Regelmatig keer ik eens terug naar “onze reis naar de eilanden”, zoals we onze twee weken Frankrijk in september hier noemen.
’s Avonds ging ik nog eens naar buiten, met fototoestel, statief en telelens. De camperplaats ligt tussen de wijngaarden, en op de paadjes tussen die wijngaarden was het ideaal om de zonsondergang te fotograferen. ’s Avonds naast de camperplaats.
Ik dacht de Phare de Chassiron samen met de zonsondergang te kunnen fotograferen, maar dat was een misrekening. Apart dan maar.
Ik wilde die namelijk persé eens fotograferen als hij in werking was.
Niet dat ik de foto’s schitterend geslaagd vind maar het kan ermee door.
En nog een foto van de maan.
De volgende ochtend grabbelde ik mijn gerief weer bij elkaar, stak de straat over om daar op een paadje tussen de wijngaarden de zonsopgang te fotograferen. Yep, zot zijn doet geen zeer.
Wat een ijver om ons zo’n mooie beelden te geven.
Mooi resultaat voor gedreven fotograaf.
Die laatste serie speelt zich voor mij net wat te vroeg op de dag af.
Je stapt in de voetsporen van de dochter👍👍
Die zonsopgangen zijn onbetaalbaar!!
De beelden van de zonsopkomst en -ondergang vind ik wel prachtig.
Schitterende foto’s. De vuurtoren in het donker… die heb ik ook vaak gefotografeerd. Of toch een poging tot…
Ik ben meer een mens van de zonsondergangen wegens geen vroege vogel. Knap vastgelegd!
Zo zot zou ik willen zijn, tjongejonge, je hebt jezelf overtroffen deze foto’s mogen stuk voor stuk op canvas in de verkoop.
zonsondergangen fotograferen…je wou eens zot doen 😀