Tot voor kort had ik ook altijd een reservebatterij mee in een zijzakje van mijn fototasje/handtasje gebruik. Door het klein formaat vind ik er alles in een oogwenk in terug. Ik bedenk plots … wedden dat die batterij daar nog altijd in zit, ook al is mijn fototoestel reeds maanden stuk en gebruik ik mijn iPhone om te fotograferen! Van een stommiteit gesproken …
Hihi 🙂
De meeste van het rijtje zijn herkenbaar, ik heb geen afstandsbediening…..Vorig jaar toen het gesneeuwd had ging ik op pad om te fotograferen, toen ik thuiskwam zag ik pas dat ik mijn camera ingesteld had op waterverf. Het gaf wel een leuk effect maar was absoluut niet wat ik wilde zien……….Ik vergeet dus ook altijd te kijken waar de camera op ingesteld staat…
Hahaha, wel een leuk verhaal! Zou me ook kunnen overkomen 🙂
Haha wel grappig! Ik ben zo iemand die 100 x checkt of het kaartje er wel zeker in zit. :p Ik denk dan steeds: is dit een herinnering van een andere dag of heb ik het echt al gecheckt. En dus blijf ik maar checken.
Hahaha!
Ohja 🙂 ISO waarde ben ik al vaak tegengekomen. Net als kaartje vergeten. Of instellingen nog op andere stand hebben staan dan de AV stand en dan nadien zien dat alle foto’s zo wazig zijn als dat het maar kan 🙂
Yep, been there done that 😀