Satur9Op donderdag is het hier Throwback Thursday. In 2021 duik ik in mijn analoog fotoarchief en scan foto’s in. Elke week één foto, eens zien hoe lang ik dat volhou, ha! Van enige chronologische aanpak of logische volgorde is geen sprake, ik neem een willekeurig fotoalbum en scan een foto in.
Samen met de foto van mijn grootvader op zijn werk, scande Herman nog een pak foto’s in, letterlijk “uit de oude doos”. Een mooie blikken doos die bij mijn grootouders stond. En daar zitten zo’n leuke foto’s tussen, dat ik die hier niet kan negeren, dus ga ik de komende weken nog verder met foto’s uit een heel ver verleden. Jullie vinden dat leuk, ik vind dat leuk, dus win-win hè.
Ik begin met deze foto van mijn ma, ook aan het werk. Een aantal kleinkinderen valt nu wellicht van hun stoel bij het lezen dat hun oma nog gewerkt heeft, maar ja, dat heeft zij nog gedaan. Getuige deze foto.
Gemaakt in een textielfabriek in Gent, een katoenspinnerij. Omgeving Nieuwevaart/Wiedauwkaai, ongeveer waar nu het Eskimofabriekje is. Gent was een textielstad, een zeer rijk verleden, maar het grootste deel van deze fabrieken hield tussen WO II en 2000 op met bestaan. Deze reconstructie van de Gentse textielindustrie 1900-2000 vind ik erg interessant.
Deze foto dus, in de katoenspinnerij, mijn ma aan het werk. Wellicht ergens rond 1955 – 1957.
Ik wist helemaal niet dat Gent ooit een textielstad was.
Ik heb destijds mijn thesis gemaakt over de wol- en lakennijverheid in België en ik herinner me dat ik daarvoor een aantal keren naar bedrijven in Menen en Wervik ben geweest. Lang vervlogen tijden …
In West-Vlaanderen was ook veel textielindustrie, waarvan meer overgebleven is dan in Gent. Het is een rijk verleden, maar het is wel voltooid verleden tijd.
Ik weet dat Gent een textielstad is geweest. Ik heb nog bureelwerk gedaan in een textielbedrijf in Sleidinge.
Mooie foto en ik herken mijn tante heel goed ook al zie je maar de zijkant.
Calcutta?
Calcutta doet een bel rinkelen, maar dan eerder ivm. een tante Margriet, getrouwd met Adhémar (schitterende namen hè), de broer van mijn grootvader. Zij deed iets met textiel in een verre uithoek van het Meetjesland (Vlatex, vroeger in Sint-Jan-in-Eremo). Calcutta is in Sleidinge.
Het moet op de hoek van de Wiedauwkaai en de Nieuwevaart geweest zijn, en dan is dit plausibel:
Nieuwevaart 51-53 (Gent)
Site van Vynckier, bedrijf van elektrisch schakelmaterieel, dat hier gevestigd is sinds 1937. Omvangrijk bedrijventerrein, dat voornamelijk de gebouwen van drie vroegere textielfabrieken groepeert: Parmentier, Van Hoegaerden & Cie, opgevolgd door Indiennerie, Teinturerie Gantoise en tenslotte de spinnerij Pipyn.
Maar Herman gaat eens zien of ze zich nog iets van naam herinnert.
En pas vanmorgen zag ik dat je dit reageerde op Veerle, my bad 🙂
Calcutta?
Ik vind het ook een mooie foto, een mooi tijdsbeeld ook.
een knappe foto is me dit wel
Gent en textiel: voltooid verleden tijd
prettige dag
Het was een rijk verleden, maar er is weinig van over, jammer genoeg.
Dankjewel!
Prachtige foto!
Gent en omstreken heeft een rijk textielverleden.
Mijn vader werkte als jonge kerel als privéchauffeur voor een textielondernemer in Eeklo. Die foto van hem naast die taxi – in uniform – moet ik ook eens opzoeken. Je ziet, je brengt herinneringen boven met deze foto van jouw moeder.
En dat vind ik fijn. Ik hoop dat je die foto vindt, en dat je die wil delen, want nu intrigeert het me echt wel. Mooi toch, die herinneringen 🙂
Ik hou van de manier waarop je met de foto’s het verleden toont. Mooi beeld!
Dankjewel! Vind ik een mooi compliment 🙂
Prachtige herinnering aan oma. Wat een souvenirs! Ja Gent textiel stad met de textiel baronnen van de UCO met hu n groot gebouw in Gentbrugge en de baron op het 13de met zijn zwembad. Menige weverij spinnerij in de omgeving was hun eigendom en maar Frans spreken. Vervlogen tijd.
Ja, UCO was hier inderdaad erg groot. Ook op de Dendermondsesteenweg (vlakbij ons) is lang een gebouw geweest, heeft lang leeg gestaan en is dan uitgebrand. En ja, veel textielbedrijven met Franse naam. La bourgeoisie de Gand 🙂
(toen ik begin jaren 80 op de Henleykaai woonde, woonde onder ons zo’n typisch oud koppel met mevrouw met bontjas en een paars kapsel, ze reden met een strijkijzer en praatten Frans Gents of Gents Frans)
Haha ja ken dat!
Een hele leuke foto, maar ze draagt haar mondmasker wel verkeerd. 😀
Hahaha 🙂
Prachtig, ook de commentaren en je antwoorden onder de foto. In Nederland zou je misschien vergelijkbare verhalen kunnen maken over de textielindustrie van Enschede en Tilburg in die tijd. Ook geweest.
Dankjewel 🙂 Ik ga daar eens wat over opzoeken, over de Nederlandse parallellen, interesseert me wel.
Een schort voor om de kleding te beschermen, zo 1955, net als de kuitlange “kokerrok” uit die dagen. ik droeg ze ook als 15 jarige,( dat was 2 jaar later) ik herinner me een witte met een bruin streepje.
Ik vind het fijn dat je altijd zoveel herkent in die oude foto’s. Er volgen er nog, heb nog wat pareltjes liggen 🙂
Logisch, ik scheel waarschijnlijk minder in leeftijd met jouw ouders dan met jou ,in 1955 was ik 13 😉
Ja waarom wij niet hé, we zijn niet meer of minder dan anderen en het is gelukkig nu weer onder controle. De tweede prik vergeet ze maar gauw.
Bijzondere foto’s!!
Mijn moeder heeft in de kousenfabriek gewerkt, helaas geen foto’s van!
Ik ben zo blij dat die foto’s er zijn bij ons 🙂
het fabrieksleven zijn we toch heel sterk verloren in België eh. Dat maakt onze economie wel wat kwetsbaarder .
Als je daarbij stilstaat, wat voor werk er allemaal verloren gegaan is de laatste pakweg 100 jaar, het is beangstigend hoor.