Op donderdag is het hier Throwback Thursday. In 2021 duik ik in mijn analoog fotoarchief en scan foto’s in. Elke week één foto, eens zien hoe lang ik dat volhou, ha! Van enige chronologische aanpak of logische volgorde is geen sprake, ik neem een willekeurig fotoalbum en scan een foto in.
Viergeslachten, het is wel iets in onze familie. Drie zussen, die allemaal (relatief) vroeg aan kinderen begonnen, en grootouders die lang leven, het helpt, uiteraard. In mijn oude doos heb ik zelfs een mapje “viergeslachten”. Een groot deel daarvan kan/wil ik niet tonen wegens niet aan mij om die foto’s hier te zetten, maar ik heb toch een reeksje. (sorry jongens in de familie, jullie komen er niet aan te pas)
Ik ben de jongste van drie, en tegen dat ik geboren werd, was de overgrootmoeder langs moeders kant overleden. Maar toen mijn oudste zus geboren werd, was ze er nog. En werd het viertal ook gefotografeerd.
Foto uit 1959, van “Meetje Malvina” (denk ik toch) – Correctie die ik ontving van Herman: Meetje Malvina was de moeder van Pee. Op de foto staat Louise, de moeder van Mee. Vandaar de 2e naam van je ma – overgrootmoeder Louise dus, mijn grootmoeder, mijn moeder en mijn oudste zus.
Voorjaar 1994. Mijn grootmoeder, mijn moeder, ik en baby Janna.
Nieuwjaar 2017. Mijn moeder ofte oma oma, ik, Janna en Lili. Zie die generaties toch schuiven. (geen ingescande foto’s meer, digitale foto’s maar hey, het verhaal wil ook wat)
December 2018. Oma oma, ik, Janna, en Pipa.
Ik vind dat mooi, die generaties op rij. In mijn familie zijn ze erg schaars. Misschien dat er ten tijde van mijn oudste zus en broer nog viergeslachten geweest zijn, dat weet ik niet, ik heb alvast geen overgrootouders gekend.
In ons gezin hebben alleen de dochters kinderen. Mijn mama heeft nog achterkleindochter 1 en 2 mogen meemaken, bij de 6 volgende (de teller staat hier momenteel op 14 achterkleinkinderen) was ze er helaas al niet meer.
Ik vind dat dus ook schitterend.
Hier zijn er momenteel 3 viergeslachten, met dat mijn oudste zus er niet meer is, zijn er daar 2 weggevallen.
Lili en Pipa hadden tot een jaar geleden ongeveer denk ik (iets korter zelfs misschien) nog ál hun overgrootouders. Beide van Flors kant, beide van Janna’s kant, en zelfs van Nic ook. (hoewel dat eigl niet juist is, mijn vader leeft niet meer maar Herman is een echte overgrootvader dus ik tel die mee, ik ben hem al 40 jaar gewoon ook). Ik vond dat schitterend, ál die grootouders. Maar nu beginnen er stilaan wat weg te vallen. Vorig jaar een opa van Florian, en onlangs de pépé van Janna (de vader van mijn ex).
Ik was zelf maar 9 jaar toen ik al geen grootouders meer had. Mijn ouders stierven allebei jong (72 jaar).
Mijn grootouders langs moeder kant werden beiden ouder dan 90 jaar. Die heb ik dus lang mogen meemaken.
Van vaders kant was het anders: grootvader verdween met de noorderzon, grootmoeder stierf toen ik ook zoiets was als jij. Herman zijn moeder heb ik toch nog een paar jaar gekend.
Ik vind dat schitterend dat Lili en Pipa zoveel grootouders en overgrootouders rond zich hebben.
Best wel bijzonder, een viergeslacht. Moest mijn moeder nog geleefd hebben, dan hadden we er ook een. Mijn zus heeft twee dochters die elk ook een dochtertje hebben. Maar het heeft helaas niet mogen zijn.
PS Je moeder blijft er jong uitzien en ik denk dat jij dezelfde genen hebt.
Ja, het is eigenlijk echt wel bijzonder. En er waren er altijd veel bij ons. Jammer dat mijn zus er niet meer is.
Dankjewel, mijn ma blijft er inderdaad jong en goed en mooi uitzien. Blij dat je me met dezelfde genen toebedeelt 🙂
Prachtig en echt iets om fier op te zijn! Wat een mooie portretten. Helaas heb ik dat niet meegemaakt en zal ik dat ook niet meemaken. Mijn oma’s stierven voor mijn geboorte. Ze waren amper 50 en 60 jaar. Mijn moeder is nu al 98 en mijn dochter is 36. Ook daar zit een viergeslacht er niet meer in, mocht er nog een kindje komen. Maar ik vind het prachtig om te zien. Zo mooi die vier generaties samen.
We maken echt wel werk van die portretten, omdat we het zo belangrijk en zo mooi vinden. Ik vind dat altijd fijn om terug te zien.
Lili en Pipa hebben nog héél veel overgrootouders, tot voor kort zelfs allemaal. Nu begint het wat te minderen… (zie mijn comment bij Vief)
Ofwel: hoe ga ik van 1959 naar 2018 in vier foto’s. Prachtig!
Dankjewel! 🙂 Mooi gezegd eigenlijk 🙂
Knap zeg! Dat kan ik niet zeggen, mijn grootouders nooit gekend. Mooie leuke opvolging!
Dankjewel! I count my blessings 🙂
Mooi!
Dankjewel 🙂
Ik kan me de kleding uit 59 ook nog zo goed herinneren. Erg leuk iedere keer die wisseling in de vier generaties. In Henk z’n familie zag ik dat ook gebeuren.
Mooi hè, dat verschuiven van die generaties.
De kleren uit die tijd, ik vind het zalig om zien. En de jurkjes die mijn moeder aan had nadat ik geboren ben (eind 1968), die zou je nu zo weer aan kunnen.
Was echt een vrouwelijk modebeeld in die tijd, prachtig.
Zo mooi! Blijft bijzonder om terug te zien, de gelijkenissen, dat ze er waren, er zijn.
Ja hè, het zijn foto’s waar ik altijd graag naar terugkijk.
Heerlijk. Omdat ik enkel jongens heb was langs mijn kant geen viergeslacht mogelijk. Tenzij ik beweer dat de kleine baby in mijn armen een meisje is, je ziet het niet echt😉.
Wow…zo mooi die opvolging ook
In mijn familie is het andersom. Allemaal achterkomers. Ik heb maar 1 van de vier grootouders actief gekend. Nu zijn mijn jongens ook al 2 vd 4 grootouders kwijt. Laat staan dat ik een overgrootouder zou gekend hebben.