Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Vorige week had ik Drinking in LA van Bran Van 3000, waarop Goofball doordraaide met La Primavera + Me Gustas Tu van Manu Chao.
Zeer fijne muziek, maar toen? Toen had ik even geen antwoord. Geen idéé waarmee ik verder moest. Manu Chao deed ook een (tamme, vind ik) versie van het Italiaanse strijdlied Partisano. Mwaf. Bij Manu Chao moet ik altijd denken aan Zobie la mouche van Les Négresses Vertes, maar dat ik daaraan moet denken is maar een dunne link, veel meer dan dat vond ik niet. Spaanse muziek is verder zo mijn ding niet.
Och ja, laat ik het dan maar simpel houden hè. Mano Negra. Met zanger, jawel, u raadt het al (of u wist het) Manu Chao. Was er nog het dilemma, het mooie Out of Time Man of het wat meer upbeat King Kong Five? Ik liet Meneertje Mertens kiezen, en wat koos hij?
Goofball, ’t is weer aan u!
Hoewel ik niet zo van de rap ben heb ik dan weer wel genoeg ritmegevoel om”de beat” aan te voelen en mee te deinen. ‘;-)
Het is er inderdaad eentje waarom je lekker kan meedeinen 🙂
Geef mij dan maar liever de pata negra 🙂 !
Smakelijk 🙂
Nog altijd leuk om naar te luisteren.
Blijft leuk, inderdaad!
heerlijk upbeat, vol energie! Super cool
Altijd goed voor een danske 🙂
Voor mij ook graag de pata negra 😂
Ook smakelijk 🙂
Overbekend en destijds grijsgedraaid nummer. Ik vind het nog steeds even heerlijk.
Yep, ik ook. Never grows old 🙂
Niet echt mijn ding dit, maar ik kan eigenlijk niet zeggen waarom.
Soms heb je dat hè, dat je er de vinger niet kan opleggen.
👍 Ik laat me hier even gaan in de keuken! 💃🏼
Aha, dan toch nog een danske 🙂
Dacht eerst jaren 70, toen 80 en na lezen is het dus 90.
Heel andere Franse muziek die ik gewoon ben. Hans
Tijdloos, dus 🙂 Die Fransen kunnen soms verrassen!