Op donderdag is het hier Throwback Thursday. In 2021 duik ik in mijn analoog fotoarchief en scan foto’s in. Elke week één foto, eens zien hoe lang ik dat volhou, ha! Van enige chronologische aanpak of logische volgorde is geen sprake, ik neem een willekeurig fotoalbum en scan een foto in.
Deze week kreeg ik deze foto’s van Herman. Er volgden er nog, dus volgende week nog wat oude foto’s.
Onderstaande foto’s zijn foto’s van Herman zelf. Uit het eerste en tweede leerjaar. 1947 en 1948 in de school Sint-Jozef (Sint-Pieters-Buiten, Gent) toen bestuurd door de Broeders van Liefde, nu deel uitmakend van de groep Sint-Lieven.
Van de eerste foto vind ik dat hij er niet zo oud uit ziet. De kindjes zien er gewoon alledaagse kindjes uit die we nu ook kennen (haha). De meeste kleding ziet er eigenlijk niet zó gedateerd uit, behalve eens een paar schoenen dat jongens nu niet meer zouden dragen, of een kapsel dat nu “niet meer kan”. Maar dan nog, nu kan alles weer van vroeger, vind ik, zelfs jongetjes heten weer Maurice en Achilles.
Herman schreef zelf: Na de schrijfoefeningen met pen en inkt moesten wij onze handen omhoog houden en liep Broeder Elias (1e studiejaar) rond met een liniaal. Wie inkt aan de vingers had kreeg een tik. Nu kan dat niet meer… want men schrijft niet meer met pen en inkt.
De tweede foto (tweede leerjaar dus, 1948) is een ander paar mouwen. Dat kunnen we ons nu niet meer voorstellen.
Herman: Meester Michel (2e studiejaar) vond ik de beste meester. Hij is heel oud geworden. Hij ontgoochelde mij omdat hij niet wist wat een “essoreuse” was, het woord dat ik thuis hoorde voor een droogzwierder.
En ook: Ik denk niet dat Zijn Rijk ons toegekomen is.
Zo’n klasfoto’s zijn toch echt wel schitterende tijdsdocumenten.
Wie Herman kent, mag hem eens zoeken. Ik geef later in de commentaren wel mee waar hij staat. (ja, zelf haalde ik hem er heel vlot uit)
Prachtig om te zien die klasfoto’s van vroeger. Ze zeggen enorm veel over het tijdsbeeld. Nu worden de klasfoto’s genomen naar eigen fantasie. Bij ons mogen de klassen zelf bepalen in welke originele opstelling ze willen staan.
Ik ben benieuwd waar Herman staat.
Klasfoto’s in gelijk welke vorm vind ik altijd leuk om zien. Zo zelf mogen bepalen wat je er als klas van maakt, vind ik wel tof 🙂
Nog vergeten: Herman is op de eerste foto het ventje helemaal links op de onderste rij, op de tweede foto de derde van links achteraan.
Inderdaad, die eerste foto ziet er helemaal niet zo oud uit. Die tweede, op de knietjes, … het is misschien wel daarvan dat ik nu zo’n slechte knieën heb!
Hahaha 🙂
Prachtig dergelijke oude klassenfoto’s.
Waar ik dan benieuwd naar ben, staan de namen van de andere kinderen op de achterkant? Zelf heb ik dat bij sommige wel, bij andere foto’s heb ik geen idee meer wie wie is.
Ik zou het eens moeten vragen aan Herman hoe dat bij hem zit.
Toen ik in de lagere school zat, vonden mijn zussen dat wel belangrijk om die namen op te schrijven voor later, en ik heb dus volgens mij wel een paar foto’s waar achteraan de namen staan.
Spijtig genoeg staan er geen namen op de achterkant van de foto’s. Van bijna de helft van mijn medeleerlingen ken ik nog de naam. Drie van hen ontmoette ik tot corona uitbrak één keer per jaar tijdens een ontmoeting van oude oud-scouts.
Krijg daar kippenvel van, afschuwelijke herinneringen…
Maar mensen toch… Je ziet goed dat die fotograaf heel sterk was in het vastleggen van oorlogstaferelen.
Die scheve foto bovenaan, die martelfoto onderaan, heel straf!
Maar wel een heel leuke souvenir!
Heerlijke foto’s uit de oude doos, vind ik, los van de kwaliteit 🙂
Absoluut!
tijdsdocumenten. dat mag je wel zeggen
klassenfoto’s heb ik helaas niet meer
groeten
Ik ben wel blij dat we veel foto’s hebben uit vervlogen tijden 🙂
Die broeders van liefde zijn toch slecht te rijmen met de meppende liniaal. We mogen toch hopen dat die ,mét de inktpen, verdwenen is.
Leuk om zulke foto’s van jezelf te hebben.
De broeders van liefde, ze waren bepaald niet de meest liefdevolle. Nu is dat wel verdwenen hè. Maar bij mijn moeder is zo de linkshandigheid eruit gemept.
Deze souvenirs zijn echt wel onbetaalbaar, vind ik.
Ach, heb ik ook nog meegemaakt, klappen met de liniaal kwam in de jaren 60 ook nog wel voor.
Herman, geen idee ben benieuwd. Hans
In de jaren 70 gelukkig niet meer meegemaakt.
Herman is op de eerste foto het ventje links op de onderste rij, op de tweede foto de derde van links achteraan.
ik zit vooral op de haartooi te kijken. een bles opzij kammen en dan recht de schaar erin was blijkbaar toch modieus.
Ja hè 🙂 Ik vind het echt leuk om die foto in detail te bekijken 🙂