Disclaimer 1: voor deze berichten zet ik de reacties uit. Ik maak deze verslagjes graag en ook voor mijn eigen archief (ik kom vaak teruglezen/kijken naar de verslagen van onze reizen), maar wil er verder geen tijd in investeren. Vooral genieten van wat nu is.
Disclaimer 2: vooral telefoonfoto’s nu. De foto’s met de Nikon bewaar ik voor thuis, waar ik ze beter tot hun recht kan doen komen. Dus verwacht achteraf ook nog maar wat terugkijken op wat was.
Vrijdag 17 september
Om 14u mogen we de mobilhome ophalen bij DD Mobilhomes, niet meer in Heestert maar in Beveren-Leie. We zijn al vroeg klaar met alles gereedmaken, dus we staan netjes klaar als we opgehaald worden. We worden voor de deur afgezet, zijn een kwartiertje te vroeg maar geen erg, we kijken nog eens rond. Daarna wordt de camper overgedragen (met behoorlijk wat schade van de vorige huurders en als gevolg daarvan wat onaangename verrassingen, jammer genoeg), en we zijn al om 15u terug in Gent om te laden.
De traditionale happy face bij het vertrek.
Op de E17 vinden we het nooit tof, shows why.
Het inladen van onze spullen verloopt erg vlot, om 17u zijn we klaar om te vertrekken.
We rijden via de E40 en zo verder via de A10 naar de Franse grens.
Waar toch wel wat controle is. En wat aanschuiven. Ook verder op de A16 zijn werken en moeten we aanschuiven. We rijden deze keer via de autosnelweg want we willen snel vorderen. Meneertje Mertens wil halthouden om een boterhammetje te eten, maar rijdt onoplettend de Aire des Deux Caps voorbij. We moeten dus nog even verder, maar dat blijkt een geniale zet te zijn, de volgende Aire (des Falaises de Widehem-Ouest) ligt vla aan de kust, en we worden er getrakteerd op een magistrale zonsondergang. Prachtig.
We zien ook de maan.
Het laatste toefje zon.
Ons huisje voor de komende twee weken.
Waarna we gezwind weer verder rijden, en rond 22u aankomen op de camperplaats van Flocques, waar we voor de zekerheid gereserveerd hadden. Niet echt nodig want de camperplaats is niet volzet, maar er staan toch flink wat campers. Opmerkelijk voor een ordinaire parking op een vijftal kilometer van de kust. Wat ons niet uitmaakt, want dit is voor ons puur een overnachtingsplaats waar we veilig staan. We potteren nog wat rond en kruipen in onze nest, want morgen willen we… vroeg vertrekken. Hehe.
Zaterdag 18 september
De wekker staat om 5u. Een eerste keer koffie maken, die ik zoals naar gewoonte op bed geserveerd krijg. Vandaag wacht ons een lange dag rijden. Eerst ontbijt, en rond 6u30 vertrekken we met een klein ommetje langs de kust. We posteren ons langs een heel rustige weg in Criel-sur-Mer, en kijken naar de zonsopgang.
Ik moet me inhouden om het statief en de camera niet uit te halen, maar ik zal nog genoeg gelegenheid krijgen en de omstandigheden zijn hier niet echt ideaal. Rond 7u30 vertrekken we, nu voor echt. We rijden nog even langs mooie kustwegen, maar daarna trekken we meer het binnenland in. Richting autosnelweg. We hebben 650km te rijden, en die willen we op één dag doen. Via de routes départementales lukt dat nooit, dus voor één keer autosnelweg. Het duurt een heel eind voor we op de autosnelweg geraken, nog ruimschoots voorbij Rouen.
Het duurt zo lang dat ik me afvraag of ik me niet vergist hebt, maar het klopt. Na een goeie 100km rijden we de autosnelweg op en kunnen we wat meer snelheid maken. We stoppen heel regelmatig, voor een kop koffie…
… voor een boterham, om eens de beentjes te strekken, om de kobbewebben uit ons hoofd te jagen, want man man man, wat is dit saaaaaaaaaaaai. We rijden niet bepaald door het meest spannende landschap van Frankrijk, en een mens ziet twee keer niks op de autosnelweg. In het begin zijn er nog een paar mooie viaducten, maar dan hebben we het zo’n beetje gehad. Geeuwen en gapen tot de tranen ons in de ogen springen. Af en toe krijgen we eens een buitje, over het algemeen is het weer redelijk. We zien een hele tijd enorm veel wagens die paarden vervoeren, zou er ergens een evenement zijn? Ergens onderweg zien we de paardenwagens steeds meer vervangen worden door mobilhomes, we komen er enorm veel tegen. Camperaars zwaaien naar elkaar als ze elkaar kruisen (over het algemeen toch), Meneertje Mertens heeft bijna een lam armpje van het vele zwaaien.
Na La Rochelle is het afgelopen met de autosnelweg, en rijden we nog 100km verder op departementale wegen. Het is vrij druk. We rijden langs een plek waar we later nog gaan terugkomen, het Viaduc de Martrou. Mooi om zien. Een eindje verder zijn we alle vermoeidheid vergeten als we de brug naar Île d’Oléron over rijden.
Wat een pracht.
We rijden het ganse eiland door naar Saint-Denis-d’Oléron, waar we aankomen op een camperplaats waar we eerder waren, de Aire de Camping Car du Moulin. Ze is behoorlijk gigantisch (meer dan 100 plaatsen) maar we vonden de sfeer er wel fijn. Ondanks de grote vloot campers die we zagen vertrekken toen we naar hier reden, staat de camperplaats zo goed als vol. We hebben de indruk dat we er het laatste deftige plaatsje kunnen innemen.
We installeren ons, zitten wat op het gemak, doen eens een toerke rond de camperplaats, eten brood met spek en eitjes, en genieten van een rustige avond. Het weer is niet echt schitterend te noemen, maar ook niet echt slecht. Afwachten wat de komende dagen brengen op dat vlak. We waren niet van plan om met slecht weer hier te blijven, we wilden dan wel naar Spanje of het zuiden van Frankrijk rijden. Maar de weerkaarten zien er momenteel zo uit, dat dat niet echt evident is. We zien wel!
Ik ben al blij dat de stokrozen hier nog bloeien, en veel ander moois. Zoals deze oleander.
