Donderdag 29 april
We hadden een nacht met veel onderbrekingen. Het begon gisteravond met een malse regen, die geleidelijk overging in stevige regen. Geen bui of buitjes, maar gestaag aan één stuk door. Dat gaf toch wel wat lawaai, samen met de wind, en we waren regelmatig wakker. En dus ook weer vroeg wakker. Een kop koffie, waarna we vertrekken naar Deinze om wat kleren te wassen op de parking van een winkelcentrum. Tijdens het wassen en drogen ontbijten we op het gemakje. Het regent nog steeds, maar we rijden toch door naar Kemmel voor een wandeling die we willen maken op de Kemmelberg. We zien wel wat het geeft.
Onderweg regent het echt oude wijven, katten én honden, maar stilaan wordt het minder. We komen in dé streek van de herinneringen aan WOI, zien vele kerkhoven en rijden door Passendale. In Kemmel zoeken we een goed plekje voor de camper, wat we vinden op de gemeentelijke parking. De wandeling start er ook vlakbij, ideaal. Het lijkt ons OK om toch maar te vertrekken.
Het is een zware wandeling, constant op en af, tot helemaal op de top van de Kemmelberg. Ik moet altijd denken aan Raymond: de Kemmelberg, het Gravensteen, Ik kan niet kakken ik ben ziek ooh-ooh (ja sorry, ik ken vooral de live-versie van Kamiel in België ) (luisteren, echt, zalig!) (en als ge eens wilt sterven van melancholie, luister dan hier ook eens naar, ‘t is kort maar krachtig). Maar we worden beloond met werkelijk prachtige uitzichten, wat is dit een mooie streek.
Op de Kemmelberg staan menhirs! (meer hier)
En ook allerlei houten beeldjes.
Een grappig extraatje: er is een oefening van het leger, en om de haverklap stuiten we op soldaten en grote legerjeeps. We krijgen het gevoel dat ze ons volgen, maar misschien hebben de soldaten hetzelfde gevoel wel. Foto’s durven we niet maken, uit veiligheidsoverwegingen want de soldaten zijn gewapend.
We komen ook wat klein grut tegen.
Het kerkje van Dranouter. Romantisch, sprookjesachtig landschap.
Het landschap is hier simpelweg prachtig.
Bovenop de Kemmelberg is er het Franse massagraf van Wereldoorlog I.
Een fijn extraatje is dat de koers hier ook wel vaker passeert. Hebben we deze helling(en) ook eens gezien.
Tot mijn groot plezier is het bos op de Kemmelberg ook een boshyacinten-bos. In het begin twijfel ik nog even, maar na een tijdje zijn er toch de heel specifieke zichten vol blauwpaarse bloemetjes.
Prachtig! En ze ruiken zo lekker ook. Ik ben in de wolken dat we onverwacht toch nog boshyacinten zien dit jaar. Je hoeft er absoluut niet voor naar het Hallerbos (maar dat wisten we al).
Deze foto geeft een idee hoe lastig de wandeling wel was.
Tot op het eind zien we boshyacinten.
We passeren nog eens langs het kasteel/gemeentehuis, en zijn bijna aan het einde van onze wandeling.
Behoorlijk moe komen we terug bij de camper. Hij staat een beetje scheef maar dat deert niet: ik warm onze laatste portie soep op en we eten boterhammen. Dat smaakt! Daarna gaan we nog een bankautomaat zoeken, en rijden we dan verder naar camperplaats ‘t Nesthof in Diksmuide. Die is gelegen op een boerderij.
We worden er alweer vriendelijk ontvangen, lozen en tanken water, en zoeken het ons toegewezen plekje op de wei op. Het is ook hier dik in orde. We reserveerden voor 3 dagen. We werden geconfronteerd met een aantal volle camperplaatsen (o.a. Sixtusbos waar we graag gestaan hadden), en namen dus het zekere voor het onzekere. Zondag verkassen we nog voor 2 dagen naar een andere camperplaats in de omgeving, als dat in orde komt tenminste. Daarna zien we wel weer verder.
