Zeswoordverhaal. Een tweewekelijkse zeswoordverhaal-met-beeld-schrijfuitdaging van Doldriest, die overgenomen werd door Melodyk.
Deze week: monster.
En weer had ik geen idee. Zoeken op monster in mijn fotoarchief: 0 resultaten. Ik ging synoniemen opzoeken, en zocht in mijn archief op beest (0 resultaten), draak (1 resultaat, het boek Geen draak in dit verhaal en het boekenkussen van Lili), en voor de andere synoniemen moest ik niet eens gaan proberen.
Dan toch maar eens gezocht op insect (resultaten maar mwah) en dan zoals ik bij Melody zag, gezocht op spin. Waarbij ik een aantal slechte foto’s en 1 tolerabele foto vond. Een foto uit 2003. Dus ja, kwaliteit niet echt schitterend maar toch, vrij scherpe foto.
Foto van een kruisspin. Kruisspinnen waarvan het in ons tuintje vergeven is in het najaar. Opletten als je buitenkomt, of je loopt met je hoofd in een spinnenweb.
Je ziet de spinnen in de loop der weken evolueren van kleine spinnetjes naar dikke, vadsige, volgevreten monsters. Uhuh, ik hou er niet echt van, van spinnen. Jij?
Ik hou niet van volgevreten monsters.
Ai, ja, als je van spinnen schrik hebt dan moet deze volgevreten veelvraat wel een monster voor je zijn. Dat kan ik me voorstellen. Ik ben niet bang van spinnen maar vooral van muizen. Het is meestal het een of het ander, nietwaar.
Dat moet dan zo wel zijn, want ik ben niet bang van muizen. Ik heb ze niet graag in huis (haha, wie wel), maar ik ben er niet bang van.
Ik hou ook niet van volgevreten monsters. En ook niet van muizen.
Hihi
Ik scrolde heel snel naar beneden brrrrrr.
Hahaha
Bij de gedachte alleen al, ga ik gillen.
Ook geen fan
Eindelijk, ik zie hier lotgenoten in de afkeer voor volgevreten monsters.
En er zijn blijkbaar veel lotgenoten
Ik ben zo bang voor spinnen. Ik kom niet graag in de buurt. Wel mooie monsterlijk foto gemaakt.
Dankjewel! Wat ons angst inboezemt, kan er op foto wel mooi uitzien. Met een rilling over de rug erbij
Ik zie er helemaal geen volgevreten monster in…
Ik zie er een eenzaam dier in dat door diens volle rugzak iedereen op voorhand al zo afschrikt dat niemand zijn vriendinnetje wil zijn
hoe dan ook… mooi gevonden en ik ben trots op je dat je doorzettingsvermogen toont door het niet op te geven als een uitdaging in 1e instantie niet op te lossen lijkt !!!
Eigenlijk heb je best wel gelijk.
Dankjewel voor je mooie woorden
En toch lijkt deze helemaal niet zo groot en monsterachtig.
Ik heb ze wel enger gezien …
Hahaha ja, ik heb ze ook wel al enger gezien. Maar dan blijf ik verder uit de buurt en maak ik geen foto meer
Als je zo vaak tussen het groen banjert als ik, leer je vanzelf om te gaan met spinnen. Een beet van een kruisspin kan serieus opzwellen, dat dan weer wel.
Dat kan ik me voorstellen, dat je je dan niet echt angst voor spinnen en andere kriebelende beesten kan permitteren.
Laat die beten maar zo, hoe ouder ik word, hoe heviger ik op al dat toestanden reageer.
Die dingen hebben teveel poten, dus neen, ik ben geen fan!
Hahahaha eens
Ik moet ze ook niet, maar je hebt er toch een mooie foto van beet!
Dankjewel
Nou ik ga niet op de loop voor ze , zeker niet voor de gewone huis=tuin en keuken spinnetjes maar dat betekend niet dat ik ze knuffelbaar vind hoor.! En zeker dit soort dikzakken niet. Maar we laten elkaar met rust.
Als we elkaar met rust kunnen laten, is het voor mij ook allemaal goed. Als ik met m’n hoofd in zo’n spinnenweb loop, vind ik het iets minder
Helemaal mee eens, ieder z’n eigen leefomgeving!
Maar kom, zo’n lief beestje
Vorige week maandag had ik een oud laken op mijn bed gelegd toen de vakmannen een rolluik moesten installeren. Er is niet veel plaats tussen het voeteneind en het raam, en ik dacht dat ze misschien dan hun werkgerief op het bed konden leggen. Dat deden ze niet, maar het muggenraam legden ze er wel op. Tegen dat de mannen weer weg waren ik ik mijn bed lakenvrij kon maken, kroop er net een dikke vette spin op het hoofdbord. Waarschijnlijk had die aan het muggenraam gehangen. Ik ben niet bang van spinnen, maar het idee dat mocht ik dat beest niet gespot hebben en het over mij kon kruipen tijdens mijn slaap deed me toch wel erg gruwelen.
En die ik ik klopt daar ergens niet
Och jong, de rillingen lopen over mijn rug. Ik ga niet echt gillen als ik een spin zie, maar mijn moeder en mijn kleindochter zijn van het type beestje oppakken en beestje buitenzetten. Ik ben van het type: grote spin zien, en versterking zoeken om het beestje buiten te zetten. Doodkloppen doe ik ook niet, dat vind ik dan weer zo vies. Zeker zo’n dikzakken. Maar deze zoeken hun heil zelden binnen.
Mjah
In de natuur lukt het nog maar niet binnen
Ha, ja, goeie samenvatting van hoe ik er ook tegenover sta
Ik ben er niet bang van maar binnen ga ik toch 1 van de katten halen, opdat ze eens iets nuttigs doen.
Hahaha, ja, zo zou ik het ook doen. Ik heb geen kat, dus haal ik de wederhelft
Hier ook geen fan, maar ze maken wel echte ragfijne kunstwerkjes! Dus mogen de monstertjes blijven
Da’s zeker dat. Hun kunstwerkjes zijn mooi. En ze vreten zich ook dik aan ongedierte, dus daarvoor mogen ze ook blijven.
Mooi beestje! Hier in huis ben ik degene die de spinnen buiten gaat zetten. Al mogen ze van mij zelfs binnen blijven, toch in de zomer, want spinnen eten muggen en tussen een stille spin of een zoemende mug is mijn keuze rap gemaakt
Daar heb je wel gelijk in! Ik durf dat niet, ze oppakken. Brrrr. Een glas en een papiertje zijn al vaak mijn redmiddel geweest
Goh, ik zet ze nu ook wel meestal met een glas en papiertje buiten. Al is dat eerder omdat ik vrees dat ik per ongeluk een poot zou beschadigen als omdat ik ze niet wil aanraken
Ik zie mijn moeder dat gewoon altijd doen aan een pootje, haha… brrr
nee geen fan van spinnen.