Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend!
Vorige week had ik Someday Cindy van The Romans, waarop Goofball doordraaide met Rhythm Is Deified van Magnus.
Een zalig nummer van een zalige groep, ikke content dat Goofball hiermee kwam aandragen. Ik ging ook nog eens luisteren en kijken naar het al even zalige Singing Man met dat clipje dat echt briljant in elkaar zit.
Magnus, dat is onder andere Tom Barman, dus ik had rustig kunnen doordraaien met dEUS. Helemáál niks mis mee. Maar toch. Ik dacht meteen ook aan het nummer Deus, van The Sugarcubes. The Sugarcubes, dat groepje waarin lang geleden een zeer jong Björkje hard opviel. Later deed ze het alleen, zonder de bijwijlen zeer irritante tweede stem van Einar. Ik herinner me ook het nummer Birthday, maar Deus is hier heel toepasselijk.
Goofball, ’t is weer aan u!
Een keuze die me zeer bekoort. Ik was het bijna alweer vergeten. Weer een nummertje om toe te voegen aan mijn muziek. De combinatie Deus-Björk mag er zijn!
Ik was dat eigenlijk ook een beetje vergeten. Als je gaat luisteren: Hit is ook mooi, en Birthday ook. Heb deze namiddag Björk nog eens vanonder het stof gehaald, ik was al evenzeer vergeten wat een mooie dingen zij maakte. It’s Oh So Quiet zorgt voor wat ruis op de lijn, ze had toch echt goeie nummers.
Helemaal mee eens! Ik haal ze een dezer dagen ook nog eens van onder het stof. Ik was altijd zo zot van ‘Violently Happy.’
Goh ja, dat heb ik dan nog niet eens gehoord. Dan maar eens naar de tracklists gaan kijken van Debut en Post, en daar staan nog veel pareltjes op. Isobel. Ah! Zo mooi!
Moh jong, heeft Björk eerst nog in een band gezongen? ik leer hier bij
Zot hè. Piepjong was ze. Hit en Birthday zijn ook mooie nummers van de Sugarcubes. Ik kreeg ooit een mooie box met CD-singles van the Sugarcubes van een vriendin 🙂
Prima keuze. Zeer genietbaar!
Mooike hè. Ben deze namiddag eens gaan terugluisteren naar Björk ook, ik was vergeten wat een mooie dingen die maakte, als je wegblijft van It’s Oh So Quiet tenminste.
Klinkt goed, wel heel apart en mij volkomen onbekend.
Zeer apart stemgeluid en zeer eigenwijs meiske. Toen toch nog. Nu eigenwijze mevrouw. Meiske zou een beetje denigrerend zijn.
Eigenwijsheid is mij niet vreemd. 😉
😀 (mij ook niet)
Zijn we mooi “onder elkaar”.
Acht weet dat Tom Barman de zanger van de groep is sinds vorige week 🙂 . Dat is al iets hé!
Dat is al veel! 🙂
Best lekker, maar ik hoor Björk toch liever solo dan samen met The Sugarcubes.
Dit was het kleine Björkje dat oefende om De Grote Björk te worden hè 🙂 Ze hebben een paar nummers die ik héél mooi vind.
Ik ben met mijn muziek-kennis blijven hangen in de vorige eeuw – Deus is een bekende naam, maar ik kende echt geen nummers. Knap stukje, dit!