We staan in een open vlakte, en de wind blaast hard. Maar we zijn flink genoeg geweest vandaag, en mogen de rest van de dag binnen blijven. Heerlijk, in het zonnetje achter glas. Beetje laptoppen, beetje TV kijken, beetje prutsen. We hebben gratis internet en ik kan mijn foto’s eens op Google Foto’s zwieren, hoera! ‘s Avonds eten we overschot van gisteren met een boterhammetje, de puf is er niet meer om nog te koken. En het waait te hard om buiten te koken, dat ook al.
Tegen de avond begint de wind wat terug te vallen. Ik loop nog even buiten om naar de zonsondergang te kijken en maak wat foto’s van de omgeving.
Kapelletje aan het begin van de oprit.
Waar de campers staan.
Vanuit mijn bed zie ik dit.
Later voor het slapengaan gaat Meneertje Mertens nog even naar buiten en maakt deze mooie foto.
Vrijdag 30 april
We hebben een goede nacht, het is hier zoals verwacht behoorlijk stil. Niet muisstil: in de verte klinkt lawaai van verkeer. Maar verder: niks.
Als de hanen kraaien, sta ik op en kleed ik me aan om foto’s te gaan maken van de zonsopgang. Met mijn wintervest, nog maar eens. Het is 2 graden. En het is mooi nevelig. Ik loop in het veld achter de campers maar dat is niks, daar staat teveel rommel en een camionette. Ik ga het erf af en beland op een plek wat verder, maar nog steeds met de bestelwagen in zicht. Ik ga weer de andere kant op, tot in op een wegje in het veld achter het huis van de eigenaar van de camperplek. En dat is het. Mooi! Langs de ene kant de zonsopgang in de nevel.
Mooi ook hoe de wolken een soort silhouetten vormen.
Langs de andere kant een veld en bomen.
Gemaakt met mijn telefoon:
De foto’s met mijn Samsung vind ik ook echt wel heel mooi.
Het is maar frisjes dus keer ik terug naar de camper, maar na een kwartiertje ga ik toch nog foto’s maken van de zon die boven de mist verschijnt.
We drinken koffie, en houden het nog wat rustig. Meneertje Mertens ziet geitjes aan de schuur.
Mijn plan is een rustige voormiddag te houden, soep te maken (heh), vroeg te eten en daarna ons fietstochtje te doen. Meneertje Mertens dacht in de voormiddag al eens te gaan fietsen, maar ziet daarvan af door de kou. Na de soep met boterhammen willen we ons klaarmaken om te vertrekken, maar dan begint het te regenen. Meh, we gaan niet vertrekken in de regen. Gelukkig maar, want op een bepaald moment is het toch wel serieus aan het hozen, met hagel en al. Maar uiteindelijk houdt het op, en goed een uur later dan voorzien gaan we toch op pad.
We rijden via de Duitse Militaire Begraafplaats in Vladslo. Zoals alle oorlogskerkhoven, imposant en indrukwekkend en een beetje op de adem pakkend.
Er staan mooie en al even hard op de adem pakkende beelden van Käthe Kolwitz, “Het treurende ouderpaar”
Daarna rijden we met de wind in de rug richting Diksmuide. Gelukkig maar, want die voorspelde 1 à 2 beaufort zijn er toch wel wat meer geworden. In Diksmuide gaan we op zoek naar de scheepswerf, waar het schip van mijn zus en schoonbroer ligt voor onderhoud. We moeten even zoeken, maar vinden het toch vlot, zowat in de schaduw van de IJzertoren.
Indrukwekkend.
We zien niemand aanwezig (wat kon, wist ik van Hilde), en rijden verder naar de brug over de IJzer. We rijden langs de IJzertoren en dan iets verder zien we de scheepswerf van de overkant.
