Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Edit: vergat ik nog te vermelden. Ik maakte ondertussen ook een Youtube playlist van ons #wedraaiendoor avontuur. Klikkedieklik. Abonneren kan, uiteraard!
Vorige week had ik Where Is My Boy van Faultline (ft. Chris Martin), waarop Goofball doordraaide met Papaoutai van Stromae.
Een heel mooi vervolg op het thema van gemis, door de zeer geniale Stromae.
Ik volgde heelder gedachtentreinen via family, vader, daddy, mother, mama… Zappa en Prince had ik al, en dan zijn er een aantal die ik ECHT NIET WIL. Er was ook Our Day van Split Enz, een prachtig nummer waarin Neil Finn over zijn ongeboren zoon zingt, maar wat ik nu te eighties vind klinken.
Maar altijd spookte de Finn Family door mijn hoofd, waarna ik toch eens ging zoeken en ik op deze Better Be Home Soon versie van Neil, Liam en Elroy Finn stuitte, en dat plaatje klopte volledig: het nummer zelf, het gevoel ervan, hoe vader met zijn twee zonen samen speelt, hun interactie, hoe ze elkaar aanvoelen.
Deze opname werd gemaakt tijdens de lockdown 2020, toen Neil Finn met zijn familie vastzat in Los Angeles. Neil Finn deed toen elke dag een korte online sessie, meestal gewoon audio zonder beeld, vaak alleen, soms met een zoon of zijn twee zonen, heel af en toe met de zeer grappige kleinzoon erbij, soms met anderen als Nick Seymour. Via een internet-verbinding dus want het was lockdown en die laatste zat in Ierland. Het was tijdens de lockdown een echte opkikker om naar deze sessies te kunnen luisteren. En wat kwamen er soms mooie dingen uit! Zoals dit dus.
Luister vooral tot het einde, voor het mooie einde en het grappige afscheid (wat bij mij iedere keer weer een hysterische giechel veroorzaakt).
Goofball, ’t is weer aan u!
Een mooi, bekend en rustig streepje muziek in de ochtend. Dan nog een live versie vanuit het repetitiekot!
Fangradio is zalig, zoveel mooie live-muziek vanuit het repetitiehok. Dat was ook iets moois aan de lockdown.
zeer mooie versie! schoontje.
ha met je familiebanden schiet me nu net de Kelly Family te binnen…hahha, had ook gekund maar staat vermoedelijk in je rijtje ECHT NIET. :D.
Yep. Behoort tot het ECHT NIET RIJTJE, zeker weten. (geloof het of niet, maar ook al die jaren terug in 1978 of zo vond ik Whooooooooo’ll Stop the Rain ook al verschrikkelijk).
Da’s een schoontje.
Ja hè 🙂
Die is knal d’erop. Heel mooi!
Ja hè 🙂
Een fijne, intimistische versie. Me like.
Me too. Lockdownmuziekjes, ze waren (zijn) mooi.
Wat een heerlijk nummer.
Ja hè, staat als een huis. (heh, pun intended)