Zeswoordverhaal. Een tweewekelijkse zeswoordverhaal-met-beeld-schrijfuitdaging van Doldriest, die overgenomen werd door Melodyk.

Deze week: gerecht.

Deze leek me wel makkelijk. Als ik gerecht intik in mijn fotoarchief, krijg ik tientallen resultaten terug van allerlei soorten eten. Borden met gerechten (ha, ja), pannen, de slow cooker, tot kindjes die ijsjes eten en taarten allerhande.

Maar ik dacht ook aan gerecht als in Gerechtsgebouw. Waarvan ik dacht wel een foto te hebben en dat ik daar iets mee kon doen. Bleek een beetje magertjes uit te vallen, maar toch heb ik een foto van wat ze in Gent het Oude Gerechtsgebouw noemen. Ondertussen moet dat zowat het Oude Oude Gerechtsgebouw zijn (naar analogie met Oma Oma, oma die overgrootmoeder werd), want het nieuwe gerechtsgebouw (dat vlakbij het oude gerechtsgebouw staat) was eigenlijk ook gewoon oud en werd vervangen door een nieuw gerechtsgebouw.

Hoeveel keer heb ik nu al gerecht gebruikt in dit tekstje? Veel keer hè?

Dus. Het oude gerechtsgebouw aan het Koophandelsplein, naast de Ketelvaart en aan de Ketelbrug. Aan de overkant is een wandelpad met herkenbare blauwe reling. En een beetje verder de mooie brug naar de bibliotheek – correctie: daar wás de bibliotheek, het is de brug naar het operagebouw! Wat is het hier toch allemaal mooi opgeknapt! Van het oude gerechtsgebouw zie je dus een stukje gevel helemaal links op de foto.

Het Oude Gerechtsgebouw, naast de Ketelvest.

Ik geef toe, mijn zeswoordzinnetjes zijn vaak heel ongeïnspireerd, maar ik heb zo’n moeite om mijn taal in te snoeren!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

37 reacties

  1. Vreemd genoeg was ook het eerste “gerecht” dat in mijn hoofd op kwam “de rechtelijke macht”. Dar zegt waarschijnlijk wel iets over mijn kookvaardigheden. Gelukkig ook weer niet zó slecht dat ik met het gerechtshof te maken krijg wanneer men van mijn “gerechten” heeft genoten! 😉

    1. Hahaha, het gaat niet zó ver dat je je eters vergiftigt 🙂 Het is eigenlijk wel een grappige combinatie, iemand om z’n gerecht voor het gerecht dagen 😀

        1. Kan zeker. Ik herinner me zo een wild verhaal van de visboer van het dorp van mijn grootouders die omgebracht werd door zijn vrouw, gif in zijn eten. Dus ja, kan zeker.
          Hahaha, we zijn nogal breedsprakerig hè? 😀

    1. Dankjewel en dankjewel!
      Ik vind mijn zinnetje van 6 woorden vaak wat ongeïnspireerd. Wellicht omdat ik het niet kan laten er een verhaal bij te vertellen 🙂

    1. Daar ken ik het dan weer niet. Ik ken alleen de markt van Mechelen.
      Is niet ver van de Veldstraat, en het is er inderdaad gezellig. Terrasjes in de zomer en zo.

  2. Ik herken het mooie plekje onmiddellijk! Waar is de tijd dat we onbezorgd door Gent liepen te flaneren. De laatste keer was in februari 2020. Kun je nagaan… Normaal gezien gingen we minstens maandelijks naar Gent.

    1. Laat dat toch maar weer terugkomen. Hopelijk verbetert het binnenkort weer wat, zodat jij op z’n minst de grens over kan tot bij je dochter.

  3. In tegenstelling tot Bea herken ik de plek (natuurlijk) niet 😉 Sterker nog, ik ken die hele stad niet eens (ja van naam maar dat is het dan ook)

    En ja ik hoop inderdaad dat mensen zien dat ik een voorkeur heb voor homoniemen en met name gebruik bij 6wm1b

    Dank je wel

    1. Vooral onthouden dat Gent een mooie stad is 🙂 Het Venetië van het noorden! (of was dat Brugge, ik twijfel nu, maar kom, ik hou het op Gent).

      Ik ben je dankbaar voor je homoniemen, zo heb ik wat meer speelruimte 🙂

      Met veel plezier!

    1. Dat ik weinig moeite heb met iets met veel woorden uitleggen.
      Maar als het gaat om een gedachte in een zeswoordenzin te persen, dan heb ik het al behoorlijk moeilijk.
      Deze winter heb ik ook een paar keer geprobeerd gedachten in een haiku te gieten: lukt me niet. Of nauwelijks. Het frustreert me.
      Ik wil mijn woorden dus vrijlaten, en niet insnoeren in een bepaalde, vooropgelegde vorm.
      Wat me er niet van weerhoudt bewondering te hebben voor mensen die dat wél kunnen. En van met plezier haiku’s te lezen 🙂

  4. Helemaal achterin de foto, tussen de huizenblokken: is dat de pijler van een brug? Ja, zulks boeit me hooglijk.
    Mooie foto. Deze buurt lijkt me een toffe locatie.

    1. Dankje. Het is inderdaad een toffe plek, geworden vooral. Toen ik klein was, was het er toch wel helemaal anders.
      Die pijler is inderdaad een brug. Een speciale brug, er geplaatst om de opera van Gent te kunnen beleveren. Op Google Maps, als je gaat kijken naar de Ketelvest aan het water, zie je er een brug die niet verderloopt in een straat. Dat is die brug, die eindigt in de poort van de opera.
      http://www.belgiumview.com/belgiumview/tl1/view0001389.php4

    1. Da’s echt wel uit de jaren stillekes. Ik denk dat het Vredegerecht daar lang geweest is. Zou eens moeten vragen aan mijn ma en Herman of aan een collega van lang geleden.

  5. amai, ik denk dat ik niets meer weet zijn in Gent…ik vermoed dat ikw eet waar je over praat als je over de oude oude gerechtsgebouw hebt. En bibliotheek, is dat nu niet de Krook? Is dat nog de nieuwste of die die verhuisd is? Je brengt me helemaal in de war. En het nieuwe nieuwe gerechtsgebouw is nu toch helemaal andere kant van Gent eh? Kanten Rabot? Ah misschien ben ik toch nog min of meer mee. Wel nog nooit aan ’t Rabot geweest.

    wacht even google maps erbij pakken. Aaah de Ketelsvest is de achterkant van de Kouter. Ok dan snap ik je foto met brug naar opera maar dat daar ooit een bibliotheek geweest is, wist ik niet.

    1. Het gebouw naast de opera was ooit de Gentse bibliotheek. Lang geleden. Nog met vast tapijt zodat je heel stilletjes liep, een streng kijkende bibliothecaris en een fichebak met kaartjes. Zalig. Ik wil zo terug!
      Ik denk dat er nu een Standaard boekhandel is. Tussen de Opera en de Handelsbeurs.
      Het nieuwe gerechtsgebouw is inderdaad vlakbij het Rabot. Binnenkort zie je nog een foto van de Torekens aan het Rabot op mijn blog.

Zeg het eens?