We maken er nog wat foto’s van de Eiland en zien een reiger zitten op het blauwe ponton links.
Hilde en Joeri zien ons nu wel vanuit de stuurhut, zwaaien nog naar ons maar wij zien hen niet. We rijden nog een eindje langs de IJzer, stoppen voor een foto, ik zie een Whatsapp berichtje van Hilde, en Whatsapp terug dat we nog even langs zullen komen.
We doen nog een boodschap, en rijden terug naar de werf. Nu zien we Joeri en Hilde wel. Ik zou dus nooit op een schip kunnen wonen: als het in het droogdok ligt, durf ik er vanzeleven niet op en af op zo’n ladder, brrrr. Hilde geeft toe dat ze het toch ook wel wat creepy vindt, zeker in het begin dat ze zo hoog en droog liggen.
We doen een kort babbeltje, en rijden weer verder. Van de 30km hebben we er een goede 20 met meewind mogen rijden, maar het laatste eind langs de IJzer naar de camperplaats is tegen de wind in. Maar eigenlijk valt het best nog wel mee, behalve de allerlaatste kilometer, die is echt wel pittig. Terug op de camperplaats kruipen we toch vooral in de camper, temperatuur 11 graden, gevoelstemperatuur 8 graden en een fikse wind vind ik niks om buiten te zitten. Anderen zitten wel buiten, met wintervest en al, maar dat zegt me niks. We bestellen weer een bruin broodje voor morgen, en wachten op de spaghetti die Meneertje Mertens vanmorgen ging bestellen. En die is lekker.
Voor de rest brengen we als vanouds een rustige avond door. Meneertje Mertens probeert eens een timelapse te maken van de zonsondergang, om morgen een betere poging te wagen bij de zonsopgang.
Zalige foto’s <3 en leuk om alles zo te volgen =)
Dankjewel! Fijn dat je het ook leuk vindt om volgen 🙂
Ik vind jullie reis zo mooi. Dat is toch ‘gelukkig zijn’.
Fantastisch mooie foto’s. Ik hou enorm van die met de slierten nevel.
En overal zie je toch iets anders.
Wat een lange fietstocht. Dat zou ik dus niet kunnen met mijn kapotte knie en ik vrees dat ik veel zou missen mochten we met de mobilhome op vakantie gaan.
Ik heb wel veel geluk gehad. Drie, jaaaaaaa drie reisverhalen na elkaar kunnen lezen en geen ‘mosselen met friet’ gegeten tussendoor.
Geniet verder. Ik weet dat het niet echt warm is maar jullie hebben toch nog niet veel regen gehad.
Tot gauw hier!
De weersvoorspellingen zijn nu wat minder, maar we hebben vanmorgen voor het begon te waaien toch nog een fietstocht kunnen doen. En nu zien we wel weer wat er verder gebeurt. Ook als het weer minder wordt, gaan we niet klagen, we hebben al veel mooie dagen gehad! Ondanks de kou.
Ik denk dat je van met de mobilhome reizen kan maken wat je zelf wil, met de beperkingen die je hebt. Ik denk dat het net een voordeel is dat je veel kan rijden en zien.
Kijk, ik haat het dus niet allemaal: Kemmel vind ik de max! Ik ben er nog redelijk vaak geweest en heerlijk om deze foto’s te zien! 🙂 Wist je dat de grootste rommelmarkt van West-Vlaanderen die van Kemmel is? En er is ook jaarlijks (normaal) een zoetemarkt. Echt geweldig! Ik ging vroeger ook elk jaar gaan kijken naar de rally in Kemmel.
Mooie zonsopgang- en nevelfoto’s! Neen, voor boshyacintjes moet je niet naar het Hallerbos (veel te druk!). Bij ons groeien ze tegenwoordig gewoon in de tuin. Geen idee hoe ze daar gekomen zijn.
