Satur9De coronacrisis is nog lang niet voorbij, we gaan ons nog lang in stilte moeten bezighouden. Dus leek een reeks gastblogs leuk om de boel wat op te vrolijken. Ik nodigde uit om een vriendenboekje in te vullen, en kreeg veel respons. Vandaag leren we Nina kennen. Veel leesplezier!
Naam: Nina
Leeftijd: 41
Hier vind je me op het internet (blog, instagram…): https://liquidskiesdotme.wordpress.com
Als kind wilde ik dit worden: ‘Dierenvriend’ was blijkbaar steevast mijn antwoord. Ik weet zelf niet of ik eigenlijk dierenarts bedoelde maar nog niet besefte dat ik daar niet snugger genoeg voor was. Een dierenvriend ben ik alleszins gebleven; op mijn ‘hoogtepunt’ had ik een Newfoundlander, twee katten en drie fretjes. Tegenwoordig heb ik genoeg aan Jack, de eigenzinnige kater, Suki, de meest luie kat ter wereld en Izzy, de bemoeizieke eeuwige kitten.
Dit is mijn beroep: Zoals een collega mij onlangs nog omschreef: de administratieve en organisatorische steunpilaar van het bedrijf. Ik hou het liever allemaal wat anoniem, maar om de sector wat mee te geven: we werken samen met het gerecht en de minderjarigen die daarmee in aanraking komen.
Ik ben goed in: Organisatie, empathie, mijn nagels lakken. Vanalles en niks zijn, quoi.
Ik ben slecht in: Oriëntatie, logica, inzicht, verbanden zien. Ik vraag me soms af hoe ik al boven de 40 geraakt ben zonder kleerscheuren.
Ik word blij van: De zon. Tenzij ze de temperatuur boven de 23°C jaagt, dan gaat ze er wat mij betreft los over. Afspraken die geannuleerd worden. Straaljagers die onverwachts overvliegen.
Heb ik een hekel aan: Water dat in de buurt van mijn haar komt, tenzij ik in de douche sta uiteraard. Koken. Mensen die zich gedragen alsof ze alleen op de wereld zijn.
Nutteloos talent: Ik kan op eender welk moment van de dag zeggen hoe laat het – met een marge van 10 minuten – is, ook al heb ik in geen uren meer op de klok gekeken. Met alle toestellen die we tegenwoordig in huis hebben waarvan het uur af te lezen is, is het geen bijzonder nuttig talent. Maar het is wel plezant, met een lief dat mij maar blijft testen, en het creepy blijft vinden dat ik altijd slaag in de test.
Ik ben bang voor: Zo ongeveer alles, maar als het over de typische angsten gaat: muizen en alles wat vleugels heeft en/of niet zindelijk is, met uitzondering natuurlijk van kleine mensjes wat dat tweede betreft.
Mijn guilty pleasure: Guilty en pleasure horen niet in één zin in mijn wereld.
Mijn lievelingseten: Dat zou een bord zijn waarop pizza, spaghetti én kebab ligt. Misschien had ik bij ‘Ik ben slecht in’ ook ‘keuzes maken’ moeten vermelden.
Dit lust ik niet: Koriander en warme rode kool. Rauw vind ik dat laatste dan weer wel lekker in een slaatje. Dat eerste gewoon nooit.
Mijn lievelingskleur: Wit. En ja, voor mij is dat een kleur.
Ik surf elke dag naar: Ik weet in alle eerlijkheid niet of er iets is waar ik dagelijks naar surf. Sociale media kan ik alleszins met gemak dagen negeren, en verder heb ik geen vaste sites waar ik vaak naartoe ‘moet’.
Mijn favoriete reisbestemming: Tot hiertoe Zakynthos, en in de Sahara wil ik best nog eens opnieuw gaan overnachten. In de toekomst, ooit, zal New York hopelijk bij op die lijst komen.
Superkracht die ik wil bezitten: De tijd – of op zijn minst tijdsbeleving – manipuleren. Het gevoel hebben van elke week maar een minuut te werken en verder zeeën van vrije tijd? Yes please!
Bovenaan op mijn bucketlist staat: Ik heb niet echt een bucket list, maar uitnodigingen voor een ritje in een volgwagen tijdens de Tour de France of om deel te nemen aan de Dakar Rally zijn altijd welkom.
Mijn lievelingsquote: Today is a great day to manifest the shit out of some abundance.
