Satur9Zondag 19 september
We worden rond 5u wakker van een stevige regenbui. We hebben allebei supergoed geslapen, wat een heerlijk bed, en de camper is ook goed geïsoleerd. Zalig.
Meneertje Mertens maakt koffie, mijn eerste kopje koffie drink ik in bed, zoals altijd. I love it. Het blijft nog wat regenen, we doen alles op het gemak. Het waait ook vrij hard, en we beslissen al snel dat we vandaag niet gaan fietsen, maar een wandeling maken naar de Phare de Chassiron. Ik maak mijn blogbericht, we ontbijten, het weer klaart uit en rond 10u15 hebben we onze wandelschoenen aan en rugzak gevuld, en zijn we weg. Eventjes over de weg, waarna we al snel tussen de wijngaarden en akkers op een aardeweg kunnen wandelen. Heerlijk. Wel een beetje verontrustend: er zijn jagers, en die jagen. Waarop weten we niet goed, en het lijkt ons ook wel wat vroeg voor het jachtseizoen. Maar goed, ze lopen van ons weg en dat stelt ons wat gerust. Er hangen ook bordjes dat er niet gejaagd mag worden, maar na een tijdje heb ik door dat die bordjes een grens markeren, en dat de jagers zich aan de goede kant van de grens bevinden.
Ach ja. Meneertje Mertens wandelt met een ei in zijn broek, ik vind het allemaal best wel OK, wat kan er ons gebeuren, Greg LeMond leeft toch ook nog. Het gaat verder over een smal wegje naar de kust. We stappen weer een aardeweg op, waar een jager op wacht staat. Die heeft ons dan tenminste gezien. Hehe. En zo lopen we naar de kust, waar we een hele tijd op een pad (zonder jagers) richting vuurtoren stappen, met zicht op de kust. En de wind in de snoet. Heerlijk.
Een plekje om te mediteren.
We hebben cash geld noch mondmaskers mee, dus moeten verzaken aan een bezoek aan de vuurtoren.
Het is sowieso vrij druk daar, en ik weet niet of we dat echt leuk gevonden zouden hebben. We ronden de kaap, eten een koekje, kijken naar de oceaan, en stappen verder. We belanden even in het drukke, toeristische deel aan de vuurtoren, waar we dit grappige circuit zien.
Maar kunnen snel weer naar de kustlijn, waar nauwelijks iemand is.
Het gaat verder via de weg, maar al snel slaan we af naar het dorp Chassiron, waar het rustig en mooi is.
Tegen dan is het al flink warm, en is het nog een goeie 2 kilometer door de velden naar “huis”. Onderweg zien we 2 kraaien en een roofvogel, het zou ook een uil kunnen zijn (kan dat? geen idee), één van de kraaien doet zijn best om de roofvogel uit hun domein te verjagen, maar de roofvogel laat zich niet zomaar doen. Een waar luchtgevecht.
We zien het torentje van de camperplaats al.
Terug op de camperplaats beslissen we te veranderen van plek. Waar we nu staan, hebben we geen WiFi (toch niet zonder ons bakje), en hebben twee koppels Fransen elke beweging die we doen, gezien. Dat steekt al snel tegen. Uiteindelijk gaan we helemaal aan de andere kant van de camperplaats staan, tegen de muur aan de straat, tussen de bomen ook. En hier bevalt het ons ten zeerste. Over het muurtje hebben we een weids uitzicht.
We kijken op het gemak naar het WK tijdrijden. Daarna maakt Meneertje Mertens buiten op de Party Grill ons eten klaar (in de grote wokpan: ajuin, spekjes, aardappelen, boontjes… lekker. Ideaal campingeten!), we gaan de afwas doen in het sanitair ter plaatse (waar ze mij geen twee keer gaan zien, ik hou van onderkomen gedoe maar zo erg hoeft het nu ook niet voor mij), stommelen nog wat rond en gaan vroeg slapen. We zijn beiden een beetje uitgewoond.