Ja, die wind hè. Wij hadden vorig weer prachtig zonnig weer aan zee, maar 5 Bft om te fietsen vond ik toch ook wat veel van het goeie. Toch maar doorgebeten en mooie tochtjes gefietst.
Er zijn veel bossen waar je boshyacinten vindt. Het Hallerbos is inderdaad veel te druk, zulke plekken zijn jammer genoeg niet leuk meer. Fijn dat jullie die mooie bloemetjes in eigen tuin hebben 🙂
We zijn gisteren gaan fietsen in de Moeren, met veel minder wind. 2 beaufort denk ik dan, max 3. En het was goed te doen. Maar meer moest het ook niet zijn. Nu zitten we elders en we waaien bijna weg 🙂 Maar voor het zo hard begon te waaien, hebben we toch nog een fijn ritje gedaan.
In La Douce France nog wel. Toch nog even het échte vakantiegevoel opgezocht.
Maar ook hier in België hebben we dat vakantiegevoel ook. Zo’n mooie plekken gezien al, en we zitten hier weer fantastisch 🙂
Ik miste het vakantiegevoel compleet vorige week aan zee. Ondanks het schitterend zonnig weer. Maar wij zijn terrasjesmensen hé en wij houden wel van wat volk. Het is mij overal veel te stil nu.
Wij hebben het geluk geen terrasjesmensen te zijn hè, we missen eigenlijk maar weinig.
Zoveel te beter voor jullie.
Hele mooie foto’s van ons prachtige landje. Soms denk ik zo’n camper dat moet wel fijn zijn, maar bij die temperaturen, neen, dat is niets voor mij. Maar wel genieten van de prachtige beelden
Eigenlijk valt het ons best wel mee, die temperaturen. Het is minder lastig. Hij is wel goed warm te houden, die camper.
Gelukkig!!
Dag vroeg opstaan heeft toch zijn voordelen om mooie zonsopgangen te maken! Een serieuze klim en een hele reeks foto’s waar we kunnen bij genieten en ja zien we nu ook nog eens anders die Kemmelberg. Diksmuide lang geleden, tof jullie genieten en dat is heel leuk. Doe het verder!
Zeker weten hoor, en wij vinden vroeg opstaan echt niet erg. De Kemmelberg is echt prachtig.
Zalig dat je dat kan!
Het weer mag dan niet echt fantastisch zijn, je hebt wel weer prachtige foto’s gemaakt.
Dankjewel! 🙂 Het weer was tot nu toe zeker goed genoeg, niet schitterend, maar ook niet slecht. Vanaf vandaag gaat het wel bergaf.
Toch nog maar even volhouden, hè … Hoe lang ‘moet’ je nog …? 😉
We “moeten” nog lang hoor, tot 21 mei! 😀 Ik ga er dus van uit dat we na het voorspelde slechte weer, ook nog een portie mooi weer krijgen 🙂
Dat zou na deze week toch moeten lukken, lijkt me. Ik zal voor jullie duimen. In elk geval veel plezier verder.
Dankjewel! 🙂
In eigen land valt wel veel te beleven en te bezichtigen en daar heb je een interessant en mooi verhaal van gemaakt. Boeiend.
Dankjewel! Ons land mag dan wel klein zijn, maar er is genoeg te zien 🙂
Fraaie tocht. Dat gebied stond op mijn lijstje tijdens een fietstocht naar Parijs die nog gemaakt moet worden, maar dat zal nog wel even duren voor dat weer kan. Nu heb ik vast jouw beelden en info.
Die plannen voor een fietstocht naar Parijs lopen zeker niet weg, hopelijk kan dat allemaal weer binnen afzienbare tijd.
Wat is de Kemmelberg toch mooi. En de foto’s die je nam zijn echt schitterend, vooral die met het neveltje.
Vladslo… ik hield het gewoon niet meer droog toen we het bezochten… Het was het laatste oorlogskerkhof dat we die dag bezochten en dit is me toch het meest bijgebleven.
Geniet verder!