Geen koriander? Nu daal je echt in mijn achting hoor 🙂
Ik zou je talent om sociale media dagen te negeren wel willen hebben.
Als twintiger had ik wat het uitgaansleven betreft zware FOMO, maar bij sociale media heb ik dat totaal niet. Een zegen, als ik hoor hoe sommigen echt kampen met een verslaving.
Hallo Nina!
Mijn man zou het wel waarderen mocht ik jouw nutteloos talent hebben want ik vraag hem om de haverklap hoe laat het is. Is al zo’n gewoonte geworden dat ik het zelfs vraag als ik het eigenlijk niet moet weten. Oeps!
Dat vergat ik nog te zeggen. Bruno heeft dat nutteloos talent ook. Als hij er dan eens echt naast zit begin ik me zelfs af te vragen of hij ziek is.
Haha!! Ik ben niet gezegend met een scherp gehoor, dus bij mij is het zo’n gewoonte geworden om aan mensen te vragen om iets nog eens te herhalen dat ik het ook doe wanneer ik het eigenlijk wel verstaan heb 🙂
Hé, tof zeg, dat ‘nutteloze talent’ heb ik ook 🙂 !! Klinkt het stoeferig als het bij mij een marge van vijf minuten is??? Geen idee hoe een mens daaraan komt, maar handig is het wel.
Aha, ik heb mijn meerdere gevonden! 🙂
Ik heb ook twee katten en angst voor muizen. Dat hebben we in ieder geval gemeen.
Fijn je hier te leren kennen Nina!
En helpen jouw katten om de muizen weg te houden? Hier brengen ze ze gewoon naar binnen, de schurken 🙂
Wat een schat aan hoogvliegers hebben wij in deze reeks mogen ontmoeten. Ook Nina is er zo eentje, met een hoog aaibaarheidsgehalte. Zo blij dat zij ook haar boekje voor ons open deed. Aangenaam!
Aangenaam! Ik liet nog nooit een reactie na bij jou, maar ik volg je al een hele tijd met veel plezier en gegniffel om je geweldige humor 🙂
Die superkracht, wat een geweldig idee! Koriander lust ik ook niet, ik vind dat dat naar zeepsop smaakt 🙂
Ja iedereen omschrijft dat zo he, maar gek genoeg heeft het voor mij de smaak van metaal, haha!!
Ik weet alleen hoe laat het is als mijn madam tegen me uitvliegt. 😀
Interessante invulling. Volgens mij is dit reeds het vierde Vriendenboekje waar ornithofobie als angst wordt vermeld. Ik had geen enkel vermoeden dat het zó alomtegenwoordig is.
Straks eens piepen op je stek.
Een meer betrouwbare klok kan een mens niet hebben! 🙂 🙂
Mooi voorgesteld. We hebben heel toffe en leuke dingen over jou mogen lezen.
Dank je! Ik heb op mijn beurt net al even mogen genieten van jouw prachtige foto’s!
Dank je
[…] komen wat ge nog niet wist (hoewel, gijlie komt hier allemaal al heel lang), ga dan eens bij ons Satur9 […]
Hallo Nina.
Leuk om te lezen!
Grappig , ik schreef kort geleden nog een over dat tegenstrijdig begrip guilty pleasure , de woorden zijn écht onverenigbaar.
Aangename kennismaking. Ik lust ook geen koriander. Ik hou echt niet van die smaak.
Mijn eerste reis samen met Roosje was ook naar Zakynthos. Op een nacht werd ik wakker van lichte schokken. Hilariteit bij Roosje… ik had dat gedroomd. We waren nog geen week thuis en er was ginder een aardbeving.
Mooie invulling. Je lijkt me een vrije vogel die zich weinig van dingen aantrekt en haar eigen ding doet zonder er zich schuldig over te voelen. Zo zou ik willen zijn. Maar het is natuurlijk beter mezelf te zijn.
Hej Nina!
In guilty pleasures kan ik me ook niet vinden. Wie bepaalt voor mij wat guilty is?
Ik zou graag naast je in de volgwagen van de Tour de France zitten (-:
Aangenaam.
Wat een heerlijke superkracht zou dat zijn! Die volgwagen in de Tour, daar zou ik ook graag eens inzitten. Doet er mij aan denken dat ik ooit een wedstrijd won, waarin ik de Ronde van Vlaanderen had mogen meevolgen (in de auto of in de helicopter). Ik wacht nog altijd op die prijs…
ooooh je mag de koriander van je bord stiekem aan mij doorgeven, ok?