Maandag 20 september
De nacht is lawaaierig van de wind en regen. We slapen allebei wat onrustig, maar wel lang. Het klaart wel weer uit, maar het blijft hard waaien. Wat gaan we doen. Should we stay or should we go? Ik bekijk de weerkaarten nog maar eens, en we besluiten dat verder rijden weinig zin heeft. Naar het zuiden van Frankrijk trekken heeft weinig voordelen en biedt ook absoluut geen zekerheid op mooi weer, en in Spanje zouden we ook moeten wegtrekken van de Atlantische kust. Afstanden dus, die we ook moeten terugkeren binnen een vrij kort tijdsbestek. En de voorspellingen hier zien er eigenlijk niet écht slecht uit. Overdag in ieder geval weinig regen, en de wind zou de komende dagen gaan luwen. We will stay, dus. Deze namiddag eens kijken hoe lang we hier willen blijven, en het ticketje voor onze standplaats verlengen.
Meneertje Mertens maakt zich klaar voor een fietsrit, ik vind het te hard waaien voor de koersfiets en ga een paar korte ritjes in de omgeving doen met mijn gewone fiets. Een eerste ritje gaat door het centrum van Saint-Denis-d’Oléron naar de Plage de la Boirie, waar mooie standhutjes staan.
Daar zie ik ook de haven, en maak nog een rondje tot op een soort pier waar onderhoud van schepen gedaan wordt.
Ik keer terug naar de camperplaats, kan niet determineren hoe het zit met de fietsrit van Meneertje Mertens, en vertrek nog de andere richting uit, naar de Plage des Huttes. Onderweg krijg ik een telefoontje, dat hij ook naar daar zal komen. Ik trek naar boven, ben helemaal in mijn nopjes met de schoonheid daar.
Ik ben al even hard in mijn nopjes met deze foto’s.
Tegen dat ik terug beneden kom, is Meneertje Mertens daar ook. We rijden samen terug naar de camperplaats, hij is helemaal enthousiast dat hij een Frans oud-renner tegengekomen is met wie hij een groot deel van zijn rit afgelegd heeft, en met wie hij ook aangenaam gebabbeld heeft. Leuk.
We eten soep (jaaaa soep!), ik warm nog wat kip op die we meehadden, die we opeten met een boterham. Daarna is het ter plaatse rust met het WK tijdrijden van de vrouwen. We stellen onze planning wat gedetailleerder op en kijken hoe lang we waar gaan blijven. We blijven hier tot woensdagnamiddag, en rijden dan door naar onze volgende bestemming. Morgenochtend gaan we hier ter plaatse wat inkopen doen om de komende dagen proviand-gewijs door te komen.
Als avondeten kook ik spaghetti, die we opeten met meegebrachte spaghettisaus. Ik maak ook soep (jaja, soep soep!) voor de komende twee dagen.
Voor morgen ziet het weer er beter uit, vooral veel minder wind dan. Als dat zo is, dan maak ik ook een langere fietstocht . Rond 19u15 maak ik me klaar om nog eens naar de Plage des Huttes te trekken voor de zonsondergang. Het begint heel even te regenen, maar het is snel over.
Fietstochtje van drie kilometer, en dan een plekje zoeken. Ik kijk eerst waar ik deze middag was, maar daar staat de afsluiting behoorlijk in de weg. Naar beneden op het strand dan maar. En daar is het mooi.
Als de zon onder de horizon verdwenen is, pak ik mijn spullen bij elkaar, want ik moet nog 3 kilometer terug, en ik zie niet goed in het donker… snel wegwezen is de boodschap. Beetje jammer wel, want de mooiste kleuren zie ik nu. Nog snel een foto boven op de duinen, en dan ben ik weg.
Onderweg zie ik de Phare de Chassiron in werking, zalig. Die staat zo’n 4 kilometer van waar we verblijven. Ik ben tevreden van mijn extra ritje vandaag.