Dankjewel! 🙂
De begraafplaats van Vladslo greep me ook naar de keel. Het is altijd indrukwekkend, maar deze had precies nog een extra dimensie. De beelden van Käthe Kolwitz dragen daartoe bij.
Maar de ochtendfoto’s zijn prachtig. Droog liggen met een boot lijkt me inderdaad niet echt geweldig.levert wel bijzondere foto’s op.
Het is een vast onderdeel van het leven op een schip, dat vergt veel onderhoud. Maar het is altijd wel spannend als ze zo’n schip uit het water hijsen!
Daar komt ongetwijfeld een groot vakmanschap aan te pas, op schade zit niemand te wachten.
Zeker. Het is deels zelf onderhouden, en sommige dingen laten doen. En sowieso moet het schip af en toe uit het water voor een onderhoud van de romp.
Die zonsopgang in de nevel, met zijn uitwaaierende oranjegouden slierten, is welhaast magisch. Zou dit het zijn wat ze bedoelen met ‘de ochtendstond heeft goud in de mond’? 😉
Leuk om virtueel met jullie te kunnen meereizen.
Ik denk dat men dat daarmee bedoelt, ja 😀
Fijn dat je graag virtueel meereist 🙂
Prachtige nevelfoto’s heb je gemaakt!
Jammer dat het alsmaar zo koud is. Als je op vakantie bent trek je er toch wel op uit, maar het is toch fijner als de temperatuur iets aangenamer zou zijn.
Dankjewel! 🙂
Het zou inderdaad wel wat warmer mogen zijn, hoewel we de kou toch wel prefereren boven regen.
Die foto van de zon die uit de mist komt, wauw!
Mooi hè 🙂 Dankjewel 🙂
Vlaanderen vakantieland!
Inderdaad 🙂
Een prachtige log, opbouw en afbraak.
Leven en dood, maar de natuur gaat gewoon door.
We kunnen genieten van de natuur op zijn mooist. Hans
Dankjewel! We genieten met volle teugen 🙂
Prachtige foto’s weer 😍
Dankjewel <3
oh wow zeg die zonsopgang met mist foto’s. Echt wow
en die beelden van Kathe Kolwitz zijn beroemd eh. ‘k ga nu even mijn hoofd breken waar ik er elders van haar gezien heb.
En welk winkelcentrum in Deinze zou jij nu geweest zijn om kleren te wassen? iets met een wasserette?? ‘k weet geen wasserettes zijn maar toen ik er woonde waren er ook nog geen winkelcentra en nu zijn er 2. Indien je op de Gaverstesteenweg achter Albert Heyn stond , was je in volgelvlucht paar 100m van bij mijn moeder :).
En weet je al of je elders ook nog beelden van Käthe Kollwitz zag? Ze zijn inderdaad erg bekend.
We stonden op de Gaversesteenweg achter AH, daar staan wasmachines op de parking. Heel dicht bij jouw moeder dus 🙂
ah bon ja, dat was daar vroeger een zeemvelfabriek Colle. Da’s in de laatste 10 jaar omgebouwd tot shopping center. Ik ben dus in de woonwijk erachter opgegroeid. Op moederdag is mijn man daar boodschappen gaan doen en ben ik inmiddels al te voet via paar binnenbaantjes (maar uiteindelijk moest ik toch om omdat de “doorsteek” door tuin ex-buren niet meer bestaat) naar mijn moeder gewandeld. Oh man wat een nostalgie van toen ik als kind quasi dagelijks in de zomer binnendoor om brood of vlees moest op die Gaversesteenweg.
Ja juist, Colle. Vroeger passeerden we daar wel regelmatig op het kruispunt (van de Aaltersesteenweg naar de autosnelweg). Het was daar toen al druk (pakweg 20 à 30 jaar geleden), nu is het echt wel erg hè met het verkeer daar.
Dus jij woonde in de wijk achter de Gaversesteenweg, leuk om weten 🙂