Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Eerst dacht ik de Week in beeld nog een weekje over te slaan, want ik had nauwelijks foto’s. Maar toen gingen Sara en ik samen naar de Gentbrugse Meersen bij een mistige zonsopgang, en veranderde ik van gedacht.
Dit is de enige foto van eerder op de week die bruikbaar is voor dit weekoverzicht.
Yep, it’s that time of the year again, donderdag had ik een pet scan en komende dinsdag heb ik een afspraak bij de oncoloog. Jaarlijkse controle. (halfjaarlijks eigenlijk, want in het voorjaar is er een batterij andere testen). Traditioneel het saaiste uurtje van het jaar. Al een chance dat ik nog een foto maakte in de wachtzaal (tijd genoeg, veel vertraging) van het in te vullen formulier, want eens binnen moest de telefoon in een locker. Een uur door te brengen in volledige ledigheid, wat ik daar en dan echt niet zo leuk vind. Slapen is er niet bij, het is er te lawaaierig voor deze lastige slaper. Maar goed, we hebben het weer gehad, dinsdag weten we meer.
Verder heb ik enkel wat slechte foto’s van breiwerkjes die ik maakte voor De Fotoschuur. Mevrouw De Fotoschuur maakte er in ieder geval genoeg reclame voor op haar Instagram.
Vrijdag trok ik met Sara naar de Gentbrugse Meersen. ’t Is te zeggen, we ontmoetten elkaar daar op een afgesproken plek, want zij kwam (met de fiets) van Wetteren. Een avontuurlijke tocht zo ’s morgens vroeg. Ik zat een beetje in met de mist en vreesde ervoor dat het niet veel zaaks zou worden. En dat leek het ook te worden.
Toen Sara voorstelde om naar huis te gaan, wilde ik nog wat bloemen en planten fotograferen met de bedauwde spinnenwebben.
Toen we opkeken van die bezigheid, was de zon daar toch ineens. Magisch. Blij dat we niet naar huis gegaan waren!
Tegen het eind van ons tripje waren we kleddernat, en trokken we naar huis voor een warme kop koffie en droge kleren. Waarna Sara de rit naar Wetteren terug aanvatte.
Ik duim voor je. 🤞
Dankjewel Myriam 🙂
Mooie herfstbeelden, maar ik wens je vooral een gunstig resultaat van de onderzoeken toe!
Ik duim🤞.
Zelf ben ik geen fan van mist, maar mist en spinnenwebben geven een sfeervolle combinatie.
Ik kan mezelf ook geen fan noemen, en ik heb nog nooit zo hard opgezien tegen herfst en winter als nu. Maar gelukkig zijn er ook mooie kanten aan 🙂
Dankjewel!
Mooi hoe de zon door de mist prikte. Maar ook je bedauwde webjes mogen er zijn.
Dankjewel 🙂
Altijd lastig controles. Was het MRI dat de smartphone weg moest? Ik duim op het ok-vinkje binnenkort.
Dankjewel! Het zijn inderdaad iedere keer weer stress-momenten.
Het was een pet scan, tussen het inspuiten van de vloeistof en de scan zelf moet je een uur heel rustig blijven, zodat de vloeistof zo weinig mogelijk inwerkt op de spieren. Maar ook lezen en zo mag niet, echt volledige rust. In normale omstandigheden heb ik daar niet veel moeite mee, maar in het hokje in het ziekenhuis duurt zo’n uur erg lang.
Ik hoop dat je dit niet te vaak hoeft te doen dan.
Tot nog toe 1 keer per jaar. Geen idee hoe het hierna gaat verlopen.
Ik duim voor een goed resultaat! Mooie zonsopgang.
Dankjewel, en dankjewel 🙂
Mazzelaar ik was 2 dagen onderweg en ze kwam er maar niet door!
Ja, we hadden echt geluk!
mooie ochtendlijk foto’s
en een goed resultaat gewenst
Bij die eerste foto dacht ik héél even dat er twee buitenaardse figuren stonden. 😉
Je geduld werd beloond met die prachtige spinnenweb foto’s.
Ons geduld werd inderdaad beloond. Blij dat we bleven 🙂
Prachtig! De ochtenden waren magisch mooi de laatste dagen. Ik was ook telkens heel vroeg op en heb er ook zo van genoten.
Het beste met het onderzoek. Ik duim voor een goed resultaat. Het zal wellicht toch altijd spanning met zich meebrengen. Lieve groet.
Om ze te zien, moet ik al echt op stap gaan, hier thuis zie ik maar heel weinig van de zonsopgang.
Die onderzoeken brengen inderdaad altijd weer spanning met zich mee. Dankjewel 🙂
Vanuit onze ‘tijdelijke woonst’ in IJzendijke kijken we zo ver we kunnen in de vlakke polder. Het heeft echt iets. Maar misschien wel deprimerend in de winter als er geen kleuren en geen beweging zijn. Maar nu treffen we het maar hier met die schitterende ochtenden.
Toch wel een gelukje in een zware periode hè? 🙂
Zeker!
Wachten tijdens en op resultaten van onderzoeken is energievretend. Ik wens je veel afleiding ondertussen. Met nog van die mooie zonsopgangen fotograferen bijvoorbeeld.
Dankjewel, en dankjewel 🙂
Dappere madam, die Sara. 😉
Nevelfoto’s kunnen heel sfeervol zijn. Die met de opkomende zon vind ik erg geslaagd.
En ja, die dauwdruppels: typisch herfst.
Ze was inderdaad heel dapper 🙂
Dankjewel!
(ik heb geen zin in herfst)
Oh, laat die herfst maar komen wat mij betreft. Die geuren! Die kleuren! (En tja, helaas ook iets te vaak die regen…)
Ik vrees dat ik er elk jaar harder tegenop zie. De herfst als prelude op die ellendige winter. En ja ja ik weet, seizoenen, dat moet, en al. Maar ja.
Gelukkig zijn er inderdaad de geuren en kleuren, die maken wel iets goed.
De winter is zeker ook niet aan mij besteed.
Dat zijn weer hele mooie, sfeervolle foto’s. Ik vind ze heel intiem, zo met dat omfloerste licht. Ook de spinnenwebben met dauw zijn fascinerend mooi! En zo zie je ze tenminste ook hangen 😀 Op onze moestuin loop ik regelmatig doorheen een onzichtbaar web… en dan maar hopen dat de bouwer ervan niet ergens in mijn nek is beland, eeek…
Ik duim morgen de hele dag voor je, Anne! Courage!
Dankjewel lieve T. <3
Hier in de tuin zijn de kruisspinnen zeer actief, heb ook altijd schrik dat ik met mijn kop in een web ga lopen en een spin in mijn nek ga krijgen 😀
De herfst is een speciaal jager tijde om toch heerlijk op los te fotograferen. Hans
Moedige fietser